عیسی مسیح در کدام سال تولد شد و در چند سالگی فوت نمود؟ اگر کسی بار‌ها گناه کرده و توبه کند، آیا خداوند او را می‌‌بخشد؟ آیا مسیحیان شراب می‌‌‌نوشند؟

۳۰ دقیقه

۲۶ اوت ۲۰۱۹

یکی از دوستانِ بسیار جوان ما که همه روزه برنامه‌های ما را از طریق رادیو می‌‌‌شنوند لیستی سوالاتی را ترتیب کرده و از ما پرسیدند که حال می‌‌‌پردازیم به پاسخ سوالات ایشان:

۱. عیسی مسیح در کدام سال تولد شد و در چند سالگی فوت نمود؟

عیسی مسیح تقریباً دو هزار و نهُ * سال پیش از امروز تولد شد و در سن سی و سه سالگی محکوم به اعدام شده، مصلوب، دفن و بعد از سه روز دوباره زنده شد. عیسی مسیح بخاطر پرداخت مزد گناهان ما مصلوب شد و شکرگزاریم که بعد از سه روز از مردگان قیام کرد و در حضور شاهدان عینی به آسمان صعود نمود. در مورد وی در تمام کتاب‌های قبلی مانند تورات، زبور و صحایف انبیاء پیشگویی‌های صورت گرفته بود. مثلاً هفتصد سال قبل از تولد مسیح، در کتاب اشعیای نبی بطور واضح از محل تولد، شهر و حتی از طرز شکنجه دیدن او هم در فصل 53 این کتاب گفته شده است.

۲. اگر کسی بار‌ها گناه کند و توبه کند، آیا خداوند او را می‌‌‌بخشد؟

منظور دوست ما از این سوال این است که اگر کسی بار‌ها گناه کند و باز توبه کند و باز هم گناه کند و توبه کند، آیا خداوند او را خواهد بخشید؟ البته باید گفت که اگر یک ایماندار مسیحی که قبلاً گناهکار بود و بعد از ایمان به مسیح گناهانش بخشیده شد، اگر مرتکبی گناهی شد و از آن واقعاً توبه کرد ( چون ما انسان هستیم و دایم از ما اشتباهاتی سر می‌‌‌زند) و دیگر آن گناه را مرتکب نشد گناهش بخشیده می‌‌‌شود ولی اگر بار دیگر آن گناه را تکرار کرد، ایمانش منحیث پیرو عیسی مسیح زیر سوال می‌‌‌رود. زیرا اگر شما با آتش بازی کنید و آنرا در دست بگیرید حتماً دستتان می‌‌‌سوزد و بار دیگر باز آتش را با همان دست بگیرید، زیادتر دست تانرا می‌‌‌سوزاند و اگر بگوئید که دیگر آتش را بدست نمیگیرم و روز بعد باز اینکار را تکرار کنید، دست تانرا از بین خواهید برد و گناه نیز مانند آتش است که انسان را بالاخره از بین می‌‌‌برد. درست است که خداوند ما را دوست دارد و با ما محبت می‌‌‌کند و گناهان ما را می‌‌‌بخشد، ولی آیا برای من که عیسی مسیح را در زندگی خود دارم و یک مسیحی هستم، چطور به خود اجازه بدهم که در حین زمانیکه خداوند را دوست دارم، برعکس اراده اش رفتار کنم؟ بناً من منحیث یک مسیحی به خود اجازه نمیدهم که مرتکب گناه شوم و با گناه بازی و شوخی کنم و گناه را مزاح فکر کنم. چون خداوند گناه را دوست ندارد، من نیز برخلاف ارادۀ خداوند رفتار نمیکنم.

