مسیح راه صلح

انسان‌ها آرزوی صلح را دارند و برای آن تلاش می‌‌نمایند.

 کتاب مقدس در مورد صلح همه چیز را برای ما آشکار می‌‌کند.

تاریخ، داستان درگیری، خشونت و جنگ‌های انسان‌ها را به نمایش می‌‌گذارد.  

اما اینطور نیست که قلب انسان آرزوی صلح را نداشته باشد. هستند کسانی که زندگی خود وقف تلاش برای می‌انجیگری درگیری‌ها و ترویج صلح نموده اند. کسانی که بی وقفه برای صلح تلاش می‌‌کنند باید مورد تشویق قرار گیرند. اما متاسفانه تلاش آنها اغلب بیهوده است.

کتاب مقدس وضعیت انسان را به طور دقیق چنین بیان می‌‌دارد:

و راه صلح و سلامتی را نشناخته اند.
رومیان ۳: ۱۷

کتاب مقدس توضیح می‌‌نماید که چگونه آدم و حوا اجداد اولیه ما راه صلح آمیز خدا را رد کردند و فریب خوردند تا راه مرگبار و مخربی را که مار در باغ عدن به بشر تحمیل کرده بود بپذیرند و از آن زمان خشونت و جنگ در اثر اعمال اشتباه آمیز و خودخواهانه  آنها دامنگیر بشر شد.

کتاب مقدس به ما می‌‌گوید که شیطان، بزرگترین دشمن بشریت، در حال حاضر بر این جهان حکومت می‌‌کند و نگرش‌های نفرت و خشونت خود را در اذهان انسان‌ها پخش می‌‌کند (افسسیان 2:2؛ اول یوحنا 5:19؛ مکاشفه 12:9). تأثیر شیطان به تقویت خودخواهی طبیعی ما کمک می‌‌‌کند.

علت نزاع ها و دعواهائی که در میان شما وجود دارد چیست؟ آیا علت آن ها خواهش های نفسانی شما نیست، خواهش هائی که در تمام اعضای بدن شما در جنگ و ستیز هستند؟
یعقوب ۴: ۱

عیسی مسیح به پیروان خود می‌‌فرماید: خوانده شده اید تا در صلح زندگی نماید.

خوشا بحال صلح کنندگان، زیرا ایشان فرزندان خدا خوانده خواهند شد.
متی ۵: ۹

خدا، با وجود اینکه انسان‌ها در مقابل او گناه کردن ولی او می‌‌خواهد که با انسان‌ها صلح نماید و خدا می‌‌‌خواهد که فرزندانش نیز این راه را تعقیب نمایند تا از مزایايش بهره‌مند شوند و مانند او شوند.

پس برای صلح و داشتن آرامش به چه چیزهایی نیاز داریم؟

۱- از قانون محبت خدا پیروی کنید

کسانی که احکام تو را دوست دارند، سلامتی بزرگی دارند و هیچ چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد.
مزامیر ۱۱۹: ۱۶۵

قانون خدا، پایه‌ ی اساسی همهٔ ارتباطات سالم را به ما نشان می‌‌دهد که چگونه خدا را دوست بداریم و همچنین به همسایه‌های خود محبت نماییم:

عیسی جواب داد: «خداوند، خدای خود را با تمام دل و تمام جان و تمام عقل خود دوست بدار. این اولین و بزرگترین حکم شریعت است. دومین حکمی که به همان اندازه مهم است شبیه اولی است، یعنی همسایۀ خود را مانند خویش دوست بدار. در این دو حکم تمام تورات و نوشته های پیامبران خلاصه شده است.»
متی ۲۲: ۳۷-۴۰

برای صلح‌آفرین نه تنها نیاز به حرف و اندیشه داریم، بلکه نیاز به عمل نیز داریم. خدا در کلام خود به ما نشان می‌‌‌دهد چگونه باید عمل کنیم تا صلح بیاوریم (متی ۵: ۲۱-۲۶، ۴۸-۳۸)

پولس رسول  در نامه خود به رومیان برخی از جهات راه صلح را شرح می‌‌دهد:

برای یکدیگر ارزش برابر قائل باشید! مغرور نباشید و از معاشرت با حقیران خودداری نکنید و خود را از دیگران داناتر نشمارید. به هیچ کس به عوض بدی، بدی نکنید. متوجه باشید که تمام کارهای شما در پیش مردم نیکو باشد. حتی الامکان تا آنجا که مربوط به شماست با همۀ مردم در صلح و صفا زندگی کنید. ای دوستان عزیز، به هیچ وجه انتقام خود را نگیرید، بلکه آن را به مکافات خدا واگذار کنید، زیرا نوشته شده است: «خداوند می گوید: من مجازات می کنم و من جزا خواهم داد.» بلکه: «اگر دشمن تو گرسنه است او را سیر کن و اگر تشنه است به او آب بده؛ زیرا با این کار آتش بر سر او فرو خواهی ریخت.» مغلوب بدی نشوید، بلکه بدی را با خوبی مغلوب سازید. رومیان ۱۲: ۱۶-۲۱

در هماهنگی با دیگران زندگی نمودن، نداشتن غرور که خود سبب در گیری‌ها و خشونت می‌‌باشد،  واگذاری انتقام به خدا، خدمت به دشمنان. اینها وظایف چالش برانگیزی هستند، اما برای صلح ضروری هستند.

