Cross of Christ

   صلیب عبارت از  عمل خدا در مسیح است که توسط آن جهان را با خود مصالحه داد و این امکان را برای ما بوجود آورد تا از تقصیر، مجازات، قدرت، حضور و اقتدار گناه آزاد شویم و صاحب حیات جاودان شویم.
به وسیله مرگ عیسی مسیح بر روی صلیب، گناهان ایمانداران بخشیده میگردد ایشان از بندگی گناهان خود آزاد میشوند. عیسی مسیح با مرگ خود برصلیب، زندگی تازه را به ما به ارمغان میاورد.
خون مسیح در بالای صلیب قدرت پاک سازی درون و مقدس سازی وجدان ما را دارا می‌باشد. مسیح وجدان مقصر و بیمار ما را پاک می نماید و شفا می‌دهد و با بخشش گناهان ما، ما را برای خدمت خدا آماده می‌سازد.
انسانیت کهنۀ ما با عیسی مسیح در بالای صلیب مصلوب شد. بلی، عیسی مسیح مصلوب شد، یعنی اینکه او بدار صلیب کشیده شده و آنقدر بالای صلیب ماند تا جان بداد. پولس رسول عیسی مسیح میفرماید: این را میدانیم که آن آدمی که در پیش بودیم با مسیح بر روی صلیب او کشته شد، تا نفس گناهکار نابود گردد و دیگر بردگان گناه نباشیم
لذا وقتی که پولس می‌گوید: انسانیت کهنۀ ما با او مصلوب شد، منظورش اینست که طبیعت کهنۀ ما مُرده است یعنی که حاکمیت گناه در جلجتا به پایان رسید، جایی که حکومتی نوین سلطنت آغاز نمود. خدا به حکومت پیشین پایان داد و سلطنت جدید خود را آغاز کرد و آن را به ‌‌واسطۀ قدرت قیام خود ادامه می‌‌دهد.
به صورت خلاصه صلیب را میتوان انجیل نجات دانست زیرا که عیسی مسیح برای گناهان ما جان داد. صلیب عامل آشتی خدا با بشرست (دوم قرنتیان ۵:‏۱۹). ایدۀ برقراری صلح و آشتی‌ای که تمام کائنات را در بر می‌گیرد. زیرا مسیح صلح و سلامتی ما است و این دو یعنی یهود و غیر یهود را با هم یکی ساخته است. او با بدن جسمانی خود دیواری که آنها را از هم جدا میکرد و دشمنان یکدیگر می ساخت در هم شکست  صلیب دیوارهای جدایی نژادی و فرهنگی را از میان بر می‌دارد (افسسیان ۲:‏۱۴-‏‏‏۱۶). صلیب همچنین سمبل اتحاد ما با مسیح است (دوم قرنتیان ۵:‏۱۴)، اتحادی که همۀ ابعاد زندگی ما را در بر می‌گیرد. صلیب برای مؤمنان به مسیح طریق زندگی است.