دولت‌های مسیحی

۴ اُکتُبر ۲۰۲۱

بعضی از هم وطنان ما فکر می‌نمایند که دولت‌های غربی، دولت‌های هستند که تمام قوانین آنها به احساس تعالیم عیسی مسیح عیار شده است.

مثلاْ نام مکمل دولت پاکستان« جمهوری اسلامی پاکستان» و یا نام مکمل دولت فعلی افغانستان« دولت امارت اسلامی افغانستان». این کشور‌ها ادعا دارند که دولت‌های آنها به اساس معیار‌های اسلامی استوارهستند.

با نمونه برداری از این دولت‌ها، بعضی عزیزان ما فکر می‌نمایند همینطور که دولت‌های اسلامی وجود دارند، دولت‌های مسیحی هم هستند.

در حالیکه این حقیقت ندارد. در جهان، دولتی که بر اساس تعالیم عیسی مسیح بنا شده باشد وجود ندارد.

کشورهای امریکا، المان، کانادا، هالند و دیگر کشورها، دولت‌های مسیحی ندارند. یعنی قوانین این کشورها به اساس تعالیم عیسی مسیح نمی باشد، بلکه قوانین شان به اساس قوانین ساخته شده انسان می‌باشد. ممکن بعضی رهبران این کشور‌ها ادعای پیرو مسیح بودن را بنمایند، اما ما از روی اعمال شان می‌دانیم که آنها مسیحیان بنام هستند و یا حقیقی. درین کشور‌ها سیاست ازمذهب جدا می‌باشند.

عیسی مسیح به این منظور به این دنیا نیامده بود که عسکر و لشکر تهیه نماید و ممالک دیگر را تصرف نماید وحکومت‌های مسیحی راجایگزین حکومت‌های محلی نماید.

ماموریت عیسی مسیح نجات انسان از گناه و برقراری ملکوت یا پادشاهی خدا در زندگی انسان‌ها است. عیسی مسیح به شاگردان خود فرمود که:

و کسی نخواهد گفت که، آن در اینجا یا در آنجا است، چون در حقیقت پادشاهی خدا در میان خود شماست.»
لوقا ۱۷: ۲۱

پادشاهی خدا در زندگی اشخاص پیاده می‌شود نه در قانون اساسی ممالک. چنین پادشاهی هیچگاه از بین نخواهد رفت، سقوط نخواهد کرد و ویران نخواهد شد. آیا لازم است با گرفتند شمشیر( سلاح) از این پادشاهی دفاع کرد؟ خدا در کلام خود بار‌ها نشان داده است که آنچه پایدار و ماندنی است، سنگ و ساختمان نیست، حاکمیت پادشاهی خدا در سنگ و ساختمان نیست. بلکه خدا می‌خواهد که پادشاهی خود را در درون قلب انسان یعنی در زندگی انسان مستقر سازد. خداوند ماموریت را که توسط عیسی مسیح انجام می‌دهد او نجات و محبت به انسان نه به قوت شمشیر.

عیسی مسیح با فرمودن این جمله:

«پس آنچه را که از امپراطور است به امپراطور و آنچه را که از خداست به خدا بدهید.»
متی ۲۲: ۲۱

ایمان و عقیده را از حکومت و سیاست دنیایی کاملاْ جدا نمود.

ما که پیروان عیسی مسیح هستیم در دولت و موسسات مختلف با صداقت بیشتر کار می‌کنیم به خاطریکه ما پیرو مسیح هستیم و الگوی ما عیسی مسیح است. یک درخت خوب هرگز نمی تواند میوه بد حاصل بدهد و هم چنان یک درخت بد هرگز نمیتواند میوه خوب حاصل بدهد.

