روژه

 د مصنوعي استخباراتو له لارې نقل کول

قسمت نزده هام یونس سرب امروز چی موضوعی را برای صحبت انتخاب کده این؟ داود جان اگه شما هم موافق باشین امروز در مورد روزه صحبت کنیم بسیار خوب است، من هم آرزو داشتم که اگر روز سر این موضوع مهم صحبت کنیم خوب است که شما این موضوعی مهمه برای صحبت امروز انتخاب کده این داود جان دوست های زیاد بارها از من سوال کدن که آیا شما مسیحان روزه می گیرین؟ یونس سرب از من هم این سوال ها زیاد کدن و گفتن شما اگر روزه می گیرین چه قسم است و در کدام وقت اون روزه را می گیرین؟ داود جان برای حل این سوال های دوست ها امروز در مورد روزه صحبت می کنیم خدا کنه که بتانیم به سوالاتشان در این مورد جواب بگویم بسیار خوب است شروع کنین؟ روزه در مسیح تاریخ بسیار جالب دارد در قدیم کتاب مقدس کلمه سوم و زبان ابرانی برای روزه استعمال شده فکر می کنم که به عربی هم روزه را سوم می گن بله سوم و سلات یعنی روزه و نماز داود جان در کتاب مقدس اولین بار کلمه روزه در کتاب داوران فصل 20 آیت 26 ذکر شده شما داود جان اگر این قسمت بخوانین به چشم می خوانم تشکر داود جان در تمام عهد قدیم کتاب مقدس 34 دفع کلمه روزه ذکر شده و در عهد جدید 20 دفع کلمه روزه آمده پیش زمان موسا اگر تی کلمه مشخص روزه به نظر نمی رسه اما مفهوم روزه به شکل نوحه و ماتم کاملا ایان است مثلا ابراهیم به وفات خانم خود ساره نوحه و ماتم کرد که مفهوم روزه را داره بله داود جان در کتاب مقدس آیت های دیگه هم است که به ای اشاره میکنه که روزه علامه ماتم و نوحه گری بوده بر علامه یهودیان در اقوام دیگه هم روزه با ماتم و نوحه گری یک جا بوده بله پیش از زمان موسا روزه یک موضوع کاملا خانوادگی به حساب میامد که هیچ وقت جز مصحب و عبادت نبود اما بر اولین دفعه موسا یک روز را بر روزه گرفتن در سال معین کرد که به حیث یک قانون دائمی بشکل بسیار سخت مورد تدبیق قرار میگرفت ای یک روز روزه بشکل اجتماعی و ملی هر سال در ماه هفته به اصاس جنتریه ابرانی که تقریبا به ماه میزان برابر است به تاریخ ده ماه بشکل اجتماعی و ملی به همه فرض شد در کتاب مقدس به مفهوم روزه نسبت به شکل و تاریخی گرفتن او زیادتر تأکید شده هدف و مقصد اصلی خدا که روزه را به قوم اسرائیل فرض قرار داد مفهوم امیقی روحانی داشت ای قسم روزه علامه فداکاری جسمانی بود که روزدار در عشق و محبت مالک حقیقی خود به شکل غرق و محو شده که هیچ فکر جسمانی نتانه به او غلبه حاصل کنند چنانچه ایسای مسیم می فرماید زندگی بسته بنان نیست بلکه به هر کلمه ای که خدا می فرماید پس شخص روزدار هم باید این مفهوم روزه را در نظر داشته باشه واقعا در حقیقت مفهوم روحانی روزه بسیار امیق است در مورد داود نبی در کتاب مقدس می خوانیم داود روزه گرفت و داخل شده تمامی شب به روی زمین خوابید و مشایخ خانش بر او برخواستن تا او را از زمین برخی زانند اما قبول نکرد و بایشان نان نخورد داود نبی وقتی که در مقابل خداون مرتکم گناه شد در باطن خود احساس امیق تشویش و پریشانی کرد و بلاخره به ماتم و سوگواری شروع کرد او با روزه گرفتن به گناه خود ماتم گرفت بله داود جان شما درست گفتین ما از کلام خدا تصویر بسیار زیباره در مورد مفهوم روزه می گیریم در حقیقت وقت و زمان منخوردن نان مهم نبوده بلکه مقصد روزه دار صرف این بوده که از خدا رهنمایی حاصل کنه و بر گناهان خود ماتم بگیره و بر غلب کردن بر گناهان خود از خدا کمک و قوت حاصل کنه که به این ترتیب بتانه در شناخت و درک خدای حقیقی ترقی کنه اما من فکر می کنم که قوم یهود پسانها بر روزه رنگ مذهبی و یا مثل یک رسم دادن که با مفهوم حقیقی روزه مطابق به کتاب مقدس فرق داشت بله مردم یهود به مورد زمان مثل مراسم مذهبی دیگر روزه را هم به تظاهر و ریاکاری رنگ کردن آیا ایسای مسی در مورد روزه چی فرموده؟ ایسای مسی بر پیرواه خود روزها و یا وقتهای بخصوص بخاطر روزگرفتن تایین نکده و به این خاطر روزگرفتن بر ما مسی ها که از ایسای مسی پیروی می کنیم اختیاریست ایسای مسی به پیروان خود فرمود که هر وقت روزه می گیرند فقط برای خوشنودی خدا روزه بگیرند نه این که مثل ریاکارا روزه بگیرند تا مردم از اونا تعریف و تمجید کنند داود جان شما این گفتار ایسای مسی را که در انجیل مهتا فصل 6 آیت های 16 تا 18 است لطفاً بخونین وچشم ایسای مسی می فرماید وقت که روزه می گیرید مانند منافقان خود را عفصوردنشان ندهید آنها چهره های خود را تغییر می دهند تا روزدار بودن خود را برخ دیگران بکشند و یقین بدانید