۲پطرس ۱: ۱ ـ ۱۱دعوت تان را به اثبات رسانید

ما همه پیروان عیسی مسیح برای انجام دادن کار خاص دعوت شده ایم. کدام یک مهمتر است که بدانیم آیا خدا از ما چه می‌خواهد و یا ما از خدا چه می‌خواهیم؟ وقتیکه خدا از ما کاری را می‌خواهد او زمینه انجام دادن آن را نیز برای ما مساعد می‌سازد. با رشد دادن خصوصیات مسیحی در درون ما، خدا از ما می‌خواهد که به انسان‌های کامل تبدیل شویم.

از طرف شمعونِ پِترُس، غلام و رسول عیسی مسیح به آنانی که از راه عدالت خدای ما و نجات دهندۀ ما عیسی مسیح، ایمانی مانند ایمان ما یافته اند. در حالی که شناخت شما از خدا و عیسی مسیح خداوند زیادتر می شود، فیض و سلامتی شما نیز افزون گردد. قدرت خدا آنچه را که ما برای زندگی و خدا پرستی ضرورت داریم، به ما بخشیده است تا ما بتوانیم کسی را که ما را خوانده است تا در جلال و عظمتش شریک شویم، بهتر بشناسیم. بنابراین از وعده های بزرگ و گرانبها، بهره مند شده و از فسادی که نتیجۀ تمایلات جسمانی است بگریزید و در طبیعت خدایی شریک و سهیم شوید. به این سبب، با سعی تمام بکوشید که ایمان خود را با جوانمردی، جوانمردی را با معرفت، معرفت را با پرهیزکاری، پرهیزکاری را با بردباری، بردباری را با خداشناسی، خداشناسی را با دوستی برادرانه و دوستی برادرانه را با محبت خالص تکمیل کنید. اگر این صفات در شما باشد و زندگی شما را بیشتر فراگیرد، همیشه در شناسائی خداوند ما عیسی مسیح فعال و پُر ثمر خواهید بود. ولی کسی که این صفات را نداشته باشد، چنان کور و نزدیک بین می شود که فراموش می کند چگونه از گناهان گذشتۀ خود پاک شده است. پس ای برادران، هرچه بیشتر بکوشید تا زندگی شما ثابت کند که شما جزء دعوت شدگان و برگزیدگان خدا هستید، زیرا اگر چنین کنید، هرگز لغزش نخواهید خورد. و به این ترتیب دخول به پادشاهی ابدی خداوند و نجات دهندۀ ما عیسی مسیح به فراوانی به شما عطا خواهد شد.
دوم پترس ۱: ۱-۱۱

چند روز قبل لمر جان نواسهٔ دو نیم ساله ما را والدینش به خانهٔ ما آورده بودند و خود شان به دنبال کاری رفتند. من و خانمم او را به دوکان سامان بازی اطفال بردیم که نزدیک خانهٔ ما است. وقتیکه داخل دوکان شدیم، به هر طرف سامان بازی اطفال در الماری‌ها، طاق‌ها، به روی زمین و به دیوار‌ها قرار داده شده بودند. نواسهٔ ما متعجب شده بود که به کدام طرف زود تر ببیند و چه چیز را زود تر بگیرد. او به طرف بالا، پایین، راست و چَپ خود دید، خواست با یک کلمه احساسات خود را به ما بیان کند. گفت: «اوهو، هووو.»

من نیز با خواندن این قسمت رسالهٔ پطرس رسول که ما آن را بنام رسالهٔ دوم پطرس می‌شناسم، این قسم احساس در من بوجود آمد. بعضی مردم شک دارند که این رساله را خود پطرس رسول نوشته باشد و بعضی به این باور هستند که این رساله به قلم خود پطرس خود رسول نوشته نشده است، بلکه او گفته است و دیگران نوشته اند. اما مشورهٔ من به شما خوانندهٔ عزیز این است وقتیکه شما این رساله را می‌خوانید، بهتر است که به دید وسیع تر و در یک تصویر بزرگتر به درون این رساله ببینید تا ریزه کاری‌ها و باریکی‌های که در آن وجود دارند، آن‌ها را به خوبی درک کنید.

مقصدم از تصویر بزرگتر این است، از خود این سوال را بپرسید که آیا خدا برای مردم خود چه چیز را می‌خواهد؟ متاسفانه اکثر پیروان عقاید و ادیان مختلف در دنیا، حتا پیروان ایمان مسیحی همیشه این سوال را از خود می‌پرسند که آیا خدا از ما چه چیز را می‌خواهد؟  منظوم این است که آیا خدا از ما چه قسم اخلاق و روش زندگی را می‌خواهد و خدا با فشار دادن دندان روی دندان به ما فشار وارد کرده امر می‌کند که چه کار‌ها را برایش انجام دهیم. اما در آیات ۳ تا ۱۱ این قسمت به موضوعات اشاره شده است که توسط آن‌ها ما می‌توانیم به حقایق عمیق و جدید دسترسی پیدا کنیم.

