وقتی به زندگی خودم نگاه می کنم. وقتی که بالا و پایین رفتن ها را درگذشتۀ زندگی خودم می بینم، یک چیزی مرا بفکر فرو می برد آنهم این هست که خدای پدر چقدر مرا دوست داشت که حاضر شد برای من فرزندش را بر روی صلیب ببرد. عیسی مسیح چطور راضی شد که برای من خودش را فدا کند و روح القدس چگونه هنوز حاظر هست که من را در تمام زندگیم یاری بدهد. خوب تنها یک چیز هست که در این زندگی مرا دلداری میدهد آن این هست که من در زندگی خودم چنان این محبت را با تمام وجودم چشیدم که هرگز نمی توانم فراموشش کنم. یا این که کتمان کنم که این محبت مرا از تمام منجلاب های زندگیم رهانیده.
خوب فکر می کنم عیسی مسیح با استقامت و پایدار روی صلیب رفت و قدم هایش را در جایی گذاشت که پاهایش را سوراخ کردند و دستهاش را جایی گذاشت که دستهاش را سوراخ کردند. ولی او در تمام این لحظات با عشق و محبت، این را ه را طوری مهیا می کرد که بشر را به راه حیات برساند.
عیسی با خونش راهی را ترسیم کرد که این مسیر به حیات جاویدان ختم می شود. واقعاً هم همین است، خط سرخ خون عیسی ما را در تمام زندگی به سمت حیات هدایت میکند. حیاتی که هر لحظه اش به واسطه خون عیسی هست که اعتبار دارد. خوب وقتی به اینجا می رسم فکر می کنم که من هنوز هم به واسطه مرگ مسیح برصلیب حیات دارم، هنوز هم محبت او را لحظه به لحظه می چشم و این محبت بی نظیر، تمام شدنی نیست. آن روزهایی که ایمان آوردم مسیح با برداشتن بار هایم مرا تحمل کرد و امروز با این اجازه که بتوانم در او بمیرم با مرگش بمیرم و با حیاتش دوباره زندگی کنم هر روز مرگ مسیح را در جسمم حس کنم، زندگی می کنم.
مسیح از ما می خواهد که با او، در مرگش شراکت داشته باشیم. کلام خدا در کولسیان فصل دوم آیات یازده و دوازده می فرماید:«شما نیز در پیوستگی با او سنت شده اید، سنتی که به دست انسان صورت نگرفته است بلکه به وسیلۀ سنت مسیح که قطع طبیعت نفسانی است به عمل می آید. وقتی شما تعمید گرفتید با مسیح دفن شدید و نیز در تعمید خود به وسیلۀ ایمان با قدرت خدا که مسیح را پس از مرگ زنده گردانید، با او قیام کردید.»
یک سوال می ماند که آیا ما در مسیح مختون شدیم؟ آیا به ختنه ناساخته به دست یعنی بوسیله اختتان مسیح مختون شدیم؟ کلمه ختنه در یونانی کتاب مقدس PERITOME است و از واژه TEMNO به معنای بریدن و PERI به معنای دور تا دور است. اما کلام به ختنه ناساخته به دست اشاره می کند. خوب آیا از راه های کج، افکار غلط، زندگی گناه آلود و خلاصه از طبیعت کهنه دَور و اطراف خود بریده ایم؟ و یا هنوز نامختون زندگی می کنیم. می دانید کسی که نامختون بود در اصل این کلمه یونانی برایش به کار می رفتAKROBYSTIA , و در فرهنگ یهود این فرد معادل مشرک بود و مختون به شخص اسرائیلی اطلاق می شد. امروز گله خدا و اسرائیلیان حقیقی مسیحیانی هستند که به دل مخنون هستند نه به ختنه ظاهر بلکه به ختنه نا ساخته به دست. خیلی ها دوست دارند تعمید بگیرند و خیلی ها تعمید دارند ولی آیا تعمیدی که افراد گرفتند این را اعلام کرده که در کولسیان فصل دو آیه دوازده می فرماید. امروز باید این را برای هر که تعمید می خواهد باید گفت که:« آیا حاضری این آیه را تکرار کنی با ایمان تکرار کنی اعتراف کنی که این خواسته توست؟» «وقتی شما تعمید گرفتید با مسیح دفن شدید و نیز در تعمید خود به وسیلۀ ایمان با قدرت خدا که مسیح را پس از مرگ زنده گردانید، با او قیام کردید.»
