Luke 17: 20 – 37The Coming of the Kingdom

پیروان فرقۀ فریسی از او سؤال کردند که پادشاهی خدا کی خواهد آمد. عیسی در جواب فرمود: «پادشاهی خدا طوری نمی آید که بتوان آن را مشاهده کرد و کسی نخواهد گفت که، آن در اینجا یا در آنجا است، چون در حقیقت پادشاهی خدا در میان خود شماست.» به شاگردان فرمود: «زمانی خواهد آمد که شما آرزوی دیدن یکی از روزهای پسر انسان را خواهید داشت اما آن را نخواهید دید. به شما خواهند گفت که به اینجا یا آنجا نگاه کنید. شما به دنبال آنها نروید، زیرا پسر انسان در روز خود مانند برق که از این سر آسمان تا آن سر آسمان می درخشد خواهد بود. اما لازم است که او اول رنجهای بسیار را بکشد و از طرف مردم این روزگار رد شود. زمان پسر انسان مانند روزگار نوح خواهد بود. مردم تا روزی که نوح وارد کشتی شد و سیل آمده همه را نابود کرد می خوردند و می نوشیدند، زن می گرفتند و شوهر می کردند. همچنین مانند زمان لوط خواهد بود که مردم می خوردند و می نوشیدند و به خرید و فروش و کشت و کار و خانه سازی مشغول بودند. اما در روزی که لوط از سدوم بیرون آمد آتش و سنگ گوگرد از آسمان بارید و همه را از بین برد. روزی که پسر انسان ظهور کند مانند آن روزگار خواهد بود. در آن روز مردی که در پشت بام است و دارائی اش در خانه می باشد نباید برای بردن آن ها پایین بیاید. همچنین کسی که در مزرعه است نباید برگردد. زن لوط را بیاد داشته باشید! هر که برای نجات جان خود بکوشد آن را از دست می دهد و هر که جان خود را فدا کند آن را نجات خواهد داد. بدانید که در آن شب از دو نفر که در یک بستر هستند یکی را می برند و دیگری را می گذارند. از دو زن که با هم دستاس می کنند یکی را می برند و دیگری را می گذارند. از دو مردی که در مزرعه باشند یکی برداشته می شود و دیگری در جای خود می ماند.» وقتی آن ها این را شنیدند پرسیدند: «کجا ای خداوند؟» او فرمود: «هر جا لاشه ای باشد لاشخورها جمع می شوند.»
لوقا ۱۷: ۲۰-۳۷

آیا به نظر شما کلمهٔ آخرالزمان و یا قیامت به چه معنی است؟ آیا این هم مثل خیالپردازی‌های هالیودی است؟ آیا قیامت و یا آخر الزمان مثل سقوط کردن ستاره‌ها از آسمان، زلزله‌ها، سرازیر شدن آتش مزاب آتش فشان‌ها، کشتار مردم و رش مردم وحشت زده و سرگردان به این سو و آن سو است؟ در کتاب مقدس در مورد آخر الزمان بسیار ذکر شده است و بعضی اوقات طوری به نظر می‌رسد که مثل چیز‌های که قبلاً گفته شد باشد. قسمتی از انجیل لوقا که در شروع نقل شد یکی از آن جمله است. طوفان نوح همه را با خود شسته برد، وقتیکه لوط و فامیلش فرار کردند، بر صدوم آتش و سنگ گوگرد بارید. بسیار مردم وقتیکه کلمهٔ قیامت و یا آخرالزمان را می‌شنوند در مورد این چیز‌ها فکر می‌کنند. آیا عیسی هم در مورد قیامت این قسم فکر می‌کرد؟ آیا صحبت‌های عیسی در این قسمت به چه معنی است؟

می‌توان در مورد این قسمت که گفته شد:‌« یکی را می‌برند و دیگری را می‌گذارند.» کتاب‌های زیاد نوشت. بعضی‌ها تصور می‌کنند که «می برند» به این معنی است که آنها را به آسمان به حضور خدا می‌برند. یعنی ایمان داران حقیقی به آسمان برده می‌شوند و دیگران در دنیایی پر از جنجال‌ها و سرگردانی باقی می‌مانند. اما معنی این قسمت در حقیقت به این مفهوم نیست، بلکه برعکس آن است. کسانیکه «برده» می‌شوند آنها در حقیقت به خطر روبرو هستند و توسط نیرو‌های دشمن برده می‌شوند تا آنها را به نظر خود شان به جزای اعمال شان برسانند.