اولاً خدا همه چیز را که ما به آن ضرورت داریم در اختیار ما قرار داده است. برای گذاشتن قدم اول و یا شروع کردن، خدا همه چیز را در اختیار ما گذاشته است، تا ما کاری را که او از ما می‌خواهد انجام دهیم. «ما بتوانیم کسی را که ما را خوانده است تا در جلال و عظمتش شریک شویم، بهتر بشناسیم.»‌(آیت ۳) یعنی امکاناتی را که به آن بتوانیم خدا را «بهتر بشناسیم» خدا در اختیار ما گذاشته است. در این جای شک نیست که در مورد بسیار موضوعات اخلاقی نیز سخن گفته شده است، که در وقت مناسب به آن‌ها نیز خواهیم پرداخت. اما پطرس رسول در این مورد کاملاً نظر واضح دارد که در قدم اول همه ای اخلاق و کرکتر خوب از طرف خدا برای ما داده می‌شود.

ثانیاً، خدا چیزی کمتر ازاین از ما نمی خواهد که ما باید در همه ای ابعاد کرکتر او «در طبیعت خدایی شریک و سهیم شود.» (۴) با او شریک و سهیم شویم. بعضی ایمان داران به عیسی مسیح، با دیدن به خود در مورد این مفکوره احساس آرامش نمی کنند. بصورت خاص ما که به تکرار به فروتنی دعوت شده ایم، وقتیکه در برابر آن کوتاهی می‌کنیم، فکر می‌کنیم که در شریک شدن در طبیعت خدایی ناکام شده ایم. اما در طرف دیگر بعضی مسیحیان مثل مسیحیان دنیا غرب این موضوع یعنی شریک شدن در طبیعت خدایی را یک اصل مرکزی برای مسیحی بودن می‌دانند. اما از طرف دیگر وقتیکه ما به این باور هستیم که روح القدس کاملاً روح الاهی است و آمده است تا در درون ما سکونت اختیار کند، آیا با سکونت اختیار کردن آن در درون ما آیا در حقیقت طبیعت خدایی در درون ما بوجود نیامده است، تا ما را به پیش سوق دهد که بتوانیم از حضور و قدرت خدا سرشار شویم؟ در حالیکه جواب بلی است و این موضوع کاملاً حقیقت نیز دارد. اما با تاسف بسیاری ما پیروان عیسی مسیح، در اکثر اوقات این احساس را در خود نداریم. شاید دلیل آن این باشد که بسیاری‌ها با وجودیکه به عیسی مسیح ایمان دارند اما تا هنوز حقیقتاً سکونت اختیار کردن روح خدا را در درون خود به رسمیت نشناخته اند. وقتیکه این رساله به پیش می‌رود در این مورد زیاد تر به بحث می‌پردازد.

ثالثاً، خدا در حقیقت آن هایی را که به عیسی مسیح ایمان آورده اند دعوت و انتخاب کرده است.«دعوت شدگان و برگزیدگان خدا» (۱۰) پطرس رسول خوانندگان خود را دعوت می‌کند تا این دعوت و برگزیدگی را از آن خود ساخته آن تایید کنند. مقصد او این نیست که از این طریق آن‌ها به خدا زیاد تر اطمینان بدهند که پیروان حقیقی او هستند، بلکه خود شان بتوانند از راهی که انتخاب کرده اند زیاد تر مطمئن شوند. این موضوع ما را مستقیماً به موضوع چهارم می‌برد.

خدا همین اکنون ملکوت خود را و یا پادشاهی خود را هم بر زمین و در آسمان برقرار کرده است. در آیت (۱۱) می‌خوانیم:‌«به این ترتیب دخول به پادشاهی ابدی خداوند ونجات دهندهٔ ما عیسی مسیح به فراوانی به شما عطا خواهد شد.» کسانیکه همین اکنون و یا در عصر حاضر از عیسی مسیح پیروی می‌کنند از آن‌ها برای داخل شدن در حقیقت آخرین یعنی پادشاهی خداوند در آسمان و زمین استقبال صورت می‌گیرد.

موضوعاتی را که تا اکنون گفته آمدیم، چوکات بیرونی این قسمت بسیار عمیق رسالهٔ دوم پطرس را تشکیل می‌دهد. این موضوعات به خاطری بسیار مهم هستند که به ما نشان می‌دهند، هر قدر که ما در اطاعت و پیروی خدا و انجیل ادامه می‌دهیم، همهٔ این کار‌ها به فیض، وعده‌ها و قدرت خدا که به ما داده است انجام می‌شوند، تا ما را به طرف ملکوت خدا رهنمایی کند. این بهترین جای برای بهترین آغاز کردن است.

