شکوفایی بهاری

درخت را نگاه کن که چگونه خزان  فخرش را می‌گیرد و او را عریان می‌کند، اکنون تهی است‌، خالیست از هر چه که به آن می‌بالید.
حال ای انسان زمینی تهی شو از تمام افتخارات دنیوی‌. چرا که مسیح هیچگاه تو را اینگونه پذیرا نیست‌. ریزش آرام آرام برگ درختان را نگاه کن، آیا این تصویری نیست برای ما! تا یاد بگیریم که باید تهی شد، خالی شد از تمامی ضعف‌ها، از تمامی گناهان‌، از تمامی اشتباهات‌.
بلی باید سخت شد باید همچون درخت شد. نگاه کن که  یکه و تنها سرمای زمستان را تحمل کرد. حال نوبت توست که این سرمای بیابان زندگیت را تحمل کنی‌.
آیا هیچ فکر کرده‌ای که این درخت‌، این نشانه قدرت خدا، با تو سخن می‌گوید بلی با تو. به تو می‌گوید:“ قوی باش‌، تحمل کن چرا که خداوند با روحش و با نفس مسیحایش ترا شکوفا خواهد کرد. پس اعتماد کن در هر بیابانی که هستی بدان شکوفایی بهاری در انتظارت نشسته‌ است“