اهمیت صعود عیسی مسیح به آسمان
۲۳ مه ۲۰۲۲
« مسیح عیسی کسی است که مُرد و حتی دوباره زنده شد و اکنون در دست راست خدا از ما شفاعت می کند!» ( انجیل شریف )
عیسی مسیح بعد از قیام از مرده گان مدت چهل روز را با شاگردان خود سپری نمود. در روز چهلم بعد از رستاخیز، عیسی مسیح با شاگردان خود به کوه زیتون که در نزدیکی شهر اورشلیم موقعیت دارد رفتند.
عیسی مسیح به پیروان خود وعده داد که آنها روح القدس را دریافت خواهند کرد و به آنها دستور داد تا آمدن روح القدس در اورشلیم بمانند. سپس عیسی مسیح آنها را برکت داد، و زمانی که آنها را برکت می‌داد، به آسمان صعود نمود، در حالیکه شاگردان در تلاش بودند که تا آخرین لحظه عیسی مسیح را ببینند، ابری او را از دیده گان شاگردانش پنهان نمود و دو فرشته ظاهر شدند در کنار آنها ایستادند و پرسیدند: «ای مردان جلیلی، چرا اینجا ایستاده اید و به آسمان می بینید؟ همین عیسی که از پیش شما به آسمان بالا برده شد، همان طوریکه بالا رفت و شما دیدید، دوباره به همین طریق باز خواهد گشت.»
صعود عیسی اهمیت خاص را برای ما پیروان مسیح دارد:
صعود عیسی مسیح به آسمان نشانه پایان خدمات زمینی او بود تا ما بتوانیم حیات نو و زندگی تازه را بدست بیاوریم. عیسی مسیح برای ما جای مخصوص را در عالم بالا مهیا می‌نماید« پس از اینکه رفتم و مکانی برای شما آماده ساختم، دوباره می آیم و شما را پیش خود می برم تا جایی که من هستم شما نیز باشید.» )یوحنا ۱۴:۳(
صعود عیسی مسیح به این مفهوم است که ماموریت سپرده شده را به اتمام رسانید و فعلاْ در دست راست خدای پدر نشسته از ما دفاع و شفاعت می‌نماید. ما با دلیری عام و تام میتوانیم وارد خانه پدر شویم « از راه تازه و زنده ای که مسیح از میان پرده به روی ما باز کرده است، یعنی به وسیلۀ بدن خود او، به قدس الاقداس وارد شویم.»
صعود عیسی مسیح به آسمان این است که: بتواند به جلالی که قبل از آمدن به این جهان داشت، برسد و کار شفاعت را برای پیروان خود ادامه دهد. یعنی به جلال آسمانی خود دوباره بازگشت نمود. در رابطه به کار کنونی عیسی مسیح در انجیل مقدس نوشته شده است : " اما عیسی همیشه کاهن است و جانشینی ندارد، زیرا او تا به ابد زنده است و به این سبب او قادر است همه کسانی را که به وسیلۀ او به حضور خدا می آیند کاملاً و برای همیشه نجات بخشد، زیرا او تا به ابد زنده است و برای آنها شفاعت می کند. " (عبرانیان۷: ۲۴ – ۲۵)
صعود عیسی مسیح به آسمان و جلال یافتن او، این اصل مهم ایمان راه به پیروان خود آشکار می‌نماید چنانکه عیسی مسیح به این جهان متعلق نبود، ما نیز متعلق به این جهان نیستیم.
عیسی مسیح به آسمان صعود نمود و سلطنت می‌نماید تا نشان دهد که بالاتر از هر چیز زمینی است. خود عیسی مسیح می‌فرماید: «تمام قدرت در آسمان و بر روی زمین به من داده شده است» (متی ۲۸:۱۸).
مسیح به آسمان صعود کرد ما را از اسارت آزاد نموده و آزادی را به ما هدیه فرمود. زمانی که به آسمان بالا رفت، بخششها به مردم داد. کلام خدا میگوید: « وقتی او به آسمان بالا رفت اسیران را به اسارت برد و عطایایی به آدمیان بخشید.» ( (افسسیان۸:۴)
درین آیه به وضاحت نوشته شده است که صعود عیسی مسیح دو کار را برای ما میخواهد انجام دهد که هر دوی آنها مهم است:
اسیران را به اسارت برد: یعنی ما را از همه اسارتهای آزاد کند ، لباس کهنه
(انسانیت کهنه) ما را تبدیل نماید، ما را از گناهان ما آزاد سازد.
عطایایی بدهد: یعنی ما را از روح القدس پر سازد، انسانیت جدید را بپوشیم و به شباهت خالق خود شویم.
مسیح به آسمان صعود کرد تا نشان دهد که وطن اصلی ما هم آسمان است. عیسی مسیح می‌فرماید:« در خانۀ پدر من منزل بسیار است. اگر چنین نمی بود، به شما می گفتم. من می روم تا مکانی برای شما آماده سازم. پس از اینکه رفتم و مکانی برای شما آماده ساختم، دوباره می آیم و شما را پیش خود می برم تا جایی که من هستم شما نیز باشید.» (یوحنا ۱۴ آیات ۲ و ۳)
مسیح به آسمان صعود کرد تا ما منتظر بازگشت دو باره او باشیم. عیسی مسیح از آسمان آمد، به آسمان رفت و دوباره از آسمان خواهد آمد و ما را هم با خود به آسمان خواهد برد. بنابرین چشمان خود را به آسمان بدوزیم و منتظر بازگشت منجی و نجات دهنده خود عیسی مسیح باشیم. پس ایمان ما فراتر از دیوارهای محدود این دنیا می‌رود. پس با امیدی که در عیسی مسیح داریم چشم‌‌ها خود را از این دنیا برگرفته، به خداوند بی حد و‌مرز ما بدوزیم. ما باید یاد بگیریم بیشتر روی آسمان تفکر کنیم و خود را برای حیاتی که تا ابد درآسمان خواهیم داشت آماده سازیم.
دعا کنیم که خدا فکرها و قلبهای ما را آسمانی تر بسازد، تا بهتر بتوانیم به مردمان زمینی خدمت کنیم.
