رستاخیز مسیح خجسته باد

اى خداوند فيض عطا كن تا افغان‌ها صليب و قيام عيساى مسيح را بشناسد.

مریم مجدلیه از پیروان عیسی مسیح بود. او یکی از زنانی بود که هنگام مصلوب شدن، نزدیک عیسی مسیح بود.

مریم مجدلیه صبح روز یکشنبه به طرف قبر عیسی مسیح می‌رفت تا پیکر عیسی مسیح را با عطریات تدهین کند که با قبر خالی مواجه شد. او با غم و اندوه در مقابل قبر استاد خود نشسته بود. مرگ عیسی مسیح پایان امیدهای او بود .زیرا عیسی مسیح زندگی او را دگرگون نموده بود و به مریم مجدلیه زندگی نو و شخصیت نو بخشیده بود. زندگی مریم مجدلیه بدون عیسی مسیح بی مفهوم بود زیرا بعد از عمری فلاکت و نگون بختی و ناکامی و تحقیر، کسی پیدا شده بود که مقام واقعی انسانیت را به او بازگردانده بود. اما اینک، امید او برباد رفته بود. عیسی مسیح مُرده بود. چه کس دیگری می‌توانست به او، شخصیت و امید و دلگرمی ببخشد؟ او نیز مانند تمامی پیروان عیسی مسیح، هرگز انتظار زنده شدن عیسی مسیح را نداشت. در کتاب مقدس نوشته شده است. 

بامداد روز اول هفته وقتی هنوز تاریکی بود. مریم مَجدَلیّه بر سر قبر آمد و دید که سنگ از پیش قبر برداشته شده است. او دوان دوان پیش شمعون پِترُس و آن شاگردی که عیسی او را دوست می داشت رفت و به آن ها گفت: «خداوند را از قبر برده اند و نمی دانیم او را کجا گذاشته اند.» پس پِترُس و آن شاگرد دیگر به راه افتادند و بطرف قبر رفتند. هردو با هم می دویدند، ولی آن شاگرد دیگر از پِترُس پیش شد و اول به سر قبر رسید. او خم شد و به داخل قبر نگاه کرده کفن را دید که در آنجا قرار داشت. ولی به داخل قبر نرفت. بعد شمعون پِترُس هم رسید و به داخل قبر رفت. او هم کفن را دید که در آنجا قرار داشت و آن دستمالی که روی سر او بود در کنار کفن نبود بلکه پیچیده شده و دور از آن در گوشه ای گذاشته شده بود. بعد، آن شاگردی هم که ابتدا به قبر رسید به داخل رفت، آنرا دید و ایمان آورد، زیرا تا آن وقت آن ها کلام خدا را نفهمیده بودند که او باید بعد از مرگ دوباره زنده شود. پس آن دو شاگرد به منزل خود برگشتند. اما مریم در خارج قبر ایستاده بود و گریه می کرد. همانطور که او اشک می ریخت خم شد و به داخل قبر نگاه کرد و دو فرشتۀ سفید پوش را دید که، در جائی که بدن عیسی را گذاشته بودند، یکی نزدیک سر و دیگری نزدیک پا نشسته بودند. آن ها به او گفتند: «ای زن، چرا گریه می کنی؟» او جواب داد: «خداوند مرا برده اند و نمی دانم او را کجا گذاشته اند.» وقتی این را گفت به عقب برگشت و عیسی را دید که در آنجا ایستاده است ولی او را نشناخت. عیسی به او گفت: «ای زن، چرا گریه می کنی؟ به دنبال چه کسی می گردی؟» مریم به گمان اینکه او باغبان است به او گفت: «ای آقا، اگر تو او را برده ای به من بگو او را کجا گذاشته ای تا من او را ببرم.» عیسی گفت: «ای مریم.» مریم برگشت و گفت: «ربونی» (یعنی ای استاد). عیسی به او گفت: «به من دست نزن زیرا هنوز به نزد پدر بالا نرفته ام اما پیش برادران من برو و به آنها بگو که اکنون پیش پدر خود و پدر شما و خدای خود و خدای شما بالا می روم.» مریم مَجدَلیّه پیش شاگردان رفت و به آن ها گفت: «من خداوند را دیده ام.» و سپس پیغام او را به آنها رسانید.
یوحنا ۲۰: ۱-۱۸

اما وقتی مریم مجدلیه از قیام عیسی مسیح مطلع شد، بسیار شاد گردید. ایمان او به عیسی مسیح اصیل بود. او بیشتر مشتاق باور کردن و اطاعت بود تا فهمیدن همه چیز. عیسی مسیح این افتخار را به او داد که اولین شاهد قیامش باشد و به او این ماموریت را داد که اولین پیغام قیام را به شاگردانش برساند.

عیسی قیام کرده‌، در همان روز اول قیام‌، به یک تعداد از شاگردانش ظاهر شد. آنان در خانه ‌ای گرد آمده بودند و از ترس رهبران یهود، درها را محکم بسته بودند. . اما عیسی قیام کرده ناگهان در میان ایشان ایستاد و فرمود: ”آرامش بر شما باد“ در مقابل ترس ایشان،‌ آنان را به آرامش و سلامتی دعوت کرد. او آرامش خود را به ایشان بخشید.

با دیدن و ملاقات نمودن با عیسی مسیح شاگردانش دگرگون شدند. ترس آنان برطرف شد و شجاعت جای آن را گرفت‌. قیام عیسی پاسخ تمام ترس ‌های انسان است‌.

اگر مرگ پایان زندگی نیست و اگر قدرتی بالاتر از مرگ وجود دارد و اگر زندگی بعد از مرگ‌، زندگی پر جلالی است‌، پس دیگر چرا باید ترسید؟ انسان از چیزهای زیادی می‌ترسد: ترس از گرسنگی ‌، از دست دادن خانه و کاشانه‌، از دست دادن عزیزان‌، بیماری و درد جسمی‌، از دست دادن آبرو و اعتبار و بالاخره مرگ‌! اگر عیسی مسیح زنده شده‌، یعنی اینکه نیرویی مافوق تمام این مشکلات بر زندگی بشر حکمفرما است‌. قیام مسیح پاسخ تمام این ترس‌‌ها است.  وقتی او به آن ده شاگرد ظاهر شد، توما در میان ایشان نبود. وقتی شاگردان گفتند که عیسی زنده شده را دیده‌ اند، او باور نکرد.

یک هفته بعد، عیسی باز در میان شاگردان ظاهر شد. این بار تومای شکاک نیز حضور داشت‌. عیسی شک او را برطرف کرد.

 قیام عیسی امروز نیز می‌تواند شک‌‌های انسان را برطرف سازد. شک به وجود خدا، شک به قدرت او، شک به وعده‌‌های او، شک به محبت پدرانۀ او. کافی است که با عیسی مسیح قیام کرده ملاقات کنیم‌. اطمینان و اعتماد جای شک و تردید و نا امنی‌‌ها را خواهد گرفت‌.

قیام مسیح هر اشک و ترس و شک را از وجود ما دور می‌نماید. بیایید پیام شادی‌ بخش و امنیت‌ آفرین قیام مسیح را به آنانی که در غم و ترس و تردید بسر می‌برند برسانیم‌ تا صاحب زندگی جاودان شوند.