Good Friday and the Resurrection of Christ

داستان جمعه خوب از نیمه‌های شب شروع می‌شود. عیسی درروز پنجشنبه دستگیر و به کاخ کاهن اعظم قیافا برده شد. او بود که دیگر رهبران یهود را تحریک کرده بود. قیافا گفته بود: «کشتن یک نفر بهتر از قیام یک ملت است».

برای رهبر یهود  این خوشایند  نبود که عیسی مسیح  به عنوان یک قهرمان در روز یکشنبه نخل مورد استقبال مردم قرار گرفت. مردم او را به عنوان پادشاه جدید می‌دیدند. یک نجات دهنده قوم از تسلط رومی‌ها.

 قیافا از صحبت‌های عیسی مسیح درباره آزادی، محبت و فروتنی خوشش نمی آمد. او به این اعتقاد نداشت که عیسی مسیح همان مسیح است که درعهد عتیق کتاب مقدس از او یاد شده و مردم مدتها در انتظارش بود.

پس عیسی با غل و زنجیر به دست، او را به باز جویی پیش پیلاطُس آوردن. رهبران یهود اجازه نداشتند به عیسی مسیح آسیب برسانند زیرا  رومی‌ها در آن زمان در راس کار بودند و فقط رومی‌ها اجازه داشتن کسی را به اعدام محکوم نمایند. بنابراین عیسی به دادگاه رهبر روم پیش پیلاطس منتقل شد. خود رهبران یهود در خارج منتظر مانند. زیرا در واقع آنها هنوز عید فصح را جشن می‌گیرند و دادگاه برای آنها نجس است

پیلاطس به رهبران یهود می‌گوید که خودشان موضوع عیسی مسیح را حل و فصل نمایند. اما پس از اصرار، پیلاطس شروع به بازجویی از عیسی می‌کند. "آیا تو پادشاه یهودیان هستید؟" عیسی مسیح مستقیماً پاسخ نمی‌دهد، بلکه می‌‌گوید: «همانست که می گویی.» پیلاطس به گناه عیسی متقاعد نشده. حتی همسر پیلاطس هم دخالت می‌کند و می‌گوید که خواب دیده و می‌داند که عیسی بی گناه است.

اما فشار بر پیلاتس در حال افزایش بود. رهبران یهود می‌خواستند که عیسی مسیح اعدام شود. سپس پیلاطس به یاد می‌آورد که عید فصح است. لحظه ای که هر سال یک زندانی آزاد می‌شود. بنابراین پیلاطس می‌خواهد یک قاتل را از زندان آزاد کند و به مردم حق انتخاب می‌دهد: «چه کسی آزاد خواهد شد؟» عیسی یا قاتل؟ در کمال تعجب همه نام قاتل را فریاد می‌زنند: باراَبا!

پیلاطس عیسی را شکنجه کرد به این امید که خونخواهی مردم را آرام کند. اما معلوم شد که این نیز کافی نیست. رهبران یهود در تصمیم خود تغییر نیاوردند.  رهبران یهود می‌گفتند: عیسی اجازه ندارد خود را پادشاه یهودیان بنامد. او باید بمیرد! سرانجام پیلاطس تسلیم شد و عیسی را به صلیب کشیدند

عیسی قبل از مرگش شکنجه می‌شود و به روی او آب دهان می‌انداخته می‌شود. با تمسخر تاجی از خار بر سرش می‌نهند. عیسی وحشتناک ترین مجازات اعدام را در آن زمان دریافت کرد: مرگ بر صلیب. او بر روی یک صلیب چوبی در منطقه جُلجُتا می‌خکوب شد. یک شکنجه واقعی

عیسی ساعت‌ها بر روی صلیب آویزان بود، بالای سرش تابلوی تمسخرآمیزی نصب شده بود: «این است عیسی، پادشاه یهود». رهگذران او را مسخره می‌کنند: " «تو که می خواستی عبادتگاه را خراب کنی و آنرا در سه روز از نو بسازی، اگر واقعاً پسر خدا هستی از صلیب پائین بیا و خود را نجات بده»

مادرش مریم و دوستانش در آنجا  حضور داشتند. برای آنها بسیار تاقت فرسا بود.  آنها بی اختیار نظاره گر مرگ یکی از عزیزان  شان بودن که کمتر از یک هفته پیش از او به عنوان یک قهرمان استقبال شد و اکنون او در حال مرگ در صلیب می‌خکوب است.