وقتیکه عیسی مسیح را برای به صلیب کشیدن می‌بردند

آن گاه شمعون پِترُس شمشیری را که همراه داشت کشیده ضربه ای به نوکر کاهن اعظم که مَلوک نام داشت زد و گوش راست او را برید.
یوحنا ۱۸: ۱۰

در انجیل مقدس حتی یک کلمه هم در مورد جهاد به هر هدفی که باشد وجود ندارد. هر کس این ادعا را می‌نماید که گویا برای دفاع از ایمان مسیحی می‌جنگد این حقیقت ندارد در اصل او برای منافع سیاسی و یا اقتصادی خود و مملکت خود می‌جنگد نه به خاطر ایمان مسیحی.

پادشاهی خدا در واقع حاکمیت خدا در دل انسانها است. نه تنها این، ملکوت خدا از قبل آمده است، عیسی ملکوت را با خود آورده بود. هنگامی که انسانها مسیح را می‌‌پذیرند، داخل ملکوت خدا می‌‌شوند و ملکوت خدا نیز وارد دل ایشان می‌‌شود.

این است معنی حقیقی پادشاهی خدا.

خدا در مسیح

خدا پدر آسمانی ما است. وقتیکه ما می‌گویم که خدا پدر آسمانی ما است، منظور ما هرگز کدام رابطۀ جسمی نیست که گویا خدا زن داشته باشد و ما از او تولد شده باشیم. بلکه منظور این است که مثل یک پدر مهربان ما را دوست دارد و ما هم مثل فرزندان، او را محبت نموده اطاعت می‌نماییم. پس ما که می‌گویم عیسی مسیح پسر خدا است یعنی چه

تثلیث به زبان ساده

دربارۀ خدای پیروان مسیح، یعنی تثلیث اقدس، غلط ‌فهمی‌های بسیار در میان افغان‌ها وجود دارد. یک تعداد عزیزان به این معتقد اند که پیروان مسیح به سه خدا اعتقاد دارند. بر ماست که آموزه‌های کتاب مقدس را در باره ذات خدای واحد به درستی درک نماییم. عیسی مسیح می‌فرماید: «من و پدر یک هستیم». این سخن به این مفهوم است، وقتیکه ما در باره عیسی مسیح فکر می‌نماییم، در باره خدا فکر می‌کنیم و یا با خدا مواجه هستیم. وقتیکه ما در باره روح خدا و یا روح القدس صحبت می‌نماییم، ما با خدا مواجه هستیم.

مقاله‌های اخیرا

کلیسای افغانی و فرهنگ مسیحی

آیا ما به حیث کلیسای افغان فرهنگ مسیحی خود را داشته باشیم؟ ما ایمان داران مسیحی افغان، با وجودیکه افغان هستیم، ما ملت برگزیده و یا انتخاب شدۀ خدا و قومی هستیم که به خدا تعلق داریم. قبلاً ، ما از رحمت خدا محروم بودیم، اما فعلاً رحمت خدا شامل حال ماست. ما چطور می‌توانیم به حیث کلیسای افغانی برای خود رسم و رواج مسیحی را در کلیسای خود انکشاف دهیم؟ ما به حیث پیروانی عیسی مسیح، مخالف رسم و رواج خود نیستیم. ما به حیث پیروان عیسی مسیح لازم است که بیاموزیم که از رسم و رواج خوب خود استفاده کنیم و حتی اونا را صیقل کرده بهترنماییم. عیسی مسیح چنین کار را می‌کرد

چطور می‌توان نور را دریافت نمود؟

جواب این سوال را یوحنا، رسول عیسی مسیح در پیام خود به ما می‌دهد. پیامی که یوحنا رسول می‌خواهد به ما و شما برساند این است که: در هر جایکه عیسی مسیح قدم می‌گذارد او نور را با خود می‌آورد. در هر جایکه نور رسید، آن جا نور به تابیدن شروع می‌کند، تاریکی فرار می‌کند. به این دلیل است که عیسی مسیح یگانه کسی است که می‌تواند باعث آوردن صلح بین جهت‌های متخاصم شود و اختلافات را بشوید. چون در نور او بدگمانی‌ها، شک کردن‌ها، بی اعتمادی‌ها، دشمنی‌ها که محصول تاریکی بود از بین می‌روند. همچنان عیسی مسیح یگانه کسی است که می‌تواند ما را از راه تخریبی به راه‌های ترمیمی و سازنده رهنمایی کند که ما و شما بتوانیم در هم آهنگی با یگدیگر زندگی کنیم.