باید متوجه باشیم که این بهترین جای برای توقف کردن نیست. با آغاز کردن و با به راه افتادن ما متوجه می‌شویم، در پهلوی چیز‌های بسیار مهمی که گفته شد، موضوعاتی زیادی دیگری نیز وجود دارند که باید گفته شوند. یکی از موضوعات که حیثیت موضوع مرکزی را دارد، با فیض خدا مفکورهٔ رشد انضباط اخلاق مسیحی است. بعضی اوقات به این موضوع به شکل نادرست برخورد می‌شود که گویا من خود را خوب بسازم تا مورد تایید خدا قرار بگیرم. این طرز فکر ما را به طرف غرور و خود خواهی به پیش می‌برد. در این صورت ما حتماً فکر می‌کنیم و به خود می‌بالیم که من چقدر مسیحی خوب هستم. چوکاتی را که با فیض خدا برای انضباط و دسپلین کردن خود می‌سازیم نباید ما را از حقایق فیض بخش خدا دور بسازد. وقتیکه این باریکی‌ها خوب تر درک شدند، در روشنی آن ما دو کار را می‌توانیم انجام دهیم.

             اولین کاری که ما باید انجام دهیم از فساد و شهوت فرار کرده به جمع اعضای مشارکت کنندگان طبیعت خدا داخل شویم. آیا این موضوع بسیار جالب نیست؟ برای ما قبلاً نیز گفته شده بود که در برابر شیطان مقاومت کنیم، مثلیکه در ۲تیموتاوس ۲۲:۲ پطرس رسول می‌گوید:‌«از شهواتی که مربوط به دوران جوانی است بگریز و به همراه همهٔ کسانی که با قلبی پاک به پیشگاه خداوند دعا می‌کنند، عدالت،‌ایمان، محبت و صلح و سلامتی را دنبال کن.» کار‌های که ما را به سطح پایین انسانیت سقوط می‌دهد دوری کنیم. بعضی اوقات این «بگریز» به اجتناب کردن و یا پرهیز کردن هم ترجمه شده است. این پرهیز کردن و یا اجتناب کردن مثل این است که یک شخص غذای کافی خورده باشد، به او باز هم غذا برای خوردن تعارف شود. چون او سیر شده است از خوردن آن انکار می‌کند. به یوسف و خانم فوتیفار (پیدایش ۳۹) دقت کنید که یوسف را به فساد دعوت کرد. زن فوطیفار به یوسف چنگ انداخت، اما یوسف از او فرار کرد. این کار یوسف در حقیقت برای یک مرد نامردی بود. مردم از قدیم می‌گویند که حفظ مردانگی بر عزت انسان تقدم دارد. اما یوسف برعکس آن کار کرد و به قیمت از دست دادن مردانگی خود عزت خود را به جان خرید. پطرس رسول و هم پولس رسول از ما می‌خواهد که مثل یوسف عمل کنیم. ما و شما افغان‌ها می‌گویم: «گریز هم یک شنگ مردانگی است» وقتیکه با وسوسه‌های شیطان روبرو می‌شویم از این شیوه کار بگیریم.

فرار از وسوسهٔ جسمانی و یا فساد جسمانی مثلیکه مردم در دنیایی امروز آن را با عصبانیت و شدت عمل منفی و نامردی می‌دانند، در حقیقت عمل منفی نیست.  شهوت رانی مثل اعتیاد به مواد مخدر است. شهوت نیز مثل همه ای مواد مخدر از شما انجام دادن زیاد تر و زیاد تر آن را تقاضا می‌کند، اما لذتش روز به روز کمتر و کمتر شده می‌رود. این عمل شهوت رانی افراطی، انسان‌ها را از انسان بودن حقیقی می‌کشد و به انسان‌های سایه و یا شبه انسان تبدیل می‌کند. شهوت رانی افراطی، مثل سرطان سلول‌های اخلاقی انسان را می‌خورند و آن‌ها را نابود می‌سازند.

پطرس رسول خوانند گان خود را تشویق می‌کند که در جهت مخالف شیطان و فساد حرکت کنند. او از ما می‌خواهد که ما زیاد تر به انسان‌های کامل و حقیقی تبدیل شویم. او از ما می‌خواهد با گذاشتن یک خشت طبیعت خدایی بر خشت دیگر خانهٔ‌ طبیعت خود را بسازیم. این خشت‌ها عبارت اند از ایمان، تقوا، حکمت، انضباط شخصی، صبر، پرهیزکاری، احترام به خانواده و شریک زندگی و در اخیز محبت. برای انجام شدن همهٔ این کار‌ها به تلاش ضرورت است. این چیز‌ها بصورت تصادفی و یا خود به خود در درون ما بوجود نمی آیند و به پخته گی نمی رسند. شما باید از دل بخواهید که آن‌ها را انجام دهید. شما لازم است برگزینید و یا انتخاب کنید که این کار‌ها را انجام دهید. وقتیکه شما با دعا به فیض و کمک خدا و عملی شدن وعده‌های او ادامه می‌دهید، شما می‌توانید زیاد تر عیسی مسیح را بشناسید. با شناختن زیاد تر عیسی مسیح، شما به مسیحی تبدیل می‌شوید که زیاد تر به فکر فایدهٔ خود نباشید، بلکه به مسیحی تبدیل می‌شوید که برای خداند تان ثمر فراوان به بار بیاورید. «اگر این صفات در شما باشند و زندگی شما را بیشتر فرا گیرند، همیشه در شناسایی خداوند ما عیسی مسیح فعال و پر ثمر خواهید بود.» (آیت ۸)

پایان.