۲- در حکمت الهی رشد کنید

طوریکه که در یعقوب ۴ مطالعه نمودیم که جنگ‌ها از خواسته‌های خودخواهانه ما سرچشمه می‌‌گیرند. درست قبل از آن، حضرت یعقوب اطلاعات بیشتری در مورد صلح ارائه می‌‌نماید: « اما حکمتی که از عالم بالا است اول پاک، بعد صلح جو، با گذشت، مهربان، پُر از شفقت و ثمرات نیکو، بی غرض و بی ریاست. نیکی و عدالت میوۀ بذرهایی است که به دست صالحان در صلح و صفا کاشته می شود.اما حکمتی که از عالم بالا است اول پاک، بعد صلح جو، با گذشت، مهربان، پُر از شفقت و ثمرات نیکو، بی غرض و بی ریاست. نیکی و عدالت میوۀ بذرهایی است که به دست صالحان در صلح و صفا کاشته می شود» ( یعقوب ۳ : ۱۷-۱۸)

حضرت یعقوب در اینجا از هشت کلمه یونانی برای توصیف حکمتی که از بالا سرچشمه می‌‌‌گیرد استفاده کرده و هر کدام را با نوع حکمت دنیوی مقابله می‌‌کنند.

«اما اگر شما حسود و تندخو و خودخواه هستید، از آن فخر نکنید و بر خلاف حقیقت دروغ نگوئید»( ایه ۱۴) که همه این خصایل منجر به سردرگمی، دعوا و جنگ می‌‌شود.

آنچه را حضرت یعقوب می‌‌گوید این است: «همه ما تلاش می‌‌کنیم محصولی را که یک زندگی خوب به ارمغان می‌‌آورد، درو کنیم. اما بذرهایی که محصول پر باری را به ارمغان می‌‌آورند، هرگز نمیتوانند در هیچ فضایی به جز روابط حسنه بین انسان‌ها شکوفا شوند. تنها افرادی می‌‌توانند این بذرها را بکارند و پاداش آنرا درو کنند، که کارشان ایجاد روابط  حسنه  و خوب با یکدیگر بوده است. در فضای که انسان‌ها با هم  اختلاف دارند، هیچ چیز خوبی نمی تواند  در آنجا رشد کند. در محیط  که در آن دعوا و نزاع است، خاک آنجا لم یزرع و بایر است که بذر‌های نیکوکاری در آن نمی روید و هیچ حاصلی از آن بیرون نمی آید.

۳- در محبت خدا رشد کنید

پولس رسول عیسی مسیح در اول قرنتیان فصل۱۳ که بنام فصل محبت یاد می‌‌شود، نسخه ای را برای صلح ارائه نموده است. همه ۱۵ ماده محبت  که در آیات ۴-۷ توضیح داده شده است، شایسته مطالعه هستند. اما بیایید روی دو مورد از آنها تمرکز کنیم. در آیه ۵، درمورد محبت  می‌‌‌گوید « محبت رفتار ناشایسته ندارد. خودخواه نیست. خشمگین نمی شود و کینه به دل نمی گیرد»

در اینجا چیزی است که او در مورد "محبت هرگز از بین نمی رود" چنین می‌‌گوید: "معنای واقعی این است که محبت مسیحی هرگز با مردم خشمگین نمی گیرد.

از آنجاییکه عصبانیت همیشه نشانه شکست است. وقتی عصبانی می‌‌شویم، همه چیز را از دست می‌‌دهیم. وقتی  مورد تنفر دیگران قرار می‌‌گیریم، نباید ما به ابراز نفرت یا عداوت تبدیل شویم. شخصی که بر احساسات خود مسلط است، می‌‌تواند بر هر چیزی مسلط باشد.

۴- به دنبال فکر مسیح باشید

به توصیه پولس رسول در رابطه به روابط انسانی توجه نماید:

از آن سگ ها و کارهای پست ایشان و آنانی که برای سنت یعنی بریدن عضوی از بدن اصرار دارند احتیاط کنید، زیرا ما دارای سنت واقعی هستیم نه آن ها، زیرا ما به وسیلۀ روح، خدا را می پرستیم و به مسیح افتخار می کنیم و به امتیازات ظاهری اعتماد نداریم. اگرچه من حق دارم که به این برتری ها تکیه کنم. اگر دیگران گمان می کنند که حق دارند به امتیازات ظاهری تکیه کنند، من حق بیشتری دارم. من در هشتمین روز تولد خود سنت شدم و به طور مادرزاد، اسرائیلی از قبیله بنیامین و یک عبرانی اصیل هستم. از لحاظ رعایت شریعت، پیرو فرقۀ فریسی بودم،
فیلیپیان ۳: ۲-۵

ارزش دادن به دیگران" به معنای استفاده از تجزیه و تحلیل کامل برای درک ارزش نقاط قوت دیگران و شناخت چالش‌ها و نیازهای آنهاست.

آیه ۴ در مورد این تمرکز بیرونی صحبت می‌‌کند. ما باید ابتدا به دنبال درک دیگران باشیم،  تا ما سپس درک شویم.

سپس پولس رسول درآیه ۵ توضیح می‌‌‌دهد که ما به ذهن مسیح نیاز داریم، تا از تمایل او به فداکاری و خدمت فروتنانه نسخه برداری نماییم.

راه صلح، همراه با عدالت و بخشش خدا در ملکوت آینده خدا، حل و فصل مؤثر منازعه را در سطح شخصی و ملی فراهم خواهد کرد. در نهایت، هر درگیری می‌‌تواند راه حلی داشته باشد که برای همیشه به نفع همه طرف‌ها باشد.

دنیای بدون جنگ فوق العاده بهتر از دنیای امروز خواهد بود. اما دنیایی با صلح واقعی تنها با پیروی از عیسی مسیح میسر است.