روزه در مسیحیت

عيسى مسيح براى پيروان خود روزها و یا وقتهاى بخصوصى را جهت روزه تعيين ننموده است و بهمين دلیل روزه برای پیروان مسیح اختیاری میباشد. عیسی مسیح به پیروان فرمود هر وقت که روزه میگیرند باید باید فقط برای خوشندی خدا روزه بگیرند نه آنکه مانند ريا كاران روزه بگيرند تا مردم از آنها تعريف و تمجيد كنند.« ۱۶وقتی روزه می گیرید مانند منافقان، خود را افسرده نشان ندهید. آنها چهره های خود را تغییر می دهند تا روزه دار بودن خود را به رُخ دیگران بکشند. بیقین بدانید که آن ها اجر خود را یافته اند! ۱۷اما تو وقتی روزه می گیری، سرت را چرب کن و صورت خود را بشوی ۱۸تا مردم از روزۀ تو با خبر نشوند، بلکه فقط پدر تو که در نهان است آن را بداند و پدری که هیچ چیز از نظر او پنهان نیست اجر تو را خواهد داد.» (متی ۶:‏۱۶-۱۸).
برخى از مسیحيان در روز جمعه بمناسبت روزى كه عيسى مصلوب شد از خوردن خود دارى می‏نمايند. برخى نيز در مدت چهل روز قبل از قيام مسيح از خوردن بعضى غذاها پرهيز می‏كنند. در مورد اين عادات و رسوم در كتاب مقدس دستورى يافت نمی‏شود؛ بلكه فقط دستور داده شد كه از انجام دادن و يا گفتن جميع چيزهاى شرارت آميز خوددارى نمائيم. بسيار مناسب است كه در اين مورد گفتار مسيح را ذكر نمايم كه فرمود تمام غذاها پاك و حلال است و چيزى كه انسان را ناپاك می‏سازد غذائى نيست كه به دهان فرو می‏رود بلكه علت ناپاكى او شرارتى است كه از قلب صادر می‏شود و باعث زنا، دزدى، قتل، حسادت و غرور و نظاير آن بر ميگردد. (مرقس ۷:‏۱۸-۲۳)