۲۱ مارس ۲۰۲۵
نوروز، جشنی کهن است که ریشه در فرهنگ آٰریایی دارد و نماد تازگی، نو شدن و آغاز دوباره است. این جشن با تغییر فصل، شکوفایی طبیعت و آغاز سال نو همراه است. از سوی دیگر، در کتاب مقدس، دوم قرنتیان ۱۷:۵چنین بیان میکند
این آیه مفهومی عمیق در مورد تحول روحانی ارائه میدهد که میتوان آن را با فلسفه نوروز مقایسه کرد.
۱.نو شدن در نوروز و تولد تازه در مسیح
نوروز زمانی است که مردم خانههای خود را پاک یعنی خانه تکانی کرده، لباسهای نو میپوشند و با دلهای پر از امید، سال جدید را آغاز میکنند. این سنتها، نشانگر تمایل انسان به نو شدن و ترک گذشته هستند. به طور مشابه، در ایمان مسیحی، پیوستن به مسیح به معنای تولدی تازه و گذر از گناه به حیات نو در مسیح است. همانطور که طبیعت در بهار از خواب زمستانی بیدار میشود، مسیحیان نیز با ایمان به مسیح، حیات تازهای را تجربه میکنند. این فرایند تغییر، شامل رهایی از گناهان گذشته و پذیرفتن مسیر جدیدی در زندگی است که با محبت و فیض مسیح همراه است
۲. سفره هفتسین و نمادهای مسیحی
در نوروز، چیدن سفره هفت سین یک سنت مهم است. هر یک از اجزای هفت سین نمادی از زندگی، برکت و تحول است. به عنوان مثال
سبزه نشاندهنده حیات و رویش است که می توان آن را با مفهوم حیات جدید در مسیح مقایسه کرد
سرکه نمادی از صبر و گذر از سختیهاست که یادآور رنج و فداکاری مسیح است
سیب به عنوان نماد سلامتی، ما را به یاد وعده نجات و حیات جاودانی در مسیح می اندازد
سکه که نشانه برکت و نعمت است، با مفهوم برکات روحانی که خداوند به فرزندان خود عطا میکند، ارتباط دارد
تخممرغ رنگی نشان دهنده تولد و آفرینش است که با مفهوم تولد تازه در ایمان مسیحی همخوانی دارد
این نمادها یاد آور بسیاری از مفاهیم روحانی هستند که در کتاب مقدس نیز به آنها اشاره شده است
۳.بخشش، آشتی و محبت در نوروز و تعالیم مسیح
یکی ازمهم ترین سنت های نوروز، دید و بازدید و آشتی با دیگران است. مردم در این ایام، کدورتها را کنار گذاشته و با دل هایی صاف، به استقبال یکدیگر میروند. این امر یادآور تعالیم مسیح درباره محبت، بخشش و آشتی است. در انجیل، مسیح پیروان خود را به محبت بدون شرط و آمرزش دعوت میکند. عیسای مسیح میفرماید:
اگر به کسی محبت کنید که به شما محبت میکند، چه پاداشی دارید؟ مگر گناهکاران همین کار را نمیکنند؟" (لوقا ۶:۳۲)
این پیام کاملاً با نوروز همخوانی دارد، چرا که نوروز فرصتی برای تجدید روابط، پاک کردن دلها از کینهها و آغاز دوبارهای در روابط انسانی است
۴. پایان کهنگی و آغاز تازه
دوم قرنتیان ۵:۱۷ تأکید میکند که هرکس به مسیح بپیوندد، به خلقتی جدید تبدیل میشود و کهنگیها در او از بین میرود. این دقیقاً همان مفهومی است که در نوروز دیده میشود: پایان سال کهنه و آغاز سال نو، پایان افسردگی زمستان و آغاز نشاط بهاری. این تحول، هم در بُعد طبیعی و هم در بُعد روحانی، اهمیت بسیاری دارد. همان طور که سال جدید فرصتی برای ایجاد تغییرات مثبت در زندگی است، ایمان به مسیح نیز فرصتی برای تجربه تحول روحانی و ورود به حیات جدید محسوب میشود
نوروز، پیامآور امید و آیندهای روشن
نوروز همیشه نمادی از امید بوده است. پس از سرمای سخت زمستان، شکوفههای بهاری نوید روزهای خوش و سرشار از حیات را میدهند. این امید را می توان با امیدی که در ایمان مسیحی وجود دارد، مقایسه کرد. در کتاب مقدس آمده است
زیرا میدانم نقشههایی که برای شما دارم، نقشههای صلح و نه شرارت، تا به شما آینده و امید بدهم." (ارمیا ۲۹:۱۱)
در همین راستا، نوروز و ایمان مسیحی، هر دو بر اهمیت امید، زندگی جدید و رهایی از گذشته تأکید دارند. همان طور که نوروز ما را به تغییر و امیدواری فرا میخواند، ایمان به مسیح نیز ما را به حیات جاودان و امید به آیندهای روشن هدایت میکند
نوروز نه تنها یک جشن ملی و فرهنگی است، بلکه حاوی مفاهیم عمیقی از نو شدن، تغییر و امید است که میتوان آن را با آموزههای مسیحی مقایسه کرد. دوم قرنتیان ۵:۱۷ به ما یادآور میشود که در مسیح، خلقت جدیدی هستیم و میتوانیم گذشته را رها کرده و زندگی تازهای را آغاز کنیم. همانطور که نوروز پیام آور بهار و حیات نو در طبیعت است، ایمان به مسیح نیز آغازگر حیات نو در انسان است. این شباهت نشان میدهد که پیام نوروز و پیام انجیل، هر دو دعوتی به نو شدن، بخشش و امید به آیندهای روشن هستند
بنابراین، چه در قالب سنتهای نوروزی و چه در مسیر ایمان، تحول و نو شدن، بخشی اساسی از زندگی ماست. این پیوند میان فرهنگ و معنویت، یادآور این حقیقت است که در هر زمانی، خداوند فرصت تازهای برای ما فراهم میکند تا در مسیر نور و حقیقت گام برداریم