فرزندان خدا

عهد قدیم کتاب مقدس خدا را به حیث پدر برای ما معرفی می‌نماید. کسانیکه

        انجیل مقدس هم، خدا را به حیث پدر معرفی می‌نماید، البته پدر کسانیکه دانستند که گنهکار هستند و برای نجات یافتن به عیسی مسیح ایمان آوردند. در رسالۀ به غلاطیان می‌خوانیم:

زیرا ایمان باعث شد که همۀ شما در پیوستگی با مسیح عیسی فرزندان خدا باشید. شما که در پیوستگی با مسیح تعمید گرفتید، با مسیح پوشیده شده اید. پس دیگر هیچ تفاوتی میان یهودی و غیر یهودی، برده و آزاد، مرد و زن وجود ندارد، زیرا همۀ شما در پیوستگی با مسیح عیسی یک هستید و اگر متعلق به مسیح هستید، نسل ابراهیم و مطابق وعدۀ خدا وارث او هستید.
غلاتیان ۳: ۲۶-۲۹

پسر خدا بودن مقام هرشخص در این دنیا نیست، بلکه از طرف خدا با ایمان آوردن به عیسی مسیح این مقام بدست می‌اید. در انحیل مقدس نوشته شده است:

اما به همۀ کسانی که او را قبول کردند و به او ایمان آوردند، این حق را داد که فرزندان خدا شوند، که نه مانند تولدهای معمولی و نه در اثر تمایلات نفسانی و نه در اثر خواهش بشر بلکه از خدا تولد یافتند.
یوحنا ۱: ۱۲-۱۳

پس فرزند خدا بودن فیض الهی است و نتیجه کدام کار طبیعی نیست. خدای قادر مطلق هم کسانی را که فدیۀ فرزند یگانۀ خود را بر روی صلیب قبول می‌نمایند آنها را به فرزندان و وارثان خود تبدیل می‌نماید. در انجیل شریف نوشته شده است:

اما وقتی زمان معین فرا رسید، خدا پسر خود را که از یک زن و در قید شریعت متولد شده بود، فرستاد تا با خونبها، آزادی کسانی را که در قید شریعت بودند فراهم سازد و تا ما مقام فرزندی را به دست آوریم.
غلاتیان ۴: ۴-۵

ما می‌توانیم انجیل مقدس را در یک جمله خلاصه نمایم که انجیل ظاهر کنندۀ پدر بودن خدای قادر مطلق است. اینرا هم می‌توانیم بگوییم که محتوای روحانی انجیل عبارت است از اینکه خدا را پدر مقدس خود بدانیم.

زمانیکه یک ایمان دار درک می‌نماید که خدا، پدر آسمانی او است، او در حقیقت به جوهر کتاب مقدس روبرو شده، بخاطریکه پدر بودن خدای قادر مطلق، اوج مفهوم روحانی کتاب مقدس است.

کسانیکه به عیسی مسیح تعلق دارند خدای مقدس، پدر پر از محبت آنها است. پیروان عیسی مسیح به خانوادۀ خدا تعلق دارند که می‌توانند بدون ترس به پدر آسمانی خود شان یعنی خدای قادر مطلق و مقدس نزدیک شوند و همیشه می‌توانند از توجه پدرانۀ او بهره مند شوند. این است قلب پیام عهد جدید و یا انجیل مقدس.

هرکس که به عیسی مسیح ایمان بیاورد، می‌تواند خدا، پدر مهربان آسمانی ایشان شود. در این رابطۀ جدید با خدا، خدا پدر کامل ما می‌شود و می‌تواند با وفاداری به ما محبت نماید، از ما مراقبت و محافظت کند، به ما تعلیم می‌دهد تا بتوانیم برای او به فرزندان بالغ، مطیع و وفادار تبدیل شویم.

فرزند خواندگی خدا عالی ترین امتیازی است که انسان می‌تواند نصیب شود.

عیسی مسیح با آگاهی اینکه، او به شکل بی نظیر فرزند خدا است، زندگی او را به روی زمین هدایت می‌کرد، ما هم با آگاهی که از مقام فرزندخواندگی خود داریم، باید این فرزند خواندگی زندگی ما را هم هدایت و رهنمایی نماید.

