What Does the Resurrection of Jesus Christ From the Dead Have to Do With the Life of an Afghan?

هموطن عزیز! عیسای مسیح مرد تا تو زنده گی همیشه گی داشته باشی. اجرای مراسم مذهبی تمایل گناه را از ما دور نساخته، عیسای مسیح صرف یگانه راهی است که ما را به خداوند می‌‌رساند. عیسای مسیح زنده است و او تنها کسی است که فدیه گناهان بشریت شد.

در دنیایی پر از رنج، جنگ، بی‌عدالتی و سردرگمی، این سؤال عمیق مطرح می‌‌‌شود: قیام عیسای مسیح از مردگان چه ارتباطی به زندگی من دارد؟ مخصوصاً اگر من یک افغان باشم، در کشوری که سال‌ها با درد و رنج دست و پنجه نرم کرده است؟

ممکن است در نگاه اول، این واقعه‌ی تاریخی که بیش از دو هزارسال پیش در اورشلیم اتفاق افتاد، به نظر دور از زندگی روزمره‌ی ما بیاید.

 اما حقیقت این است که رستاخیز مسیح، پیامی بی‌ نهایت مهم و شخصی برای هر انسان دارد، از جمله افغان‌ها.

چرا؟ چون این واقعه نه فقط یک معجزه، بلکه پیام آسمانی درباره‌ی واقعیت زندگی، مرگ، امید، داوری و نجات است

رستاخیز نشان‌ دهنده‌ی خدای زنده و سخنگو است، رستاخیز عیسای مسیح نشان می‌‌‌دهد که خدا واقعی است؛ خدایی زنده، قدرتمند و درگیر در زندگی انسان‌ها. او ما را آفریده است، ما را می‌‌‌بیند، و برای‌ ما اهمیت قائل است. این بدان معناست که ما تنها نیستیم. در میان تمام سختی‌ها، او صدای خود را از طریق مسیح به ما رسانده است. این خدا، خدایی بی‌تفاوت و خاموش نیست؛ بلکه خدای محبت، عدالت و نجات است.

قیام، صحت کلام عیسای مسیح را تأیید می‌‌‌کند، وقتی مسیح گفت:

زمان ظهور من، پسر انسان، درست مانند روزگار نوح خواهد بود.
متی ۲۴: ۳۷

او به آینده‌ای اشاره می‌ کرد که در آن خدا بار دیگر بر گناه بشریت قضاوت خواهد کرد. این هشدار است، اما همچنین نشانه‌ای از اهمیت کلمات مسیح. رستاخیز او، این سخنان را تأیید می‌‌‌کند. اگر او واقعاً از مردگان برخاست، پس باید تمام گفته‌هایش را واقعیت دارد، از جمله هشدار درباره‌ی داوری آینده.

اگر کسی نسبت به قیام بی‌تفاوت باشد، مثل کسی است که در موتر نشسته که به سمت دره‌ی نابودی می‌‌‌رود، اما وانمود می‌‌‌کند که هیچ خطری نیست. این بی‌تفاوتی نه تنها فریبنده است، بلکه می‌‌‌تواند سرنوشت‌ ساز باشد. کتاب مقدس هشدار می‌‌‌دهد:

هنگامی که مردم فکر می کنند که صلح و امنیت برقرار است، هلاکت ناگهانی مانند درد زایمان به ایشان واقع خواهد شد که از آن نمی توان فرار کرد.
ول تسالونیکیان ۵: ۳

 پس سوال این است که آیا نجاتی هست؟ پاسخ بلی است.

خبر خوب این است که قیام مسیح، فقط درباره‌ی داوری نیست؛ بلکه درباره‌ی امید و نجات است. عیسای مسیح فرمود:

«زیرا پسر انسان آمد تا گمشده را بجوید و نجات دهد.» (لوقا۱۹:۱۰)

او نه فقط برای زنده شدن خود، بلکه برای نجات ما قیام کرد

در دنیایی که بسیاری از أفغان ‌ها با بحران‌های روحی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دست ‌وپنجه نرم می‌‌‌کنند و در گناه زندگی می‌‌نمایند ، قیام مسیح یک دلیل روشن برای امیدواری است. چون اگر مسیح مردگان را شکست داد، پس می‌‌‌تواند بر مرگ، ترس، گناه، و ظلم پیروز شود

عیسی فرمود: «من قیامت و حیات هستم. هر که به من ایمان آورد اگر چه مرده بود، زنده خواهد شد» (یوحنا ۱۱:۲۵-۲۶). این دعوتی است برای هر افغان، فارغ از گذشته‌اش، قومیت یا جایگاه اجتماعی‌اش

رستاخیز مسیح یعنی نجات ممکن است. بی‌تفاوتی دیگر انتخابی امن نیست. این حقیقتی است که ارزش بررسی و تأمل را دارد. در جهانی پر از سردرگمی، حقیقت عیسی مسیح همچنان می‌‌‌درخشد.

قیام مسیح از مردگان، رویدادی جهانی و در عین حال شخصی است. این واقعه به افغان‌ها می‌‌‌گوید که خدا زنده است، سخن می‌‌‌گوید، محبت می‌‌‌ورزد و نجات می‌‌‌دهد. این پیام در دل تاریکی، امیدی روشن است

امید وقت آن رسیده باشد که شما نیز با ذهنی باز، این حقیقت را بررسی کرده، از کسانی که ایمان دارند سؤال بپرسید و در جستجوی حقیقت باشید. چون این پیام، فقط برای "دیگران" نیست؛ برای شما ست هموطن عزیز.