مجلۀ حقیقت

   زندگی دو راه  داردکه انسان باید در آن سفر کند: یکی راه عدالت و راه دیگر شرارت و بی عدالتی است.
ما و شما که طرفدار عدالت هستیم همیشه در فکر این هستیم که چه و قت در دنیا عدالت بر قرار میشود.  تا این همه ظلم و ستم از بین برود. ما منتظر هستیم که چه وقت صلح و آشتی و محبت و راستی دردنیا جاری میشود. بر ماست که این را نباید  فراموش کنیم که انسان هرگز نمیتواندکه عادل باشد و هر گز نمیتواند که عدالت را  در دنیا بر قرار نماید.
یگانه کسی که عادل است او خود خداوند قدوس است. وفقط او میتواند که انسان ها را عادل شمارد. پس بهتر است که چشم امید ما به طرف خدا باشد.
در کلام خدا  در مزمور 37  آیات 1- 7 نوشته شده که:«به سبب بدکاران خود را پریشان مساز و بر شریران حسد مبر، زیرا آن ها به زودی مثل سبزه خشک شده و مانند علف پژمرده می گردند. بر خداوند توکل نما و نیکویی کن تا در روی زمین در امنیت و آسودگی بسر بری. در خداوند شادمان باش و او تمنای دلت را برآورده می سازد. طریق خود را به خداوند بسپار و به او توکل کن و او تو را مدد می کند. او عدالت ترا مثل نور آشکار می سازد و راستی و حق تو را مانند ظهر»
شاید شما سوال نمایید که تا به کی؟ چی وقت خدا عدالت خود را  در روی زمین جاری خواهد نمود؟ به چه شکل و از کدام طریق؟
برای پاسخ به این سوِال بهتر است که به یگانه مرجع معتبر که همانا کلام الهی یعنی کتاب مقدس است مراجع نماییم.در کتاب مقدس نوشته شده که تقریبا 2000 سال پیش از امروز در سرزمین فلسطین پیغامبر و نبی ای زندگی میکرد که نامش یحیا بود.
یحیای نبی به مردم اعلان میکرد که برای جاری شدن عدالت خدا مردم باید از همه اولتر فروتن شوند، به گناهان خود اعتراف کنند، توبه کنند واز گناهان های خود رويگردان شوند تا باشد که راه آمدن و شامل شدن خدا به قلبهای مردم صاف وهموار شود. پس یگانه راه بر قراری عدالت، فروتنی و توبه از گناه است.
عیسی مسیح برای اولین بار که خود را به مردم ظاهر نمود گفت: « توبه کنید زیرا پادشاهی آسمانی نزدیک است.» یعنی راه آمدن یگانه پادشاه عادل که مولای ما عیسی مسیح باشد، توسط توبه قلبی هموار می شود.
دومین قدم برای برقرای عدالت خدا ایمان آوردن به کسی که قدرت دارد توبه ما را قبول نماید و گناهان ما را ببخشد یعنی ایمان به عیسی مسیح میباشد.
شاید سوال خلق شود  که توبه و ایمان با عدالت خدا  چه ارتباط دارد. پاسخ ای سوال این است: زمانی که  قلب های ما از مرض گناه شفا پیدا کنند، در ایمان به عیسی مسیح بخشیده شده پاک میشود و روح خدا داخل قلب ما میشود و قلب و فکر ما را از درون تبدیل نموده تازه و نو می نماید. زمانی که قلب و فکر ما تازه و نو شد پس عدالت خدا از درون قلب ما جاری میشود تا زندگی پاک، عادل و ثمر بخش را در پیش پیشگریم. یعنی هر کسیکه به عیسی مسیح ایمان میاورد و مطابق کلام او رفتار می نماید، روح خدا به آن شخص قدرت اینرا می بحشد که  در گفتار، در کردار و هم درپندار یک انسان عادل باشد و از زندگی خود یک ثمر خوب  را ببار بیاورد.
یک پیرو خوب عیسی مسیح مثل درختی است که همه روزه از کلام خدا سیراب میشود ، رشد میکند و ثمر خوب ببار میاورد.
در کتاب زبور شریف در فصل اول میخوانیم که نوشته شده:« خوشا به حال کسی که به مشورت مردمان شریر نمی رود، در راه گناهکاران نمی ایستد و با مسخره کنندگان همنشین نمی شود،  بلکه میل و رغبت او در شریعت خداوند است و شب و روز در آن تفکر میکند. او مثل درختی کاشته شده در کنار جویباری است که در هر موسم میوۀ خود را می دهد، برگهایش هرگز پژمرده نمیشوند و در همه کارهای خود موفق است شریران چنین نیستند، بلکه مانند کاه در اثر وزش باد به هر سو پراگنده می شوند. بنابران شریران در روز قیامت به سزای اعمال شان می رسند و گناهکاران در جمع درستکاران جا نخواهند داشت. زیرا خداوند طریق درستکاران را می داند، اما عاقبت گناهکاران هلاکت و نابودی است.» ما انسانها هر گز نمیتوانیم که به خودی خود عادل باشیم ویا در زندگی خود ثمر خوب ببار بیاوریم؛ از اینکه قلبهای ما پر از گناه و بدی است. به جز اینکه به عیسی مسیح ایمان بیاوریم وروح مسیح را در قلب خود داشته باشیم. روح مسیح خود مسیح است.
عیسی مسیح در انجیل یوحنا فصل 15  آیات 1- 8 میفرماید:« من تاک حقیقی هستم و پدر من باغبان است. هر شاخه ای را که در من ثمر نیاورد می برد و هر شاخه ای که ثمر بیاورد آن را پاک می سازد تا میوۀ بیشتری به بار آورد. شما با سخنانی که به شما گفتم پاک شده اید. در من بمانید و من در شما. همانطور که هیچ شاخه ای نمی تواند بخودی خود میوه دهد مگر آنکه در تاک بماند، شما نیز نمی توانید ثمر بیاورید مگر آنکه در من بمانید. من تاک هستم و شما شاخه های آن هستید. هرکه در من بماند و من در او، میوۀ بسیار می آورد چون شما نمی توانید جدا از من کاری انجام دهید. اگر کسی در من نماند مانند شاخه ای به دور افگنده می شود و خشک می گردد. مردم شاخه های خشکیده را جمع می کنند و در آتش می اندازند و می سوزانند. اگر در من بمانید و سخنان من در شما بماند هرچه می خواهید بطلبید که حاجت شما برآورده میشود. جلال پدر من در این است که شما میوۀ فراوان بیاورید و به این طریق شاگردان من خواهید بود»
ما و شما منتظر عدالت هستیم. عدالت واقعی که عیسی مسیح به ما پیشنهاد میکند که در آیه 7 به وضاحت دیده میشود که عیسی مسیح میفرماید:» اگر در من بمانید و سخنان من در شما بماند هرچه می خواهید بطلبید که حاجت شما برآورده می شود «این است عدالت واقعی.  ( نوشته نورآغا لوگری)