لوقا ۱۴: ۱ ـ ۱۱عیسی و فریسی

در انجیل لوقا نسبت به اناجیل هم مانند از وقت غذا زیاد تر نقل شده است که از نظر لوقا جز از زندگی مسیحی است. اما از جهت دیگر زندگی مسیحی یک سفر است و از دید دیگر هم مثل مهمانی و یا جشن است. بسیار داستان‌های انجیل مثل داستان پسر گمشده که در فصل آینده در مورد آن صحبت خواهیم کرد با محافل غذا خوری پایان می‌‌یابند. همه ای موضوعات در غذا خوری شام آخر عیسی و در راه عموآس در فصل ۲۴ با هم یکجا شده پایان می‌‌رسند. در فصل ۱۴، لوقا از دو مثل در مورد محفل دعوت نقل کرده است. یکی از این مثل‌ها در آیات ۷ تا ۱۱ قید شده است، اما اکثراً به حیث ضرب المثل شناخته نمی شود. چون این قسمت به حیث یک مشورهٔ اجتماعی و یا سخنان حکیمانه در نظر گرفته می‌‌شود. آیا شما می‌‌خواهید که از خجالت کشیدن از مهمان دیگر جلوگیری کنید؟ اگر می‌‌خواهید پس از این نکتهٔ خردمندانهٔ عیسی استفاده کنید. اما عیسی برای دادن مشوره‌های خوب نیامده بود، اما خط مشی او اکثرآً در مورد علت‌های اصلی شرمنده شدن(غرور و خود خواهی) بود. به هر صورت لوقا برای ما می‌‌گوید که این یک ضرب المثل است(آیت ۷) و یا به کلمات دیگر می‌‌توانیم بگویم که این قسمت ممکن است معنی دیگر هم داشته باشد. پس در این قسمت مقصد اصلی عیسی از این گپ‌ها چه است؟ قسمت‌های باقی ماندهٔ فصل ۱۴ می‌‌تواند به ما واضح بسازد که مقصد عیسی از این گفته‌ها چه است. مقصد عیسی از این گفته‌ها راه‌های است که مردم می‌‌خواهند از طریق آن برای خود در نظر خدا مقام حاصل کنند. از نظر عیسی آنها کوشش می‌‌کنند با تلاش و کوشش خود و با پیروی کردن از شریعت خود را پاک تر بسازند. در مورد این قسم اشخاص در قسمت اول این فصل (۱ تا ۶) صحبت شده است. در این قسمت دیده می‌‌شود که کوچکترین نشانه‌های نادرست بودن به دقت زیر نظر گرفته اند. مثل کار عیسی در مورد شفا دادن شخص آب گرفته گی در روز سبت و اعتراض‌های که در برابر آن صورت می‌‌گیرد که مخالف معیار‌های آن هاست. اما عیسی در این قسمت می‌‌خواهد که این معیار‌ها را که اعتراض کنندگان زیاد روی آن تاکید می‌‌کنند آنها را سر چپه سازد. او می‌‌خواهد به اشخاصی که از نظر معیار‌های آن‌ها نادرست هستند کمک کند و او به موضوعاتی تماس گرفته است که قبلاً هیچ کس جرات نکرده است به آن تماس بگیرد. اگرچه طوری معلوم می‌‌شود که بیان این ضرب المثل در محافل اجتماعی چندان مناسب به نظر نمی رسد، اما در این هم شکی نیست که هم در دنیایی عیسی و هم دنیایی اطراف آن اخطار‌های در مورد غرور و خود خواهی‌ها وجود داشتند. در اخطار‌های عیسی به کسانیکه می‌‌خواهند به زور در نظر خدا مقام بلند را حاصل کنند مفهوم و موقعیت خاص داده شده است. در زمان عیسی کسانی بودند که رسماً در این راه تربیه شده بودند و آنها طوری وانمود