اما آیا این نیرو‌های دشمن کی‌ها هستند؟ آیا این لاش خور‌ها که بر سر «جسد ها» جمع می‌شوند کی‌ها هستند و چه خواهند کرد؟ آیا همه این چیز‌ها «با روزیکه پسر انسان ظهور کند» که شاگردان در انتظار رسیدن آن روز بودند و آن را نخواهند دید چه ارتباط دارد؟

باقی ماندهٔ انجیل لوقا این موضوع را روشن می‌سازد که عیسی در این مورد چه فکر می‌کرد تا ما هم آن را بتانیم  درک کنیم. این قسمت به واقعاتی ارتباط ندارد که قدرت‌های مافوق طبیعی به یک ده، منطقه، یک قلمرو و یا هم دنیای شناخته شده یورش می‌برند ایطور نیست، بلکه مثل اخطار‌های دیگر عیسی در انجیل لوقا است که در مورد شرایط آن روز گپ می‌زند که لشکر‌های دشمن دفعتاً سرازیر شده خرابی ناگهانی را بوجود می‌آورند. کلمهٔ «کرگس‌ها و یا لاشخور ها» عین کلمه ای است که برای عقاب‌ها نیز بکار می‌رود. نویسندگان قدیم فکر می‌کردند که «کرگس‌ها و یا لاشخور ها» یک نوع عقاب‌ها هستند. در این جا منظور از عقاب‌ها اشارهٔ تصویری به لژیون‌های رومی است که سمبول و نشان امپراطوری رومی شان عقاب بود.

این توضیح اخطار‌های عیسی را با مفهوم می‌سازد. وقتیکه لژیون‌های رومی می‌رسند بهترین کاریکه باید کرد همه چیز و حتی ضروری ترین چیز‌ها را رها کرده فوراً فرار کرد. در یک لحظه زندگی عادی از بین خواهد رفت و لحظه بعد زندگی وحشت آور خواهد بود. بهترین کار در این حالت این خواهد بود تا وقتیکه از این حالت بیرون نرفته اند به ضروریات خود زندگی هیچ فکر نشود. کسانیکه خواب باشند و یا در خانه مصروف دستاس کردن باشند و آن را جدی نگیرند، اشغال گران یکی را این جا و دیگری را در آنجا از بین خواهند برد. در این هیچ شک وجود ندارد این چیز‌ها واقع خواهند شد. این یک حادثهٔ روحانی نخواهد بود که راه حل خاص کار داشته باشد. این مثل برق واقع خواهد شد مثلیکه در آسمان تاریک دفعتاً برقک(الماسک) زده می‌شود.

 آیا این موضوعات به «پسر انسان» چه ارتباط می‌گیرند؟ طوری به نظر می‌رسد که «روز‌های پسر انسان» به نبوت دانیال نبی که در فصال هفت کتاب دانیال ذکر شده ارتباط دارند. در این نبوت گفته شده است: «شخصی مثل پسر انسان« که بعد از رنج کشیدن زیاد از طرف خدا حمایت خواهد شد. علایم آن خراب کاری ستمگران می‌باشد، یعنی قوت‌های که مخالف مردم خدا و اهداف خدا هستند.  در نبوت دانیال این قدرت بنام حیوان چهارم یاد شده که بزرگترین لشکر قوی خدا ناشناسان می‌باشد. اما از نظر عیسی بزرگترین خطری که مستقیما با تعلیم و خدمت ملکوت او دشمنی می‌کردند خود مقامات رسمی اسرائیل بودند که از طریق سلسله مراتب و با اتکا به معبد توسط کاهنان مفکوره‌های آنها عملی و تطبیق می‌شدند.

