کفاره
۳ مه ۲۰۲۱
کفاره در ادیان بت پرست به اساس هدیه و یا رشوه دادن به خدایان مختلف بنا شده است. اما کتاب مقدس انسان‌ها را از دنیایی بت پرستی دور نموده و به عوض چندین خدا، خدای یگانه و حقیقی را به بشر معرفی نمود که همۀ نیکی و خوبی از او سرچشمه میگیرد و با هر نوع نا راستی و شرارت سر سازگاری ندارد.
خدای قادر مطلق که کتاب مقدس به ما معرفی مینماید، در آن سوی نیت و یا بدبینی هرگز وجود ندارد، اما فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنیم که در چنین یک ایمان و عقیده لازم است که موضوع کفاره هیچ جای نداشته باشد. در حالیکه اینطور نیست.
در عهد قدیم کتاب مقدس می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوانیم کفاره اساس مراسمی را تشکیل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داد که برای تقدیم کردن قربانی گناه و قربانی جرم تعین شده بود و هم اساس روزۀ کفاره را تشکیل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داد.
در کتاب اعداد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوانیم که خدا قوم خود را به سبب سخنان نادرست درباره داوری او تهدید مینماید که آنها را هلاک خواهد نمود. ده چنین حالت موسی به هارون گفت:
در انجیل مقدس هم درباره کفاره اشاره‌های وجود که درچهار قسمت آنها را مطالعه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نماییم
قسمت اول، کفاره دلیل اساسی عادل شمرده شدن گنهکاران از طرف خدا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌باشد پولس رسول نوشته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرماید:
قسمت دوم در رسالۀ به عبرانیان است می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوانیم:
قسمت سوم، شهادت یوحنای رسول درباره خدمت آسمانی عیسی مسیح است. یوحنای رسول شهادت داده نوشته مینماید: «ای فرزندان من، این را به شما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسم تا گناه نکنید. اما اگر کسی مرتکب گناهی شود، در پیشگاه خدای پدر کسی را داریم که برای ما شفاعت میکند. یعنی عیسی که عادل است. زیرا خود مسیح کفارۀ گناهان ماست. نه تنها گناهان ما بلکه گناهات تمام دنیا.» (١یوحنا٢: ١ ٢)
قسمت چهارم درتعریف یوحنای رسول از محبت است. یوحنای رسول نوشته مینماید:
ما به روشنی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بینیم که موضوع کفاره در انجیل مقدس نقش مرکزی دارد. پوشیدن جسم انسانی پسر، مفهوم صلیب، شفاعت آسمانی مسیح و راه نجات، همه بوسیلۀ کلمۀ کفاره تشریح شده است.
هر توضیح دیگه ده باری جسم انسانی پوشیدن پسر روحانی خدا یعنی عیسی مسیح، مصلوب شدن او، شفاعت آسمانی او و راه نجات که بر اساس کفاره استوار نباشد گمراه کننده است.
پولس رسول به رومیان نوشته مینماید: «وقتی ما با خدا دشمن بودیم او با مرگ پسر خویش دشمنی ما را به دوستی تبدیل کرد.» (رومیان ٥: ٩)
پولس به این استدلال مینماید که مسیح از طریق مرگ خود به عنوان قربانی برای گناهان ما غضب خدا را فروکش نمود.
در حقیقت غضب خدا عبارت از «انعکاس شدید و مقدس ضدیت خدا با آن چیز‌های که خلاف قدوسیت او است» که باعث ناخرسندی خدا میشود و اوره وادار به عمل نمودن مینماید. این است خشم و غضب عادلانۀ خدا.
در مذهب بت پرستی انسان‌ها برای فرونشاندن غضب خدایان شان از کفاره استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نمودند مثل رشوه دادن و یا معامله گری بود. اما در ایمان مسیحی خدای قادر مطلق خشم و غضب خود را از طریق عمل کردن خودش فرونشاند. پولس رسول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرماید: «خدا عیسی مسیح را فرستاد تا کفاره باشد.» و یوحنای رسول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌می‌گوید: «خدا پسر خود را فرستاد تا کفارۀ گناهان ما شود.»
خدا خودش بر فرونشاندن غضب خود پیش قدم شد، نه ما و یا کسی دیگر. واقعیت دومی که پولس رسول به ارتباط کفاره در باره او سخن میگوید اینست که: کفاره از طریق مرگ عیسی مسیح به وجود آمد نه چیزی دیگر.
حقیقت سومی که پولس رسول به ارتباط کفاره بیان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دارد اینست که: کفاره ظاهر کنندۀ عدالت خدا است «زیرا خدا مسیح را به عنوان وسیله ای آمرزش گناهان که با ایمان به خون او به دست می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید در مقابل چشم همه قرار داده و با این کار، خدا عدالت خود را ثابت نمود. . . . تا در این زمان عدالت خدا کاملاً به ثبوت برسد، یعنی ثابت شود که خدا عادل است و کسی را که به عیسی ایمان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آورد عادل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شمارد.» (رومیان٣: ٢٥ ٢٦)
منظور پولس از بیان منظره عمومی کفاره بر روی صلیب عیسی مسیح است، که نه تنها صرف رحمت خدا را نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که باعث عادل شمرده شدن انسان میشود، بلکه این را هم نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که عدالت او اساس رحمت الاهی او است.
پس با جرات گفته میتوانیم که خالق ما نجات دهندۀ ما شد. پسر خدا جسم انسانی پوشید تا ما را از محکومیت ابدی نجات دهد. مرگ مسیح و یا صلیب مسیح کفاره است که غضب خدا را در مقابل ما فرونشاند.
غضب خدا در حقیقت عدالت او است که درمقابل بی عدالتی عکس العمل نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. هرکسی که به عیسی مسیح ایمان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اورد از عدالت آخر و یا داوری آخر نجات پیدا میکند. عیسی مسیح این کار را با اطاعت نمودن ارادۀ پدر آسمانی خود ضامن و جانشنین ما شد تا ما از جزا و غضب خدا نجات پیدا کنیم.
کفاره هم به معنی تاوان گناهان ما است و هم فرونشانندۀ غضب خدا.