می‌‌کردند که گویا در نظر خدا نسبت به مردم عادی و غریب مقام فوق العاده دارند و آنها این مقام را در نتیجهٔ مطالعه شریعت و زحمت کشی شخصی شان بدست آورده اند. در عین زمان به دنیایی که لوقا خواسته به آنها بنویسد این موضوعات معنی و مفهوم آشکار وسیعتر دارد. در دورانیکه لوقا زندگی می‌‌کرد هزاران غیر یهودی به عیسی ایمان آورده مسیحی شدند و در دستر خوان که خدای ابراهیم، اسحاق و یعقوب برای آنها گسترده بود شریک شدند. از روی کتاب اعمال رسولان معلوم می‌‌شود که برای یهودیان که مسیحی شده بودند تحمل کردن و تایید کردن این موضوعات اگرچه ناممکن نبود اما مشکل بود. یهودیان بسیار علاقه داشتند که مقام و منصب شرعی خود را که قبلاً داشتند و همیشه صدر مجالس را اشغال می‌‌کردند حفظ کنند و در پهلوی آن آنها نقشهٔ بزرگ خدا را که می‌‌خواست دنیا را به شکل درست ایستاده کند درک کنند. بدبختانه غرور و خود خواهی ابر تاریکی بود که جلو تابیدن آفتاب سخاوت خدا را بر همه گرفته بود. غرور می‌‌گفت اگر این مقام را داشته باشم در حضور خدا هم لیاقت احترام را دارم، اگر این مقام را نداشته باشم من به فیض، رحم و محبت خدا هم ضرورت ندارم، وقتیکه من بصورت ساده می‌‌گویم که آنها لیاقت این چیز‌ها را ندارند، باید نداشته باشند. عیسی تمام زندگی خود را صرف شکستاندن این ابر‌ها کرد و باعث تاباندن شعاع گرم کنندهٔ محبت خدا بر کسانی شد که در زیر سایهٔ تاریک این ابر‌ها قرار داشتند. فریسی‌ها، نظاره گر چیز‌های بودند که به آن علاقه داشتند(آیت یک) اما قدرت هر دو، یعنی هم شفا بخشی و هم توضیح دهندهٔ عیسی برای آنها بسیار قوی و موثر بود. کوتاه فکران اکثراً دیگران را به عقب زده خود را پیش می‌‌ساختند و با محبت فراخدلانهٔ خدا مناقشه و مقابله می‌‌کردند. همه مسیحیان به این قسم محبت شفا بخش متکی به خدا دعوت شده اند تا با این فراخ دلی سخاوتمندانه در خدمت ضرورتمندان قرار گیرند.

درمان مرض اختلاف

جامعهٔ افغانی ما از گذشته‌ها پُر از تناقضات، اختلافات و تقسیم بندی‌ها بوده است که در بعضی دوران‌ها شدت اختیار کرده است که ترس از فروپاشی افغانستان به حیث یک کشور و یا به حیث یک ملت را بوجود آورده است. ما تا حدی به موضوعات چون: قومی، لسانی، دینی، منطقوی و غیره تقسیم شده با هم سر سازگاری نداریم که به مشکل می‌توانیم خود را به حیث یک ملت خطاب کنیم. با سقوط نظام به نام «جمهوری» و به قدرت رسیدن طالبان این اختلافات و تقسیم بندی‌ها شدت زیادتر اختیار کرده است. مخالفین طالبان آن‌ها را نماینده و وابسته به یک قوم می‌دانند و به خاطر طالبان آن قوم را مورد توهین و سرزنش قرار می‌دهند. این قوم که طالبان را به حیث نمایندهٔ قوم خود قبول ندارند به وارد کننده گان این برچسپ آنها را بیگانه و وارثان سرزمینی بنام افغانستان نمی دانند