پاداشی آسمانی

يكى از شاهان عرب به نزديكانش گفت:»حقوق ماهانه فلان كس را دو برابر بدهيد، زيرا همواره ملازم درگاه و آماده اجراى فرمان است، ولى ساير خدمتكاران به لهو و سرگرمي هاى باطل اشتغال دارند و در خدمتگذارى سستى مى كنند.«  يكى از صاحبدلان كه اهل دل و باطن بود، وقتى كه اين دستور شنيد، خروش و فرياد از دل آورد. از او پرسيدند:« اين خروش براى چه بود؟« در پاسخ گفت:« درجات مقام بندگان در درگاه خداوند بزرگ نيز همين گونه است.آن كسى كه در اطاعتش سستى و كوتاهى كند، پاداش كمترى دارد ولى آن كسى كه جدى و  پرتلاش باشد، پاداش فراوانى مى برد.»
کلام خدا زندگی ما را تشویق میکند که جهت بدست آوردن پاداش تلاش کنیم.  میخواهیم در کلام خدا جستجو کرده ببینیم که کتاب مقدس برای این پرسش چه پاسخی در اختیار ما میگذارد.  اگر براستی، خداوند عیسی مسیح، سرور و نجات دهنده، سرمشق و الگوی ماست، پس باید به او اقتدا کنیم.  در رساله به عبرانیان فصل ۱۲ میخوانیم که کلام خدا ما را تشویق میکند که در مسابقۀ زندگی تلاش خود را بخرچ بدهیم و سپس به ما میگوید که چشم به سوی مسیح بدوزیم که پیشوا و کامل کنندۀ ایمان ماست و از او یاد بگیریم که او نیز به جهت آن خوشی که در انتظار وی قرار داشت، بیحرمتی و حتی صلیب را ناچیز شمرد و تحمل کرد.( گلستان سعدی  فصل اول در سيرت پادشاهان  حکایت  25)

دربارة پاداش آسمانی پرسش های از عزیزان داشتم که به طور کلی پاسخ ها را  میتوان به دو دسته تقسیم نمود.  گروه اول پاسخها چیزی شبیه این بود:»  من بندرت دربارة پاداش آسمانیم فکر میکنم.«  پاسخ دستۀ دوم این بود که: « من خداوند را بخاطر پاداش خدمت نمیکنم.»
خوب من درک میکنم که عدۀ کثیری از عزیزانی که این سوال را از آنها پرسیده بودم، از زمینۀ غیر مسیحی به خداوند عیسای مسیح ایمان آورده بودند و واقعاً و صادقانه تلاش میکنند که از افراطهای مذهب سابق خود دوری کنند.  ممکن است در مذهب و عقاید سابق خود تصویری از بهشت برایشان ترسیم شده بود که ساخته و پرداختۀ ذهن انسانهای دنیا پرست و شهوت پرست بوده باشد و به همین خاطر، دچار تفریط میشوند و اصلاً نمیخواهند به پاداش آیندۀ خود فکر کنند.
ولی حقیقت این است که کتاب مقدس به ما میگوید که به پاداش خود چشم داشته باشیم.  کلام خدا به ما میگوید که برای کسانی که خدا را خدمت میکنند و به جهت انجیل زحمت میکشند، پاداشی مهیا شده است.  در فصل ۱۹ انجیل لوقا میخوانیم که عیسی در مثل قنطارها، خاطر نشان فرمود که خادمین امین که برای ولینعمت خود تلاش کرده بودند هر یک جایزه و پاداش و مسئولیت بزرگتری دریافت کردند.  من مشتاقانه منتظر پاداش خودم هستم.  زیرا خود عیسی به ما یاد داده است که به پاداش آسمانی خود چشم بدوزیم.
کتاب مقدس به ما میگوید برای کسانی که خدا را خدمت میکنند پنج تاج وجود دارد.  به عبرانیان فصل ۶ آیات ۱۰ تا ۱۲ توجه کنید: «خدا با انصاف است و همۀ کارهایی را که شما کرده اید و محبتی را که به نام او نشان داده اید فراموش نخواهد کرد، … « او میخواهد که »هر یک از شما همین جد و جهد را برای یقین کامل امید تا به انتها ظاهر نمایید و کاهل مشوید بلکه اقتدا کنید آنانی را که به ایمان و صبر وارث وعده میباشند.» من فکر میکنم که همة ما در کارهای ما سخت کوشش بخرچ میدهیم و این خیلی خوب است.
یک دانش آموز جهت امتحانش سخت درس میخواند و این خیلی خوب است.  پدر و مادرهای خوب و شایسته، سخت تلاش و کار میکنند تا اینکه فرزندانش در زندگی موفق بشوند و این خیلی خوب است.  یک صنعتگر سخت کار میکند تا در صنعت یا پیشة خودش استاد شود و این خیلی خوب است.  همه ما میخواهیم که در مسابقة زندگی برنده شویم، درست است؟
آنچه که عیسی در اینجا میگوید این است که برای ملکوت من همانطوری کار کنید که در دنیا برای مشاغل خودتان کار میکنید.  همانطوری که برای کار خودت دقت به خرج میدهی در کار من هم دقت کن.  عیسی به ما میگوید: «قدرتها و قابلیتهایی که به شما داده ام را با همان جدیت و سختکوشی به جهت ملکوت من و انجام ارادۀ من بکار بگیرید.«  عیسی فرمود »تا زمان بازگشتم مشغول باشید.»
دعای ما مسیحیان باید اینگونه  باشد: من میخواهم از تنبلی و کهالت دست بردارم و برای خداوند سخت تلاش کنم.  من میخواهم بیحاصل دست بردارم و خداوندم را خدمت کنم.  من میخواهم با جدیت صلیب خود را بردارم و فداکاری به خرچ بدهم و وفادارنه کار کنم.  چرا باید اینگونه دعا کنید؟ چون این دقیقاً خواستة قلبی عیسی است.  او میخواهد که به شما کمک کند تا نسبت به او و نقشه های او امین باشید.

« ای خداوند، رحمت نیز از آن تو است، زیرا به هر کس مطابق اعمالش اجر و جزا می دهی.»
( مزامیر فصل شصت و دو آیه دوازده )