مرگ مسیح ما را از گناه دور می کند. مرگ مسیح حیات ما شده و چقدر این عشق عمیق و ماندگار در جهان طنین انداز است. این عشق فیض مجانی سرور ما عیسی است که داخل درب هر خانه ای که بر او درش را می گشاید می رود و مهمان می شود. این عشق شرم را از ما بُرده، چرا که مجازات را متحمل شده، او محبت را برای ما آورده چون ما را بی نهایت محبت کرده است.
در کولسیان 2 : 13 و 14 چه زیبا می فرماید:«خدا شما را که به علت خطایای خود مُرده و در جسم خود سنت نشده بودید با مسیح زنده کرد و همۀ گناهان ما را بخشیده است.او سند محکومیت ما را همراه با تمام مقرراتی که برضد ما بود محو کرد و آن را به صلیب خود میخکوب نموده از بین برد.»
آیا کسی هست که هنوز دفتر خاطرات گناهکاری های گذشته اش را باز کند که دوباره در آن گناهی جدید از طبیعت گذشته را حک کند؟ خدا را شکر که محبت عیسی هست تا او را تازه کند و دوباره به او فرصتی تازه ببخشد. خدا را شکر که پدر تحمل می کند تا پسرش خون پاکش را فدیه گناهان ما بکند. خدا را شکر که روح القدس هنوز بدون هیچ تبعیضی ما را محبت می کند، راهنمایی می کند، هدایت و تسلی می دهد، خدا را شکر برای این همه محبت که تمام زندگی ما را در برگرفته . خدا را شکر برای این دورنمای پر از امید که در مقابل، هر که به عیسی ایمان آورده هست از همه مشکلاتی که بشر در حل آن ناتوان مانده ما را بیرون می کشد و ما را یاری می کند که به مشکلات عدم امید به آینده پیروز شویم. خدا ما را محبت می کند و این محبت خدا ازلی و ابدی است و بدون هیچ توقعی ما را محبت می کند. محبت خدا تمام نا شدنی است، ما را ترک نمی کند و هرگز ما را فراموش نمی کند، بیاییم ایمان ما را به این محبت استوار کنیم. محبتی از جنس ناب عیسی و از جنس ناب تثلیت. محبتی که به پشتوانه شعار، خود را به ما عرضه نکرده بلکه به واسطه عمل عیسی ما را در خود دارد.این محبت را کلام خدا از زبان عیسی توصیف خوبی می کند که میفرماید:« حکم من اینست که یکدیگر را دوست بدارید، همانطور که من شما را دوست داشتم. محبتی بزرگتر از این نیست که کسی جان خود را فدای دوستان خود کند.» (انجیل یوحنا 2: 12-13)
آیا عیسی این محبت را انجام داد؟آیا او جان خود را برای ما داد ؟ بلی عیسی برای ما جان داد برای گناهان ما جان خود را فدا کرد پس شایسته نیست که جسد گناه را با خود حمل کنیم پس شایسته است که با تولد تازه ای که از مرگ و قیام عیسی است زیست کنیم و این تمام زندگی است که برای ما می ماند، عیسی مسیح که به ما ایمان محبت و امید را نوید می دهد . محبتی که در آن پدر آسمانی پسرش یگانه را ا فدا کرده است.در انجیل یوحنا فصل سه آیه شانزده میخوانیم:«زیرا خدا به دنیا آنقدر محبت داشت که پسر یگانۀ خود را داد تا هر که به او ایمان بیاورد هلاک نگردد، بلکه صاحب زندگی ابدی شود» یک پدر همیشه عاشق حمایت از پسرش است .اما این پدر اینقدر ما را دوست داشت که پسرش را فدای ما کرد تا ما پسران و دخترانش بشویم.
بلی او ما را برای خود خواست، برای عشق و محبتی که به ما داشت اما روح القدس تمام این عشق را در ما تداوم بخشید و تا به امروز این آتش عشق را شعله ور در درون ما می خواهد.
کلام خدا در رومیان 8 :11می فرماید:«اگر روح خدا که مسیح را پس از مرگ زنده گردانید، در وجود شما ساکن باشد، همانطور که او را پس از مرگ زنده گردانید، به وسیلۀ همان روح القدس که در شما ساکن است، به جسم فانی شما هم زندگی خواهد بخشید.»
روح پدر که در ما ساکن است ما را هم به مانند عیسی محبت می کند همانطور که پدر پسرش عیسی را محبت نمود و او را از مردگان برخیزانید.
بیاییم در محبت خدای پدر در فیض عیسی مسیح و با شرکت روح القدس به واقع شریک باشیم.
(سپهر نافذی)