چطور عبادت می‌کنیم؟ روی ما بکدام طرف باشد؟ کی برای ما تدریس می‌‌کند؟

۳۰ دقیقه

۲۶ اوت ۲۰۱۹

دوستان ما سوالات جالبی را از ما پرسیده اند که ما به مسجد می‌‌رویم و نماز می‌‌خوانیم، شما مسیحیان چگونه عبادت می‌‌کنید؟ و در کلیسا چه می‌‌کنید؟ در وقت عبادت روی تان به کدام طرف می‌‌باشد؟ گفتند ما در مسجد یا مدرسه از مولوی تعالیم دینی را حاصل می‌‌کنیم، آیا کسانی هستند که کتاب مقدس را به شما درس بدهند؟ یا اینکه خودتان چطور کلام خدا را می‌‌خوانید؟

البته می‌‌توان دربارۀ هر سوال به طور جداگانه و مفصل صحبت کرد ولی در اینجا می‌‌پردازیم به پاسخ‌های کوتاه در این موارد:

۱. شما مسیحیان چگونه عبادت می‌‌کنید؟ و در کلیسا چه می‌‌کنید؟

اولاً باید در مورد کلیسا صحبت کنیم. کلیسا به کدام تعمیر یا ساختمان گفته نمیشود بلکه کلیسا، جمع ایمانداران مسیحی می‌‌باشد همانطوری که خود عیسی مسیح در انجیل مقدس می‌‌فرماید: هرگاه دو یا سه نفر بنام من در یک جای جمع شوید، من در میان شما خواهم بود. هر گاه دوستان ما فکر می‌‌کنند که کلیسا عبارت از کدام تعمیر یا ساختمان، لطفاً فکر خود را در این مورد تغییر بدهید که کلیسا عبارت است از : جمع ایمانداران مسیحی. ما در کلیسا برای دعا کردن جمع می‌‌شویم، سرود‌های پرستشی می‌‌خوانیم بعد از آن کلام خدا را می‌‌خوانیم و در بارۀ آن گپ می‌‌زنیم. مگر بنابر تجربه شخصی خودم، که در سابق شنیده بودم که مردم می‌‌گفتند که کلیسا یک جای بسیار بد است که مردم در آنجا جهت شرابخواری و کار‌های کثیف دیگر جمع می‌‌شوند و بسیار مردم‌های خراب هستند. شاید این مفکوره را از تماشای فلم‌های تجارتی گرفته باشند که کلیسا را به آن گونه نشان می‌‌دهند و یا بعضی از معلمینی هم هستند که در مدرسه‌ها بر ضد مسیحیت تدریس و تبلیغ می‌‌کنند. وقتی برای اولین بار یکی از دوستانم به من گفت که آیا می‌‌خواهی به کلیسا بیایی؟ حتی مو‌های جانم ایستاد شد؛ چرا که من دیدگاۀ بسیار خرابی از کلیسا در ذهنم داشتم که شنیده بودم ولی چقدر مقبول گفته اند که: شنیدن کی بود مانند دیدن ! و واقعاً خداوند را شکر می‌‌کنم که خداوند دروازۀ را باز کرد که من همراۀ دوستم به کلیسایی رفتم که جمعیت شان بسیار زیاد بود، در اول به بسیار ترس و لرز همه را متوجه بودم که چی چیزی خرابی را می‌‌توانم ببینم ولی زمانی که دیدم که همه با چقدر محبت به من خوش آمدید گفتند و بعداً شروع کردند به دعا نمودن و یکی شان پرستش را رهبری می‌‌کرد که به زبان خودم دعا کردند و به بسیار زبان شیرین خداوند را پدر خطاب می‌‌کردند که یک ارتباط بسیار نزدیک را دیدم که برای من باعث حیرانی بود و بعد از آن به سرود خواندن شروع کردند و به بسیار مقبولی سرود‌ها را می‌‌خواندند و خداوند را در سرود‌های خود نیز پدر جان می‌‌گفتند و در پرستش خود آزادی داشتند، بعضی شان کف می‌‌زدند و موسیقی می‌‌نواختند و سرود‌های پرستشی را به زبان خود ما می‌‌خواندند. قبل از این من فکر می‌‌کردم که ما فقط به یک زبان می‌‌توانیم خدا را پرستش کنیم مگر در کلیسا متوجه شدم که خداوند همۀ زبانها را می‌‌داند و بعد از آنکه کلام خداوند را خواندم، فهمیدم که خداوند جهان را هست نمود یعنی همۀ مردم را و خدا را شکر که هر کس می‌‌تواند خداوند را به زبان خود در کلیسا‌ها ستایش و پرستش نماید. بعد از دیدن همه چیز‌ها و شنیدن و خواندن سرود‌ها، از کلام خدا درس دادند و اولین چیزی را که من در آنجا شنیدم این بود که اگر کسی به روی راستت به سیلی می‌‌زند روی چپت را نیز برایش بگیر، دشمنانتان را دوست داشته باشید و همین کلام خداوند زندگی مرا به کُلی تبدیل کرد و دیدم که جمع کلیسا واقعاً محبت خدا را نشان می‌‌دهند. بعد از ختم عبادت چای آوردند و یکجای چای نوشیدند و حتی حرف زدن شان فرق داشت و مثل حرف‌های نبود که من در کوچه و بازار می‌‌شنیدم. اگر شما دوستان عزیز می‌‌خواهید جمع ایمانداران کلیسا را ببینید و اگر کسی را می‌‌شناسید که به کلیسا می‌‌رود از ایشان خواهش کنید تا شما را نیز با خود ببرد. نترسید و فکر نکنید که در کلیسا چه می‌‌کنند. ما کلام خداوند را به زبان خود داریم و خدا را شکر که در جمع ایمانداران می‌‌توانیم خداوند را پرستش کنیم.