ما در انجیل لوقا به تکرار می‌بینیم که عیسی در مورد خرابی‌ها وحشتناکی اخطار می‌دهد که بر هم عصران او به خاطر ناکام شدن درک نکردن پیامش خواهد آمد. اکنون با بکار بردن کلمهٔ‌ «آخرالزمان » از نبوت‌های انبیایی یهودی همان اخطار‌های خود را تکرار می‌کند. در «روز‌های پسر انسان» اشاره به مردم حقیقی خدا است که بعد از رنج کشیدن او به آن عکس العمل نشان خواهند داد. این عکس العمل در شکل خراب شدن شهر و معبد ظاهر خواهد شد که باعث رو گشتاندن آنها از انجیل صلح او شده است.

 اما سوال پیدا می‌شود که چرا عیسی در شروع این قسمت فرمود که ملکوت خدا با نشانه‌ها و علایم ظاهر نخواهد شد؟

سوال کردن از فریسی‌ها نشان می‌دهد که عیسی در این مورد تقسیم اوقاتی را در ذهن خود داشت. مطابق به این تقسم اوقات اگر یک شخص می‌توانست که بعضی چیز‌ها را از سر راه خود دور کند، می‌توانست برای نمایش آخرین آماده شود. یک قسمت جواب عیسی را ما دیدیم که یک قسمت آن مثل آن نخواهد بود. تا وقت رسیدن وقت آخر زندگی به شکل عادی ادامه خواهد یافت، اما در این مورد بعضی چیز‌های قابل گفتن نیز است. مثلاً خدا می‌فرماید: «در حقیقت پادشاهی خدا در میان خود شما است.»

کلمهٔ که در آیت ۲۱ بکار رفته است بعضی اوقات به معنی «در درون شما» ترجمه شده است و مردم از آن طوری برداشت می‌کنند که ملکوت خدا بصورت خالص روحانی، شخصی و صرف رابطهٔ درونی با خدا است. اما هیچ وقت عیسی ملکوت خدا را به این مفهوم به کار نبرده است. بلکه در بیرون و پیش روی مردم واقع می‌شود نه صرف در تجربهٔ زندگی کاملاً شخصی اشخاص. بعضی پیشنهاد کرده اند که این کلمه به معنی ملکوت خدا «در بین شما»، به مفهوم نادیدنی و در راز است و برای آن باید انتظار کشید تا آنرا کشف نمود. کسانیکه به این نظر هستند آنها فکر می‌کنند که ملکوت خدا بسیار نزدیک است اما کاملاً در آن جا نیست. این عبارت «در درون شما» نسبت به اندازهٔ که فکر می‌شود زیاد تر فعال است. به شما نمی گوید که ملکوت در کجا است، بلکه می‌گوید وقتیکه آن را بدست آوردید می‌توانید کاری را با آن انجام دهید. این «در ذهن شماست.» به شما در تصمیم گیری‌های تان برای ایمان داشتن به شما کمک می‌کند تا شما بتوانید با اعتماد کردن و پیروی کردن از عیسی تصمیم درست بگیرید و در برابر چالش‌ها مقابله کنید. این مثل چیزی نیست فقط واقع می‌شوند و شما فقط پشت سر نشسته آن را تماشا کنید. نقشهٔ الاهی خدا این است که دنیا را به شکل درست ایستاده کند و برای شما انتظار می‌کشد تا شما هم آن را تصدیق کرده در آن شریک شوید. این نکتهٔ بود که عیسی به آن تاکید می‌کرد.

اخطار‌های عیسی در سال ۷۰ می‌لادی به حقیقت پیوستند. اما وعده‌های او در مورد ملکوت خدا باقی ماندند. هنوز هم وقت باقی مانده است که خدا در آینده بر گناه و مرگ پیروزی حاصل کند و برای خوبی، ساختار زمین و آسمان را سر از نو بسازد. تا آن وقت زندگی به شکل عادی ادامه خواهد داشت تا بر کسانیکه دعوت الاهی را نپذیرفته اند خرابی‌ها نازل شده خشت بر خشت آنها باقی نماند، تا آن وقت زندگی به شکل عادی ادامه خواهد داشت. این قسمت یک دعوت آشکار از آن زمان تا امروز برای کسانی است که در مورد آیندهٔ شان مشوش هستند. نقش الاهی خدا برای دنیا، محبت شفا دهنده است، این نباید صرف در ذهن شما باقی بماند بلکه عملاً همکار او باشید.