۱۹ مارس ۲۰۱۵
فرا رسیدن سال جدید خورشیدی را به همۀ هموطنان عزیز تبریک می‌گوییم. دلتان پر از امید، لبهای تان پر از ترانه‌های بهاری، بهارتان زیبا، نوروزتان شاد و پیروز باشد،
به اشتراک بگذارید
هفت میوه یکی ازرسوم نوروزی افغانستان جشن نوروز در افغانستان با سنت ها و آيين هاي خاصي اجرا مي شود. آماده کردن هفت میوه از دیگر رسم های ویژه نوروز در افغانستان است. هفت میوه ترکیبی از هفت نوع میوه …
تحفه نوروزی آیاتی از کتاب مقدس زیرا مسکین همیشه فراموش نشده و امید بیچارگان تا به ابد ضایع نمی گردد. (مزبور ۹: ۱۸) ما چشمان خداوند مراقب کسانی است که از او می ترسند و بر رحمت او اتکاء دارند ا (مزب…
عيسی مسيح خداوند، پس از زنده شدن از مردگان در طول چهل روز، بارها خود را بر شاگردان و پيروانش ظاهر کرد و درباره پادشاهی خدا با آنها سخن گفت. اما در روز چهلم، او از کوه زيتون، در برابر چشمان شاگردان، با همان بدنی که پس از قيام از مردگان داشت، به آسمان صعود نمود. وقت عیسی مسیح به آسمان صعود می‌نمود به شاگردان خود وعده داد که پدر آسمانی شما را پس از چند روز با آتش تعمید خواهد داد (عید پنطیکاست یا پنجاهه) و وعده آمدن روح القدس داد و گفت یک روز به این جهان باز خواهد گشت.
ما پیروان مسیح به این اعتقاد داریم: خدا واحد است. در وجود این خدای واحد، سه شخصیت متمایز و جدا وجود دارد، به اسم خدای پدر، خدای پسر و خدای روح‌القدس. این سه شخصیت ، یک خدای واحد را تشکیل می‌دهد.
جامعهٔ افغانی ما از گذشته‌ها پُر از تناقضات، اختلافات و تقسیم بندی‌ها بوده است که در بعضی دوران‌ها شدت اختیار کرده است که ترس از فروپاشی افغانستان به حیث یک کشور و یا به حیث یک ملت را بوجود آورده است. ما تا حدی به موضوعات چون: قومی، لسانی، دینی، منطقوی و غیره تقسیم شده با هم سر سازگاری نداریم که به مشکل می‌توانیم خود را به حیث یک ملت خطاب کنیم. با سقوط نظام به نام «جمهوری» و به قدرت رسیدن طالبان این اختلافات و تقسیم بندی‌ها شدت زیادتر اختیار کرده است. مخالفین طالبان آنها را نماینده و وابسته به یک قوم می‌دانند و به خاطر طالبان آن قوم را مورد توهین و سرزنش قرار می‌دهند. این قوم که طالبان را به حیث نمایندهٔ قوم خود قبول ندارند به وارد کننده گان این برچسپ آنها را بیگانه و وارثان سرزمینی بنام افغانستان نمی دانند
شعری کوتاه درباره دلتنگی بخاطر کشور عزیزمان نوشته شده است. سال‌های پیش، این شعر در مجله گلستان به چاپ رسیده بود لیکن تا به حال کهنه نشده است.