۲. در وقت عبادت روی تانرا به کدام سمت یا طرف می‌‌کنید؟

بعضی از دوستان ما زمانیکه به مسیح ایمان می‌‌آورند ، فکر می‌‌کنند که همان قوانین و مقرراتی را که سابق زندگی خود داشتند، در زندگی نو مسیحی نیز باید داشته باشند. اگر ما روی خود را به یک طرف خاص دور بدهیم و خداوند را پرستش کنیم در نتیجه خداوند را محدود و کوچک می‌‌سازیم؛ در حالی که خداوند قادر متعال است و جهان ، انسان و همۀ کائنات را خلق کرده است و او مافوق همه چیزهاست و خداوند در هر جای حضور فعال و همیشگی دارد و ما نمیتوانیم بگوئیم که خداوند در جنوب قرار دارد مگر در شمال وجود ندارد. حال می‌‌خواهیم از خود کلام خداوند این سوال را جواب بدهیم. انجیل یوحنا در فصل چهارم، از یک زنی که اهل سامره می‌‌باشد، صحبت می‌‌کند که عیسی مسیح را دیده و با او حرف می‌‌زند و درک می‌‌کند که عیسی مسیح کدام شخص معمولی نیست و در آخر سوالی را مطرح می‌‌کند که می‌‌توانیم آنرا ازآیۀ 20 الی 24 همین فصل بخوانیم:

۲۰ پدران ما در روی این کوه عبادت می‌‌کردند اما شما یهودیان می‌‌گوئید باید خدا را در اورشلیم عبادت کرد.« ۲۱ عیسی گفت:» ای زن ، باور کن زمانی خواهد آمد که پدر را نه بر روی این کوه پرستش خواهید کرد و نه در اورشلیم. ۲۲ شما سامریان آن چه را نمی شناسید می‌پرستید اما ما آنچه را که می‌شناسیم عبادت می‌کنیم، زیرا رستگاری بوسیلۀ قوم یهود می‌آید. ۲۳ اما زمانی می‌آید ــ و این زمان هم اکنون شروع شده است ــ که پرستندگان حقیقی ، پدر را با روح و راستی عبادت خواهند کرد ، زیرا پدر طالب این گونه پرستندگان می‌باشد. ۲۴ خدا روح است و هر که او را می‌پرستد باید با روح و راستی عبادت نماید.«

پس خداوند را محدود نسازید زیرا خداوند در همه جا حضور دارد و مهم اینست که ما خداوند را با کدام روح پرستش می‌کنیم؟ کلام خدا می‌گوید با روح و راستی و با تمام وجود ما به حضور خداوند بیائیم و خداوند را پرستش کنیم. کلام خدا می‌گوید که ما باید به گناهان خود اعتراف کنیم و وقتی در حضور خداوند می‌ائیم باید به یاد بیاوریم که ما گنهکار هستیم و خداوند بزرگ و بخشنده است و او می‌تواند ما را تبدیل کند و اگر به گناهان خود اعتراف کنیم، او امین و عادل است که ما را از آن ناراستی‌ها و بدی‌ها پاک بسازد.