این برای خود عیسی چگونه بود؟ درد شدید. جسمی و ذهنی. عیسی فریاد می‌زند:

 و آخرین حرف او این است« تمام شد» «خدای من، خدای من، چرا مرا ترک کردی؟»

عیسی به مرگ وحشتناکی می‌میرد. قبل از اینکه از روی صلیب برداشته شود، سربازان نیزه دیگری را به پهلویش می‌‌کوبند تا مطمئن شوند که مرده است. ریختن خون و آب نشانه این است که یک نفر واقعاً مرده است.

دوستان عیسی بسیار غمگین بودند زیرا رهبر آنها مرده. دو تن از پیروان او، یوسف اهل رامه و نیقودیموس تصمیم می‌گیرند عیسی را دفن کنند. در واقع افراد مصلوب شده اجازه دفن نداشتند. اما یوسف مرد ثروتمندی بود. او تصمیم می‌گیرد قبری را که برای خود در دیوار صخره ای باغش حک کرده بود عیسی را در آنجا دفن نمایند.

تشییع جنازه باید سریع انجام شود، زیرا یهودیان اجازه ندارند بعد از غروب آفتاب عصر جمعه کار کنند. یوسف جسد را در پارچۀ کتانی نو پیچید. آنها قصد دارند بعد از شنبه برگردند تا به مراقبت از جسد او ادامه دهند. تا آن موقع سنگ بزرگی را پیشرو در خروجی قبر غلطانید و رفت تا دیگر کسی نتواند داخل شود.

مرگ عیسی در کتاب مقدس به عنوان قربانی از جانب خدا تلقی می‌شود. عیسی به عنوان پسر خدا باید بمیرد تا رابطه بین خدا و مردم را بازسازی کند

مرگ و قیام عیسی مسیح ما را از محکومیت‌، قدرت و نتایج گناه آزاد می‌نماید. در انجیل شریف در کتاب رومیان

همه گناه کرده اند و از جلال خدا کم آمده اند. اما با فیض خدا همه به وساطت عیسی مسیح که خونبهای آزادی آن ها است، بطور رایگان، عادل شمرده می شوند. زیرا خدا مسیح را به عنوان وسیله ای برای آمرزش گناهان ـ که با ایمان به خون او به دست می آید ـ در مقابل چشم همه قرار داده و با این کار خدا عدالت خود را ثابت نمود، زیرا در گذشته به سبب بردباری خود گناهان آدمیان را نادیده گرفت تا در این زمان، عدالت خدا کاملاً به ثبوت برسد، یعنی ثابت شود که خدا عادل است و کسی را که به عیسی ایمان می آورد عادل می شمارد.
رومیان ۳: ۲۳-۲۶

آدم و حوا قبل از سقوط در گناه‌، از جلال خاصی برخوردار بودن ولی با نا اطاعتی از خدا آن جلالی را که داشتند آنرا از دست دادند. پس رستگاری فقط از طریق کفارۀ عیسی مسیح‌ برای ما میسر است و بس.

کلام خدا به ما می‌‌گوید که ما "مجاناً" و "به فیض‌" عادل شمرده می‌شویم و مورد قبول خدا قرار می‌‌گیریم رومیان ۳: ۲۴

هر دو این کلمات یک مطلب را بیان می‌دارد و آن این است که نجات را خدا برای ما تحفۀ داده است که ما برای دریافت آن هیچ چیزی پرداخت نمی‌کنیم و هیچ کاری را  هم انجام نمیدهیم . کلام خدا به ما می‌گوید که نجات و رستگاری ما صد درصد مفت و رایگان است. چونکه خدا خودش بوسیلۀ عیسی مسیح بهای آنرا پرداخت کرده است. این بوسیلۀ کلمۀ "فدیه‌" بیان می‌شود . فدیه بهایی بود که برای آزادی اسیرها و بردگان پرداخت می‌‌شد. قیمت گناه ما بوسیلۀ کفاره‌ای که در خون عیسی مسیح وجود دارد داده شده است.