که آنها عجل خود را یافتند اما تو وقت که روزه می گیری سرت را چرک کن و صورت خود را بشوید تا مردم از روزه تو با خبر نشوند بلکه فقط پدر تو که در نهان است آن را بداند و پدر که هیچ چیز از نظر اوپن هان نیست عجل تو را خواهد داد این هدایت و فرموده ایسای مسی کاملاً دقیق است در اون زمان هم مردم بر یک کاری روزه می گرفتند و این روز هم به گرفتن روزی خود تظاهر میکنند تا دیگران از اونا تمجید کنند حتی بازی کسا وقتی که روزدار باشند آنقدر برخورد خراب میکنند که اگر از اونا در مورد این برخورد و اصاب خرابیشان پرسیده شود روزه را باهانه میکنند خداوند هرگز این قسم روزه را هدایت نکده یونو صاحب مسیان چه قسم و چه وقت روزه می گیرند؟ داود جان بازی مسیان در روز جمع بخاطر که ایسای مسی در این روز مسلوب شد از خوردن گشت پرهیز بیکنند بازی مسیان در مدت چهل روز پیش از قیام مسی از خوردن بعضی از گزاها پرهیز بیکنند در مورد این عادات در کتاب مقدس کدام دستور مشخص وجود نداره بلکه فقط دستور داده شده که از انجام دادن ویا گفتن تمام چیزهای شرارت آمیز خودداری کنیم فکر می کنم که بسیار مناسب است اگر در این مورد گفتار ایسای مسی را ذکر کنیم که می فرماید آیا نمی دانید هر چیزی که از خارج داخل وجود انسان شود نمی تواند او را نجست سازد چون به قلب او داخل نمی شود بلکه داخل میده اش می شود و از آنجا به مبرز می ریزد چیزی که آدمی را نجست می سازد چیزیست که از وجود او سادر می شود چون افکار بد از دل بیرون می آید یعنی ناپاکاری های جنسی دوزدی آدم کشی رفیق بازی زنا چشم گرستنگی بدنیتی فریب هرزگی بدبینی تهمت این ها همه از درون بیرون می آیند و انسان را نجست می سازند دوستان عزیز ما باید از این چیزها روزه بگیریم داود جان در کتاب اشیا که در عهد عتیق کتاب مقدس است فصل پنجا و هشت این کتاب در مورد روزه است انوار این فصل است روزه واقعی اگر شما یک قسمت از این فصل بخوانید بسیار خوب خواد شد و چشم می خوانیم آواز خود را بلند کن و دریغ ما دار و آواز خود را مثل کرنا بلند کرده و قوم من تقصیر ایشان را و با خاندان یعقوب گناهان ایشان را اعلام نما و ایشان هر روز مرا می تلبن و از دانستن طریقه های من مسرور می باشن مثل امت که عدالت را به جا آورده حکم خدای خود را ترک ننمودن احکام عدالت را از من سوال نموده استقراب جستن به خدا مسرور می شون و می گوین چرا روزه داشتیم و ندیدی و جانهای خش را رنجانی دیم و ندانستی اینک شما در روز روزه خشی خود را میابید و بر عملهای خود ظلم می نمائید اینک به جهت نزا و مخاسمه روزه می گیرید آیا روزه ای که من می پسندم مثل این است؟ روزه که آدمی جان خود را برنجاند و سر خود را مثل نای خم ساخته پلاس و خاکستر زیر خود بگستراند آیا این را روزه و روز مقبول خداون می خوانی؟ مگر روزه ای که من می پسندم این نیست که برنجانی دیم مگر روزه ای که من می پسندم این نیست که بندهای شرارت را بگشایید و گریهای یوغ را باز کنید و مظلومان را آزاد سازید و ار یوغ را بشکنید مگر این نیست که نان خود را به گرسنگان تقسیم نمائید و فقیران رانده شده را به خانه خود بیا برید و چون برهنه را ببینید او را بپوشانید و خود را از آنان که از گوشت تو می باشند مخفی نسازید آنگاه نور تو مثل فجر طالع خواهد شد و صحت تو به زودی خواهد رویید و عدارت تو پش روی تو خواهد خرامید و جلال خداوند ساقه تو خواهد بود آنگاه دعا خواهی کرد و خداوند ترا اجابت خواهد فرمود و استغاسه خواهی نمود و او خواهد گفت که اینک آذر هستم اگر یوغ و اشاره کردن به انگشت و گفتن ناحق را از میان خود دور کنید و آرزوی جان خود را به گرستنگان ببخشید و جان زلیلان را سیر کنید آنگاه نور تو در تاریکی خواهد درخشید و تاریکی غلیز تو مثل زهر خواهد بود و خداوند ترا همیشه ادایت نموده جان ترا در مکانهای خشک سیر خواهد کرد و استخانهایت را قوی خواهد ساخت خلال که تاریکی زرور بگیرد و آنگاه دعا به قسرات خواهد سکند و خداوند ترا خانهایت را قوی خواهد ساخت و تو مثل باغ سیراب و مانند چشمه آب که آبش کم نشود خواهی بود و کسان تو خرابه های قدیم را بنا خواهند نمود و تو اصاصه های دوره های بسیار را برپا خواهی داشت و تو را امارت کننده رخنه ها و مرمت کننده کوچه ها برای سکونت خواهند خاند تشکر دعوت جان خدا در کلام خود که به ما زندگی می بخشه نهی که روزه گرفتن ما برای ای باشه که به گناه خود معتم کده پشت ایمان شویم و در ایمان خود به خداوند رشت کنیم نهی که روزه ما باعثی غرور و یا تظاهر برای ما باشه