موضوع فرزند خواندگی در موعظۀ سر کوه عیسی مسیح هم به شکل بسیار روشن بیان شده. به این سبب است که موعظۀ سرکوه را بنام اساسنامۀ زندگی کردن در پادشاهی خدا هم یاد می‌کنند و این اصول زندگی کردن در خانوادۀ الهی هم است.

در موعظۀ سرکوه اولتر از همه می‌بینیم که فرزند خواندگی اساس رفتار پیروان مسیح را تشکیل می‌دهد. موعظه سرکوه تعالیم عیسی مسیح است که اصول، قواعد و دستورات اخلاقی کلی را تعلیم می‌دهد که پیرومسیح لازم است مطابق به او زندگی مسیحی خود را تنظیم نماید. اصول اخلاقی که از طریق موعظۀ سرکوه تعلیم داده می‌شد شامل آزادی همراه با مسولیت پذیری می‌باشد که از ریشه با تعلیمات معلمان شریعت و کاتبان یهودی که مثل یک نوع معامله با خدا بود فرق دارد.

در موعظۀ سرکوه اینگونه تعلیم دیده می‌شود که فرزندان خانوادۀ الهی چگونه اخلاق و روش زندگی داشته باشند. کم از کم این اخلاق و روش زندگی در سه اصل جامع دیده می‌شود:

اصل اول سرمشق قرار دادن پدر آسمانی است. به طور مثال در این موعظه عیسی مسیح می‌فرماید: «پس شما کامل باشید، چنانکه پدر شما در آسمان کامل است.»متی ۵:

۴۴

اصل دوم جلال دادن پدر است. مثلیکه عیسی مسیح در این موعظه می‌فرماید: «بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا اعمال نیکوی شما را دیده پدر شما را که در آسمان است

تمجید نمایند.»(متی٦: ١٧ ­ ١٨)

عیناً مثل والدین جسمانی که از فرزندان خود می‌خواهند که به نقش قدم آنها راه بروند، تا باعث عزت، نام نیکی و خوشی آنها شوند، پدر آسمانی ما هم، از ما که فرزندان روحانی او هستیم این‌ها از ما می‌طلبد.

فرزند خواندگی در موعظۀ سرکوه اساس دعای پیروان مسیح را هم تشکیل می‌دهد. عیسی مسیح تعلیم داده می‌فرماید: «پس شما اینطور دعا کنید: ای پدر آسمانی ما، نام تو مقدس باد. . . .» (متی ٦: ٩)

از تعالیم موعظه سرکوه به دو نتیجه می‌رسیم. اول اینکه نباید فکر کنیم که دعا نمودن یک عمل صرف تشریفاتی است که برای زیر فشار قرار دادن خدا برای قبول نمودن خواسته‌های ما است. عیسی مسیح می‌فرماید: «وقتی دعا می‌کنید مانند منافقان نباشید. آنها دوست دارند درکنیسه‌ها و گوشه‌های سرک‌ها بایستند و دعا بخوانند تا مردم آنها را ببیند. . . . هرگاه تو دعا می‌کنی به اندرون خانۀ خود برو. در را ببند و در خلوت در حضور پدر نادیۀ خود دعا کن پدری که هیچ چیز از نظر او پنهان نیست. . . در وقت دعا مانند دیگران ورد‌های باطل را تکرار نکنید آنها گمان می‌کنند با تکرار زیاد، دعای شان مستجاب می‌شود. پس مثل ایشان نباشید زیرا پدر شما احتیاجات شما را پیش از آنکه از او بخواهید می‌داند.» (متی٦)

نتیجۀ دوم از موعظۀ سرکوه اینست که در دعا نمودن به حضور خدا لازم است آزاد و شجاع باشیم. عیناً مثل اطفال باشیم که از والدین برای خواستن چیزی نه شرم و نه ترس دارند.

دعا می‌نماییم که خدای قادر مطلق ما را فروتن نموده و به فرزند مطیع و فرمانبردار خود تبدیل کند.