آمدن ستاره شناسان

ستاره ‌شناسان یا «مجوس» در روایت تولد عیسای مسیح در انجیل متی فصل دوم چنین آمده است.متی ۲: ۱-۲۳

وقتی عیسی در زمان پادشاهی هیرودیس در بیت لحم یهودیه تولد یافت، چند ستاره شناس از سرزمین شرق به اورشلیم آمدند. و پرسیدند: «کجاست آن نوزادی که پادشاه یهودیان است؟ زیرا ما ستارۀ او را در شرق دیده ایم و به پرستش او آمده ایم. ... آنها وقتی ستاره را دیدند، بی نهایت خوشحال شدند.  

ستاره شناسان به آن خانه داخل شده و کودک را با مادرش مریم دیدند، آنها روی به زمین افتاده و به کودک تعظیم کردند. آنگاه آنها صندوقهای خود را باز کرده و تحفه هایی شامل طلا، خوشبویی کُندُر و عطر مُر را به او تقدیم نمودند.

این افراد حکیمانی از شرق بودند که برای ادای احترام به عیسای مسیح، که به عنوان "پادشاه یهودیان" تولد یافته بود، هدایا آوردند. مجوس سه هدیه برای عیسای مسیح آوردند.

- طلا

طلا به عنوان هدیه‌ای برای پادشاهان به کار می‌‌رفت و نشان‌ دهندهٔ پادشاهی عیسای مسیح است. او به عنوان "پادشاه پادشاهان" است.

طلا از دیرباز به عنوان یکی از ارزشمند ترین فلزات شناخته شده و در تاریخ همواره با شکوه، عظمت و قدرت همراه بوده است. در فرهنگ‌‌های باستانی، طلا نه تنها نماد ثروت مادی، بلکه نماد جلال و جبروت پادشاهان بود.

 در روایت تولد عیسای مسیح، طلا یکی از هدایای سه ‌گانه‌ای است که مجوس به او تقدیم کردند. این هدیه، بیانگر به رسمیت شناختن عیسی به عنوان یک پادشاه واقعی و نمادی از شأن و مقام سلطنتی او است.

هدیهٔ طلا همچنین به جنبهٔ پادشاهی عیسای مسیح اشاره می‌‌کند، اما پادشاهی او با پادشاهی‌‌های زمینی متفاوت است. او نه پادشاهی با کاخ‌‌های بزرگ یا ارتش‌‌های قدرتمند، بلکه پادشاهی معنوی و ابدی است که سلطنت او بر قلب‌‌های انسان‌ها بنا می‌ شود. طلا در این داستان، نشانه‌ای از احترام مجوس به این حقیقت است که عیسای مسیح همان پادشاه وعده داده شده در پیشگویی‌های است؛ همان "مسیحا" که پادشاهی او هیچگاه پایان نخواهد یافت.

علاوه بر این، هدیه طلا می‌ تواند به پادشاهی آیندهٔ عیسای مسیح در جهان دیگر نیز اشاره داشته باشد، جایی که او به عنوان پادشاه و خدا حکمفرمایی خواهد کرد. عیسای  مسیح به عنوان "پادشاه پادشاهان" شناخته می‌‌شود که سلطنت او نه از این جهان، بلکه از جهان دیگر است.

این هدیه همچنین یاد آور اهمیت شناخت مقام عیسای مسیح است، به خصوص که او در زمانی متولد شد که بسیاری از مردم انتظار ظهور یک پادشاه قدرتمند زمینی را داشتند. اما مجوس، که از فرهنگ و دین دیگری آمده بودند، با این هدیه نشان دادند که عیسای مسیح را به عنوان یک پادشاه جهانی که نجات دهنده جهان است به رسمیت می‌‌شناسند، پادشاهی که مأموریتش فراتر از مرزهای قومی و سرزمینی است.

در نهایت، طلا به عنوان نخستین هدیه، جایگاه والای عیسای مسیح را در میان انسان‌‌ها و رابطهٔ او با خداوند به تصویر می‌ کشد. این هدیه از جانب حکیمانی که خود در جستجوی حقیقت بودند، یادآور این است که عیسای مسیح نه تنها پادشاه قوم یهود، بلکه پادشاهی برای تمامی ملل و اقوام است، پادشاهی که مأموریتش آوردن صلح، عدالت و نجات برای کل بشریت است.

