صلیب برای شما چه معنایی دارد؟

برای ایمانداران افغان، صلیب مسیح مایه‌ی افتخار است.

ایمانداران افغان به مسیح از خود می‌پرسند: آیا من مایه ننگ خانواده‌ام شده‌ام؟

پاسخ مسیح، پاسخ کلیسا و پاسخ کتاب ‌مقدس روشن است: نی! « تو نه‌ تنها مایه ننگ نیستی، بلکه فرزند محبوب خدا هستی، کسی که « نامت درعالم بالا ثبت شده است»

 (لوقا ۲۰:۱۰)، و صلیب مسیح، که آن را پذیرفته‌ای، بزرگ‌ ترین افتخار توست

در نگاه انسانی، صلیب وسیله‌ای برای مرگ شرم‌ آور بود، اما در نقشه نجات‌ بخش خدا، صلیب به راهی تبدیل شد که از طریق آن، انسان از گناه و مرگ رهایی می‌ یابد

در اول قرنتیان ۱۸:۱ آمده است:

پیام صلیب برای آنهایی که در راه هلاکت هستند، جهالت است اما برای ما که نجات می یابیم قدرت خداست.

صلیب، ابزار نجات بشر شد نه با زور، بلکه با محبتی که تا مرگ پیش رفت. در جایی که انسان عاجز بود، خدا در مسیح بر صلیب، دروازه آسمان را گشود

برخلاف افتخارات انسانی که بر ثروت، قدرت یا شهرت بنا شده‌اند، افتخار ایماندار مسیحی بر فروتنی و فداکاری عیسای مسیح بنا شده است

مسیح، پادشاه آسمانی، تاج خار به سر گذاشت و بر صلیب رفت تا راه آشتی ما را با خدا هموار کند. این پیام صلیب، دعوتی است به زندگی فروتنانه و خدمت محور، نه خود بزرگ‌ بینانه و دنیامحور

ایمان به مسیح نه ننگ است؛ بلکه دعوت به فرزندی خدا است.

وقتی کسی به مسیح ایمان می‌‌آورد، وارد خانواده‌ای تازه می‌‌شود: خانواده‌ی خدا

در یوحنا ۱:۱۲ آمده است:

اما به همۀ کسانی که او را قبول کردند و به او ایمان آوردند، این حق را داد که فرزندان خدا شوند،

این فرزندی، افتخاری است که از هیچ انسانی گرفته نمی‌شود، زیرا آن را خودِ خدا عطا کرده است.

ما مسیحیان أفغان به صلیب مسیح فخر می‌‌کنیم، پولس، رسول عیسای مسیح با ایمانی قاطع می‌‌گوید: «اما خدا نکند که من به چیزی غیر از صلیب سَروَر ما عیسای مسیح فخر کنم....» (غلاطیان ۱۴:۶)

او در این جمله، ماهیت ایمان مسیحی را آشکار می‌‌کند. ما افتخار خود را در نجاتی می‌‌دانیم که با خون مسیح فراهم آمد، نه در کوشش‌‌های انسانی. چنین افتخاری عمق وجود را دگرگون می‌‌سازد

اگر بعضی‌ها به‌ خاطر ایمان به مسیح مورد سرزنش قرار گرفته‌ اند، به یاد داشته باشند

که بسیاری ایماندار در سراسر جهان در همین مسیر قدم می‌‌زنند. اما مهم‌ تر از همه، مسیح با آنها است، تا به انتها. در رومیان می‌ خوانیم:« زیرا یقین دارم که نه مرگ و نه زندگی، نه فرشته گان و نه نیروهای شیطانی، نه پیشامدهای حال و نه وقایع آینده، نه هیچ قدرتی، نه بلندی و نه پستی و خلاصه هیچ چیز در تمام آفرینش، نمی تواند ما را از محبتی که خدا در سَروَر ما عیسای مسیح آشکار نموده است، جدا سازد»(رومیان۸: ۳۸–۳۹)

  شهادت‌های آنان پر از امید، فداکاری و تجربهٔ زندهٔ حضور خداوند است کلیسای افغان، با وجود محدودیت‌‌ها، یکی از سریع‌ ترین رشدهای مسیحی را در جهان دارد، این نشانه‌ای از کار روح‌القدس در دل‌‌ها می‌باشد.

ما مسیحیان أفغان خدا را شکر می‌‌کنیم برای صلیب پسرش عیسای مسیح که به ما قوت می‌ببخشد تا در ایمان خود ثابت‌ قدم بمانیم و از صلیب مسیح با افتخار سخن بگوییم.

 در میان شرم‌های این جهان، بگذار خداوندا جلال تو از زندگی ما بدرخشد

   آمین