بطور مثال اتاقی را در نظر می‌‌‌گیریم که در آن یک چوکی گذاشته اند و ما دو نفر را در روبروی خود داریم، حتماً ما کسی را بالای چوکی می‌‌‌نشانیم که برای ما عزیز و نزدیک است و ما از او خواهش می‌‌‌کنیم که بفرمائید و بالای چوکی بنشینید، و اگر کسی را که نقشۀ بدی برای ما در سر دارد و یا او را درست نمیشناسیم دعوت می‌‌‌کنیم که بالای چوکی بنشیند، در نتیجه به کسی که ارادۀ او به خیر ما است احترام نمی کنیم و او را از خانۀ خود می‌‌‌رانیم و کسی را که می‌‌‌خواهد زندگی ما را تباه کند، حمایت می‌‌‌کنیم. پس اگر خداوند در قلب و زندگی ماست، زندگی خوبی می‌‌‌داشته باشیم، شاید شخصِ نمونه باشیم و نور و نمک در بین مردم، جامعه و خانوادۀ خود باشیم و اگر همیشه رفتار و کردار بد از ما سر بزند به این مفهوم است که ما اصلاً به خداوند تعلق نداریم و بیهوده ادعا می‌‌‌کنیم که به خداوند احترام داریم. یعنی اگر گناه در زندگی ما است پس خدا را اجازه نمی دهیم که در زندگی ما کار کند. بناً ما منحیث یک مسیحی اجازه نداریم که با گناه بازی کنیم و باید بفهمیم که ما مربوط به خداوند هستیم، خداوند را دوست داریم و خداوند در تخت سلطنت زندگی ما قرار دارد نه گناه.

۳. چه چیز‌های حلال است و چه چیز‌های حرام؟

دوست ما سوالی بسیار خوبی را مطرح کرده اند. در این مورد می‌‌‌خواهیم از کتاب مقدس، از انجیل متی فصل 15 آیات 10 الی 20 را بخوانیم که در رابطه به حلال و حرام در آنها توضیح داده شده است:
۱۰ سپس ، عیسی مردم را نزد خود خواند و فرمود:» به سخنان من گوش دهید و سعی کنید درک نمایید. ۱۱ هیچکس با خوردن چیزی نجس نمی شود. چیزی که انسان را نجس می‌‌‌سازد، سخنان و افکار اوست.» 12 در این موقع شاگردانش نزد او آمدند و گفتند:» فریسی‌ها از گفته‌های شما ناراحت شده اند.« ۱۳ عیسی جواب داد: » هر نهالی که پدر آسمانی من نکاشته باشد، از ریشه کنده می‌‌‌شود. پس، با آنان کاری نداشته باشید. ۱۴ ایشان کورهایی هستند که عصاکش کورهای دیگر شده اند. پس هر دو در چاه خواهند افتاد.« 15 آنگاه پطرس از عیسی خواست تا توضیح دهد که چگونه ممکن است انسان چیز ناپاک بخورد و نجس نشود.16 عیسـی گفت:» آیـا شما نیـز درک نمی کنیـد؟! ۱۷ آیا متوجه نیستید که آنچه انسان می‌‌‌خورد، وارد معده اش شده، و بعد از بدن دفع می‌‌‌گردد؟ ۱۸ اما سخنان بد از دل بد بیرون می‌‌‌آید و گوینده را نجس می‌‌سازد. ۱۹ زیرا از دل بد این قبیل چیزها بیرون می‌‌آید: فکرهای پلید، آدم کشی ، زنا و روابط نامشروع ، دزدی ، دروغ و بد نام کردن دیگران . ۲۰ بلی ، این چیزها هستند که انسان را نجس می‌‌سازند، و نه غذا خوردن با دستهای آب نکشیده !»

در اینجا می‌‌بینیم که عیسی مسیح نمی گوید که چه چیزی حلال است و چه چیزی حرام است؟ خداوند با قلب ما کار دارد. درست است که چیز‌های هستند که ما نباید بخوریم و یا چیز‌های هستند که نمیتوانیم بخوریم ولی مهمترین چیز برای خداوند این است که خداوند می‌‌خواهد قلب، فکر وتمام زندگی ما تبدیل شود. بسیاری از مردمان به فکر این هستند که چی باید بخوریم و چی باید نخوریم ولی در این فکر نیستند که نباید به همسایۀ خود دروغ بگویند و کار‌های کثیف دیگری را در سر و فکر خود داشته باشند.