کندر

    کندر نوعی صمغ معطر است که در مراسم عبادی و تقدیم قربانی‌ها استفاده می‌‌شد. این هدیه نشان‌ دهندهٔ جنبهٔ خدایی عیسی است و به عبادت او به عنوان خداوند اشاره دارد.

کندر یکی از سه هدیه‌ای بود که مجوس به عیسای مسیح تقدیم کردند، ماده‌ای معطر و ارزشمند است که از صمغ درختی خاص به دست می‌ آید. در فرهنگ‌های باستانی و به ویژه در سنت یهودی، کندر نقشی مهم و مقدس داشت. این ماده معمولاً در مراسم عبادی و آیین‌های مذهبی استفاده می‌‌شد و به عنوان بخشی از بخورات در معابد برای عبادت خداوند سوزانده می‌‌شد

در روایت تولد عیسای مسیح، کندر به عنوان هدیه‌ای نمادین نشان‌ دهندهٔ جنبهٔ خدا و خدایی عیسای مسیح است. این هدیه بیانگر آن است که عیسای مسیح نه تنها یک انسان زمینی یا یک پادشاه دنیوی، بلکه تجسم خداوند بر روی زمین است. مجوس با تقدیم کندر، مقام خدای عیسی را به رسمیت می‌ شناسند و او را شایستهٔ عبادت و پرستش می‌‌دانند، همان‌ گونه که خداوند پرستیده می‌‌شود.

کندر در ادیان ابراهیمی نماد ارتباط میان انسان و خداوند است. سوزاندن کندر در معابد، بخاری معطر تولید می‌‌کرد که به سمت آسمان بالا می‌‌رفت و نمادی از دعاها و نیایش‌ هایی بود که به خداوند تقدیم می‌ شد. در مورد عیسای مسیح، هدیه کندر تأکید می‌‌کند که او واسطهٔ میان انسان و خداست و از همان بدو تولد جایگاه او در مقام الوهیت تثبیت شده است.

این هدیه همچنین به یکی از اصول بنیادی ایمان مسیحی اشاره دارد: اینکه عیسای مسیح خداوند است است که به صورت انسان درآمده است تجسد تقدیم کندر به او از سوی مجوس، تأیید کنندهٔ این حقیقت است که عیسی به عنوان فرزند خدا شایستهٔ ستایش و پرستش است

علاوه بر ارتباط با الوهیت، کندر به پاکی، قداست و ارزش معنوی نیز اشاره دارد. مجوس با تقدیم این هدیه نشان دادند که عیسای مسیح نه تنها پادشاه زمینی است، بلکه شخصیتی مقدس و الهی است که مأموریت او رهایی بشریت از گناه و آوردن ارتباطی جدید و عمیق میان انسان و خداوند است. کندر نماد تجلیل از این مقام خدا و روحانی است.

کندر یاد آور این است که عیسای مسیح، به عنوان پسر خدا، شایستهٔ پرستش است.

عیسای مسیح به عنوان کاهن اعظم، کسی است که میان انسان‌ها و خداوند واسطه می‌‌شود، نقشی که با استفاده از بخورات در معابد مرتبط است.

رایحهٔ معطر کندر، نمادی از الهام معنوی و قدسی است که از حضور عیسی جاری می‌‌شود

کندر نه تنها به الوهیت عیسی تأکید دارد، بلکه پیام جهانی او را نیز به تصویر می‌‌کشد. همان‌ طور که کندر در مراسم عبادی اقوام مختلف استفاده می‌‌شد، حضور عیسی و مأموریت او نیز تمامی انسان‌ها را شامل می‌‌شود. این هدیه بیانگر آن است که پرستش او به عنوان خداوند، محدود به قوم یا سرزمینی خاص نیست، بلکه برای تمام ملت‌ها و فرهنگ‌هاست

