۲۹ دقیقه
۱۳ ژوئیه ۲۰۱۹
بسیاری وقتها، زمانیکه برای عبادت و پرستش خدای معتال آماده میشویم، چه به شکل انفرادی و چه به شکل دسته جمعی یعنی به شکل جماعت، کلماتی را میخوانیم و یا او را از یاد تکرار میکنیم و یا کسی در جمع به صدای بلند میخواند و ما بدون اینکه معنی و مفهوم او را بفامیم، آمین میگوییم و سری خود را به عنوان تایید شور یا تکان میدهیم. ما فقط برای اینکه از قافله پس نمانیم به نشانۀ تأیید سری تکان میدهیم، دستی بالا میبریم و به دعا و عبادت خود ادامه میدهیم. این قسم عبادت به معنای این است که ما فقط از روی زمانه و بدون اینکه با خدا واقعأ ارتباطی بر قرار کرده باشیم، ما فقط روی شناخت و درک دیگران از خدا پرستش خود را بنا میکنم، نه به اساس شناختی شخصی خود خدا. وقتی ما به حضور خدا میرویم و به پرستش او آغاز میکنیم، باید به این معتقد باشیم که من به پرستش کسی میپردارم که خالق من است، آفریدگار این کاینات زیبا و بغرنج است. کلماتی را که برای عبادت او استفاده میکنیم باید او را بفهمیم و از قلب و فکر و نیت ما سرچشمه بگیرد و آرزوی دل ما را بیان بکند نه با کلماتی که معنای اورا نفهمیم.
برای اینکه بفهمیم، با کدام زبان و کلمات خدا را پرستش کنیم، از شما خواهش میکنیم که به این برنامه گوش دهید. تشکر!