پس دوستان عزیز! بهتر است نسبت به فکر کردن دربارۀ اینکه چی بخورم و یا چی نخورم و یا ساختن شریعت برای خود، کلام خداوند را بخوانید و از کار‌های که خداوند از آن نفرت دارد، چون فکر‌های پلید، آدم کشی، زنا و روابط نامشروع، دزدی، دروغ و بد نام کردن دیگران دوری و پرهیز کنید که انسان را مطابق فرمودۀ خداوند نجس می‌‌سازد. برای ما انسان‌ها، اصل هدف حلال و حرام همین است که باید در خوردن خوراک تفکیک قایل شویم که آیا بخوریم و یا نخوریم؟ ولی خداوند بالاتر از این‌ها را فکر می‌‌کند که باید ما متوجه آن چیز‌ها باشیم تا چیز‌های نجس از ما بیرون نشود، تا ما مردم دیگر را متضرر نسازیم.

۴. آیا نوشیدن شراب گناه نیست ؟

در مورد شراب یک چیزی را که کلام خداوند تعلیم می‌‌دهد اینست که می‌‌گوید: مست شراب نشوید که در آن فجور است بلکه از روح خدا پٌر شوید. این درس کلام خداست برای ما ؛ اگر چه بطور مستقیم نوشیدن شراب منع نگردیده است و اگر دقیق شویم که بعد از خوردن سه وقت یا چهار وقت نان در روز بالای ما خواب می‌‌اید، علت این خواب چیست؟ علت آن اینست که غذا در معده‌های ما تخمر می‌‌کند و عیناً مانند همان موادی که در مشک می‌‌اندازند و تخمر می‌‌کند و بالاخره بعد از مدتی به شراب تبدیل می‌‌شود. نوشیدن یک مقدار کم از شراب منحیث دوای طبی برای تداوی بعضی از امراض معده، روده و بعضی از اعضای دیگر بدن، خالی از مفاد نیست. ولی اگر با خوردن یا نوشیدن چیزی که ما را تحت کنترول خود درآورد و باعث که شود که مرتکب گناه شویم، هرگز نباید از آن خورد و نوشید. مردم فکر می‌‌کنند که مسیحیان آزاد هستند که شراب بنوشند ولی ما آزاد هستیم که شراب ننوشیم و من منحیث یک مسیحی آزاد هستم که شراب ننوشم و برای من بهتر است که ننوشم زیرا می‌‌خواهم که از روح خداوند هدایت شوم تا از شراب. من می‌‌خواهم که خداوند ادارۀ زندگی مرا بدست خود داشته باشد نه شراب. هدف ما این نیست که شما شراب بنوشید و یا این هم درست نیست که بگوئیم اصلاً از شراب بترسید ولی شاید در دوا‌ها و شربت‌های که می‌‌خوریم یک مقدار شراب به شکل دوا‌های خواب آور و الکُلی، استفاده شده باشد و همین الکُل است که زخم‌ها را با آن می‌‌شویند ولی من شخصاً به خود اجازه نمیدهم که شراب بنوشم بخاطریکه می‌‌خواهم توسط روح خدا هدایت شوم تا از شراب.

بسیاری مردم فقط به ظاهر قضیه توجه و تأکید می‌‌کنند تا به عمق مسئله و شراب نمینوشند و فکر می‌‌کنند که ما مردم بسیار خوب هستیم ولی چشم شان به مال همسایۀ شان است، قتل می‌‌کنند ، با چشم خود زنا می‌‌کنند، کار‌های دیگری را که خلاف کلام خداست انجام می‌‌دهند و صرف به یک موضوع شراب محکم چسبیده اند و به دیگر احکام توجه ندارند. خداوند می‌‌خواهد که قلب، ذهن، افکار، چشم، زبان ما ، همه و همه در خدمت خداوند باشد. از همه کار‌های بد باید پرهیز بکنیم و خود را از کلام خداوند پُر ساخته، خود را آگاه بسازیم.