۳. چطور ما کلام خدا را می‌خوانیم؟

باید گفت که اگر کسی را می‌شناسید که کلام خدا را برایتان درس بدهد بسیار خوب است و اگر نمیشناسید ما از طریق رادیو هم کلام خدا را آموخته می‌توانیم ولی اگر به هیچ چیزی دسترسی ندارید می‌توانید از این نکات برای خواندن کلام خدا استفاده کنید: اولاً شکر خداست که کلام خداوند را به زبان خود تان در دسترس دارید و مجبور نیستید به کدام زبان بیگانه آنرا بخوانید ، بدون آنکه مفهوم آنرا درک کنید.

چند گروه مردم هستند که به طرق مختلف کلام خدا را می‌خوانند. یک گروه با تعصب می‌خوانند و می‌خواهند نکات بد یا اشتباه را در کتاب مقدس پیدا کنند که این کار بازی کردن با خداست که کوشش می‌کنند کلام خدا را دروغ ثابت کنند و این به این معنی است که آنها می‌خواهند خداوند را دروغگوی ثابت کنند. برای این نوع مردم ما نمیتوانیم کدام توصیۀ کنیم فقط تشویق شان می‌کنیم که به دل پاک بخوانند و به آنعده از دوستانی که می‌خواهند واقعاً خداوند را پیدا کنند و در کلام خداوند رشد کنند می‌گوئیم که پیش از اینکه شروع به خواندن کلام خدا کنید، دعا نمائید.

من وقتی می‌خواهم از کلام خداوند بخوانم اینطور دعا می‌کنم : خداوندا کلامت را باز کرده ام و می‌خواهم که آنرا بخوانم و می‌خواهم تا حقیقت کلامت را برای من آشکار بسازی، ای روح پاک خداوند تو مرا قدرت بده و چشم‌ها وگوشهایم را باز کن تا چیزی را که امروز از کلام تو می‌خوانم، بهتر بفهمم و درک کنم. شما دوستان عزیز نیز می‌توانید عین کار را انجام دهید و بعد از دعا کلام خداوند را باز می‌کنم و می‌خوانم. اول کوشش می‌کنم که به نوبت یعنی فصل به فصل پیش بروم و وقتی هر فصل را می‌خوانید لطفاً به آرامی دو یا سه بار و یا بیشتر بخوانید و ببینید که هر آیه چه چیزی در خود دارد و در پوره فصل خداوند چی می‌خواهد تا به شما بگوید؟ هدف خداوند از آن چیست که این کلام نوشته شده است؟ و بعد از آن ببینید که عملکرد کلام خدا در زندگی شما چیست؟ یعنی خداوند از شما چی می‌خواهد؟ و در آخر با دعا خداوند را شکر کنید بخاطر کلامش و به درسی که یاد گرفتید و در همان روز کوشش کنید که آن درس را عملی کنید که بسیار مهم است و اگر می‌توانید آیه‌های کتاب مقدس را حفظ کنید. طوری که ما اکثراً اینکار را می‌کنیم و حتی در سختی‌ها و مشکلات این آیه‌ها به یاد ما می‌ایند و به ما قوت قلب می‌دهند. مثلاً اگر در یک سختی و مشکل قرار دارید و این وعدۀ خداوند را نوشته است : من هرگز شما را ترک نمیکنم، بیاد تان بیاید حتی اگر در بدترین وضعیت قرار داشته باشید، می‌گوئید که خداوند وعده کرده و مرا هرگز ترک نمیکند. یا در انجیل یوحنا فصل سه آیۀ شانزدهم خداوند چنین می‌فرماید که خداوند جهان را آنقدر محبت نمود ... حتی اگر خانوادۀ ما، ما را ترک کنند و در زندگی ما مشکلات بیاید، پس وقتی این آیات حفظ شده به یاد ما بیایند می‌فهمیم که ما هم جزء جهان هستیم و خداوند ما را نیز دوست دارد.

در بارۀ اینکه آیا جایی وجود دارد که کتاب مقدس درس داده شود باید گفت که وقتی ما در کلیسا برای عبادت یکجا جمع می‌شویم از کتاب مقدس می‌خوانیم و در جریان هفته بطور گروپی درس‌های کتاب مقدس، تدریس می‌گردد و یا در خانه‌های یکدیگر خود جمع می‌شویم و با یکدیگر خود درس کتاب مقدس را می‌خوانیم و مکتب‌ها و دانشگاه‌های نیز موجود استندکه کلام خدا را به سویه‌های مختلف تا به پروفیسوری و ماستری تدریس می‌کنند و از اینکه ما در وطن عزیز خود افغانستان از امکانات زیاد برخوردار نیستیم، خود ما باید از کوچکترین امکانات برای آموختن کلام خدا استفاده کنیم.