عید میلاد عیسی مسیح را برای شما مبارک باد میگویم. آرزوی قلبی من این است که این عید، برای هر کدام شما عزیزان، مفهوم و پیغام از نو زیستن، صلح، آشتی و بخشش را داشته باشد.
این عید، با اهمیت ترین و پرارج ترین عید برای خدا جویان است، زیرا خداوند بیشتر از دو هزار سال پیش، نجات دهندۀ را، به این دنیا فرستاد تا ما را از سلطۀ شیطان و گناه، آزاد نماید و برای ما زندگی نو و با مفهومی را عنایت فرماید.
در این روز ها، در همه جا صحبت از تولد با برکت و پُرباری عیسی مسیح است، بسیار به جا است که ما بدانیم که عیسی مسیح به راستی کی بوده و برای ما چه کرده است؟
برای این منظور به بهترین منبع معرفی عیسی مسیح رجوع میکنیم یعنی انجیل مقدس، تا با شخصیت و مقام واقعی عیسی مسیح به طور حقیقی آشنا شویم. انجیل یوحنا فصل اول از آیات اول تا هجده، عیسی مسیح را این گونه به معرفی میگیرد:« در ازل کلام بود. کلام با خدا بود و کلام خود خدا بود، از ازل کلام با خدا بود. همه چیز به وسیلۀ او هستی یافت و بدون او چیزی آفریده نشد. زندگی از او بوجود آمد و آن زندگی نور آدمیان بود.
نور در تاریکی می درخشد و تاریکی هرگز بر آن پیروز نشده است آن نور واقعی که همۀ آدمیان را نورانی می سازد، در حال آمدن به دنیا بود. او در دنیا بود و دنیا بوسیلۀ او آفریده شد، اما دنیا او را نشناخت. او به قلمرو خود آمد ولی متعلقانش او را قبول نکردند. اما او به همۀ کسانی که را قبول کردند و به او ایمان آوردند، این حق را داد که فرزندان خدا شوند، که نه مانند تولدهای معمولی و نه در اثر تمایلات نفسانی و نه در اثر خواهش بشر بلکه از خدا تولد یافتند. پس کلام جسم گشته بشکل انسان در میان ما جای گرفت. جلالش را دیدیم ـ شکوه و جلالی شایستۀ پسر یگانۀ پدر و پُر از فیض و راستی. شهادت یحیی این بود که فریاد می زد و می گفت:» این همان شخصی است که دربارۀ او گفتم که بعد از من می آید اما بر من برتری و تقدم دارد، زیرا پیش از تولد من، او وجود داشت» از پُری او، همه ما برخوردار شدیم، فیض بالای فیض زیرا شریعت بوسیلۀ موسی عطا شد، اما فیض و راستی توسط عیسی مسیح آمد . کسی هرگز خدا را ندیده است، اما آن پسر یگانه ای که در ذات پدر و از همه به او نزدیکتر است او را شناسانیده است«
کلام خدا در کتاب عبرانیان فصل اول عیسی مسیح را به این شکل برای ما معرفی میکند:»خدا در ایام قدیم، در اوقات بسیار و به راه های مختلف به وسیلۀ انبیاء با پدران ما تکلم فرمود، ولی در این روزهای آخر به وسیلۀ پسر خود با ما سخن گفته است. خدا این پسر را وارث کل کائنات گردانیده و به وسیلۀ او همۀ عالم هستی را آفریده است. آن پسر، فروغ جلال خدا و مظهر کامل وجود اوست و کائنات را با کلام پُر قدرت خود نگه می دارد و پس از آنکه آدمیان را از گناهان شان پاک گردانید، در عالم بالا در دست راست حضرت اعلی نشست«
به این طریق، او از فرشته ها برتر گردید. نام او نیز گواه بر این برتری است: پسر خدا. این نام و لقب از همۀ فرشته ها بالاتر است؛ زیرا خدا خطاب به عیسی فرمود:» تو پسر من هستی؛ امروز این نام را با تمام افتخاراتش به تو میبخشم« اما در بارۀ هیچیک از فرشتگان چنین نگفت. در جای دیگری از کتاب آسمانی، خدا فرمود:» من پدر او هستم، و او پسر من است«. همچنین در کتاب مقدس میخوانیم، هنگامی که فرزند ارشد او به جهان می آمد، فرمود:» همۀ فرشتگان خدا او را پرستش نمایند!« خدا در بارۀ فرشتگان می فرماید:» همچون باد، بسرعت پیغام میبرند، و چون شعله های آتش، با شور و حرارت خدمت میکنند. اما در بارۀ فرزندش میگوید:» در کنار من بنشین تا دشمنانت را زیر پای هایت بیفگنم٠« اما خطاب به هیچ فرشته ای چنین نگفت. زیرا فرشته ها فقط روح هایی خدمتگذار هستند، و برای کمک و مراقبت به کسانی فرستاده میشوند که مایلند نجات الهی را دریافت نمایند.