روزه و پیروان مسیح

ممکن است در ذهن شما عزیزان این سؤال پیش آید که آیا پیروان عیسی مسیح روزه می‌‌گیرند؟ اگر می‌‌گیرند به چه صورت و در چه زمانی و در نهایت هدف از روزه‌ داری پیروان مسیح چیست؟

در مورد روزه گرفتن پیروان عیسی مسیح باید گفت که لازم است بدانیم که هدف از گرفتن روزه پیروان مسیح برای ثواب و ریاضت و يا بدست آوردن رضا خدا و نجات از گناه نمیباشد. زیرا مصلوب شدن و رستاخیز عیسی مسیح قیمتی بود که برای گناهان ما پرداخته شده است. مرگ عیسی مسیح پرداخت تاوان تمام گناهان ما بود.

در کتاب مقدس  ماه و روز مخصوص را برای گرفتن روزه تعیین نه نموده و نیزحکمی برای پیروان مسیح  درباره روزه گرفتن داده نشده است،  خداوند از ایمانداران به مسیح نخواسته است که حتمی  باید روزه بگیرند. اما این را باید خاطر نشان نمایم که کتاب مقدس روزه گرفتن را یک عمل نیکو و مفید یاد کرده است.

هر پیرو مسیح به انتخاب خود روشی را برای روزه گرفتن انتخاب می‌‌کند، ممکن یک پیرو مسیح برای مدت زمانی خود را از خوردن گوشت منع کند و پیرو دیگر مسیح ممکن استفاده از اشیای لوکس  خود را محروم نماید.

 روزه گرفتن به مفهوم این نیست که ما نسبت به دیگران بر تری داریم و نزد خدا مقرب هستیم، با روز گرفتن ما نمی توانیم که تمام مشکلات خود را حل نماییم.

پس چرا ما  پیروان مسیح روزه  می‌‌گیریم؟  درین جا می‌‌خواهم بعضی از انگیزه‌ها روحانی روزه  پیروان مسیح را با شما شریک نمایم:

روزه گرفتن، ما پیروان مسیح را کمک می‌‌نماید که: در حضور خدا فروتن باشیم، روزه به ما کمک می‌‌کند که به صدا و هدایت و حضور خدا حساس باشیم، روزه به ما کمک می‌‌نماید که نفس سرکش ما ضعیف و سرکوب باشد و روزه به ما کمک می‌‌نماید که در دعا و پرستش قوی باشیم.

عیسی مسیح در مورد روزه و روزه داران در انجیل متی چنین می‌‌فرماید:

وقتی روزه می گیرید مانند منافقان، خود را افسرده نشان ندهید. آنها چهره های خود را تغییر می دهند تا روزه دار بودن خود را به رُخ دیگران بکشند. بیقین بدانید که آن ها اجر خود را یافته اند! اما تو وقتی روزه می گیری، سرت را چرب کن و صورت خود را بشوی تا مردم از روزۀ تو با خبر نشوند، بلکه فقط پدر تو که در نهان است آن را بداند و پدری که هیچ چیز از نظر او پنهان نیست اجر تو را خواهد داد.
متی ۶: ۱۶-۱۸وقتی که ما به این فرموده عیسی مسیح درمورد روزه و دینداران دقت می‌‌کنیم، به این پی می‌‌بریم که عیسی مسیح دو شکل روزه و دینداران را در این آیات به مقایسه گرفته است. یکی روزه و دینداران فریسی( فریسیان فرقه یهودی در زمان عیسی مسیح بودند(.  و دیگری روزه و دینداران واقعی و اصلی. اولی مبتنی بر خود نمایی، فخر فروشی تظاهر و پاداش از طرف انسان است و دومی مبتنی بر فروتنی، پیروی از کلام خدا و پاداش از طرف خدا.

روزه که خدا از ما می‌‌خواهد این است که از گناه‌های خود توبه کنیم. مال مردم را نخوریم، خون مردم را نریزیم. برای مردم و وطن خود صادق و وفادار باشیم. خود را انکار کنیم، شکسته نفسی را پیشه کنیم، فروتن باشیم، این است روزه واقعی که خدا از هر کدام ما و شما می‌‌خواهد .

غذا و خوراک، یکی از اساسی‌ ترین نیازهای بدن انسان است و طمع یکی از اساسی‌ ترین گناهان. لذا «تسلط بر نفس» بدون تسلط بر بدن و انضباط آن بی ‌معناست. زمانیکه می‌‌خواهیم که روزه بگیریم، اول باید بالا نفس سر کش خود حاکمیت و تسلط پیدا کنیم. بدون تسلط بر نفس، روزه ما مثل این است که ما رژیم می‌‌گیریم تا لاغر شویم. پس برای اینکه به روزه گرفتن آماده شویم، اول فروتنی را یاد بگیریم و از تظاهر و فریبکاری دوری بجوییم. این است روزه که خدا از ما می‌‌خواهد.