عیسی مسیح به سبب گناهان ما تسلیم مرگ شد، عیسی مسیح بخاطر گناه‌های ما مصلوب شده، مزه مرگ و مجازات گناه‌های ما را به جای ما چشید. او مُرد تا ما زندگی کنیم، او مصلوب شد تا ما از مجازات گناه‌ها آزاد شویم، او جرم ما را به خود گرفت و در عوض ما مجازات شد

عیسی مسیح به سبب عادل شدن ما از مرگ قیام کرد، او از مُردگان برخاست تا ما در حضور خدا عادل خوانده شویم. از این سبب است که خدا ما را عادل خواند، هدیۀ نجات و اجازۀ داخل شد در پادشاهی خدا را دریافت کردیم. این است آن کار بزرگ و پر جلال عیسی مسیح که برای خوشنودی خدا نمود

قیام مسیح از مردگان در حیات روحانی پیروان مسیح بسیار زیاد نقش دارد. یک پیرو مسیح از قیام عیسی مسیح استفاده نموده و به یک انسانی تازه و قیام کرده و حیات نو را دریافت می‌نماید. عیسی مسیح خود می‌فرماید که او قیامت و حیات است. قیامت به تنهایی کدام معنی ندارد اگر با خود حیات همراه نباشد و حیات معنی ندارد اگر از قیامتی بر نیامده باشد. ما با ایمان به عیسی مسیح طبیعت کهنه و گناه الود خود را در صلیب او می‌خکوب کرده و زندگی نو را آغاز می‌کنیم

مرگ عیسی مسیح در روی صلیب بود که بشر نجات پیدا کرد و با نجات انسان عدالت خدا برقرار می‌شود و خدا از این کار عیسی مسیح خوشنود شد. بزرگ ترین کار عیسی مسیح مرگ او در روی صلیب بود که بزرگترین جلال را به خدا ‌داد.

عیسی مسیح در وقت مرگ خود چنین دعا کرد« ای پدر ساعت رسیده است؛ یعنی ساعت مرگ من رسیده است، پسر را جلال بده تا پسرت نیز تو را جلال بده» خدا اجازه داد تا عیسی مسیح مصلوب شده، سپس از مردگان برخیزد؛ به این ترتیب، خدا را جلال داد. در کتاب مقدس راجع به قیام عیسی مسیح نوشته است:

و اگر مسیح زنده نشده است، ایمان شما بیهوده است و شما هنوز در گناهان خود هستید.
اول قرنتیان ۱۵: ۱۷

چون مسیح از مردگان برخاست و به گناه و مرگ غلبه یافته است، پس او قدرت دارد که ما را از گناهان و مرگ نجات بدهد. قیام عیسی مسیح، دلیل قوت او برای نجات ما می‌‌باشد

عیسی مسیح اولین کسی بود که از مردگان قیام کرد. از این جهت، پولس او را نوبر خوابید گان می‌نامد. چون او از میان مردگان قیام کرد، همۀ انسان‌های که به او ایمان دارند نیز از مرده گان قیام خواهند کرد. مسیح نوبر است و بقیۀ ایمانداران به تبعیت از او قیام خواهد نمودند

عیسی مسیح به خاطر گناه‌های ما مصلوب شد تا ما نزد خدا رستگار شویم .پس اگر ما با مسیح بمیریم، با او نیز بخاطر زندگی تازه دو باره زنده می‌شویم. همان قسم که عیسی مسیح مصلوب شد و اول مُرد تا اینکه بتواند از مُردگان برخیزد، به همان قسم ما نیز باید اول نسبت به گناهان خود بمیریم تا اینکه با وی زندگی روحانی را تجربه کنیم. بخاطر داشتن یک زندگی جدید روحانی، قبل از هر چیز، حیات گناهکار ما باید به مرگ سپرده شوه، طبیعت کهنۀ ما، از ما دور شود. بعد از آن باید ذهن و روح و فکر جدید و روحانی را به جای ذهنیت و طبیعت کهنه جای به جای کنیم

هدف از متحد شدن با مرگ عیسی مسیح مُردن با عیسی مسیح می‌باشد. مرگ خیلی دردناک می‌باشد. زندگی را ترک کردن کار آسانی نیست. ولی با توجه به تمام ای مسائل، پولس رسول به ما اطمینان می‌دهد که اگر با مسیح بمیریم، «هر آینه در قیام وی نیز» با وی متّحداً قیام خواهیم کرد

مصلوب شدن و رستاخیز عیسی قیمتی بود که برای گناهان ما پرداخته شد. این به آن اشاره می‌نماید که مرگ عیسی مسیح پرداخت تاوان تمام گناهان ما بود. اگر عیسی از مرگ قیام نمی کرد، پس خدا نمی توانست پیروزی خود را بر گناه بدست بیاورد

اگر ما به عیسی مسیح اعتماد کنیم و به اوایمان بیاوریم ما از گناه آزاد می‌شویم زیرا زندگی ما با خون عهد ابدی« شبان اعظم» که از مرگ برخاسته برای ابد پیوند می‌شویم و ما نزد خدا رستگار می‌شویم.