در نهایت، کندر به عنوان یکی از هدایای مجوس، نمادی است از شناخت الوهیت عیسای مسیح و تعهد انسان‌‌ها به پرستش و ستایش او به عنوان تجسم خداوند بر زمین

مرّ، سومین هدیه‌ای که مجوس در زمان تولد عیسای مسیح به او تقدیم کردند، ماده‌ای ارزشمند و معطر است که از صمغ درختی خاص تهیه می‌‌شود. در فرهنگ‌های باستانی، مرّ کاربردهای مختلفی داشت، از جمله در داکتری، تهیه عطر، و به طور خاص در آماده‌ سازی بدن مردگان برای تدفین. در روایت از تولد عیسای مسیح، مرّ نمادی عمیق و تلخ از سرنوشت او به عنوان منجی بشر است، زیرا به مرگ او و رنج‌ هایی که در آینده تحمل خواهد کرد اشاره دارد.

مرّ به صورت خاص به نقش عیسای مسیح به عنوان قربانی نهایی برای نجات بشریت اشاره دارد. عیسای مسیح کسی است که برای رستگاری انسان‌‌ها از گناه، خود را قربانی می‌‌کند. این هدیه از همان لحظهٔ تولد عیسای مسیح، به پیشگویی از مرگ و فداکاری او تبدیل می‌‌شود و یاد آور این است که او برای مأموریتی بزرگ به جهان آمده است: نجات بشر از گناه و آوردن زندگی ابدی

مرّ به عنوان ماده‌ای که برای تطهیر و آماده‌سازی اجساد استفاده می‌‌شد، مرگ او روی صلیب به عنوان رویدادی محوری در تاریخ نجات بشریت شناخته می‌‌شود.

مرّ نماد درد و رنجی است که عیسای مسیح در طول زندگی‌اش، به ویژه در زمان مصلوب شدن، متحمل شد. این هدیه یادآور این حقیقت است که نجات بشریت بدون فداکاری و رنج ممکن نبود، و عیسای مسیح با پذیرش این سرنوشت، محبت بی‌ نهایت خداوند را به انسان‌ها نشان داد

   در آیین یهود، کاهنان برای آمرزش گناهان قربانی‌هایی تقدیم می‌‌کردند. مرّ در این زمینه به نقش دوگانهٔ عیسای مسیح اشاره دارد: او هم کاهن اعظم است که واسطهٔ میان انسان و خداوند است و هم قربانی مقدسی که برای پاک کردن گناهان بشر تقدیم می‌‌شود

مرّ یاد آور این است که پیام مسیح بر اساس فداکاری و محبت استوار است. این هدیه نشان می‌‌دهد که رستگاری و زندگی ابدی از طریق فداکاری عیسای مسیح به دست آمده است. مرّ نمادی از تعهد عیسای مسیح به بشریت است و یادآور این است که رستگاری او با رنج و مرگ همراه بوده است

مرّ پیامی دربارهٔ اهمیت پذیرش رنج‌ها در زندگی به عنوان بخشی از طرح خداوند است. همانطورکه عیسای مسیح برای نجات بشریت رنج کشید، پیروان او نیز باید آمادهٔ پذیرش دشواری‌های زندگی باشند.

 مرّ نماد عشق بی‌ نهایتی است که خداوند از طریق عیسای مسیح به بشریت نشان داده است. این هدیه نشان می‌‌دهد که عشق واقعی نیازمند فداکاری است.

مرگ عیسای مسیح نه پایان، بلکه آغازی جدید برای بشریت است. مرّ نماد این حقیقت است که مرگ او راهی برای آمرزش گناهان و زندگی ابدی فراهم کرد.

مرّ، در کنار طلا و کندر، یک پیام کامل از مأموریت عیسی مسیح ارائه می‌‌دهد: او پادشاهی الهی است (طلا)، ذات خدا و شایستهٔ پرستش است (کندر)، و در نهایت برای فداکاری و مرگ آمده است تا بشریت را نجات دهد (مرّ). این هدیه، نشان‌دهندهٔ همدردی و فهم عمیق مجوس از مأموریت عیسی است و یادآور این حقیقت که مأموریت او فراتر از یک زندگی زمینی است