۳۰ دقیقه
۱۹ مارس ۲۰۱۶
چه زیباست که باز هم ایام فرخندۀ نوروز فرا رسیده و دیار افغان زمین ما یک بار دیگر سرسبزی، شادابی و خرمی را تجربه میکند٠ با آمدن نوروز و بهار ما در طبیعت تغییرات مختلف را مانند تبدیلی سردی به گرمی و زشتی به زیبایی را مشاهده میکنیم٠ تاریکی جای خود را به روشنایی میدهد و هر چیزی بی ثمر و عقیم، باور میشود٠ چه شایسته و به جاست که سال نو از بهار شروع میشود، در این ایام فرخندۀ نوروز که طبیعت از نو زاده میشود و خلقتِ تازه مییابد، بجاست نگاهی به این موضوع بیندازیم که چرا علاوه بر جهان آفرینش، خود انسان نیز سخت نیازمند خلقتِ تازه است - خلقتِ که جز در مسیح و از طریق صلیب و قیام او میسّر نیست٠