Who are You Like?
21 March 2018
چقدر شگفت انگیز است که یک نوزاد جدید دریک فامیل تولد میشود دوستان از والدین واقارب شان سوالات مختلف می نمایند مانند اینکه:“آیا او پسر یا دختر است؟ آیا کودک سالم است؟ آینده اوچطور خواهد شد؟“
اما بعد از آن، معمولان يك سوال دیگر مطرح میشود:“ که کودک بیشتر شبیه به پدر است یا به مادر؟“ پس هرکس نظر شخصی خود را ارائه می نماید“ يكي می گوید که او مانند پدرش است؛ بینی اش طرف مادرش رفته ولى كس ديگر ميگويد اما دهان و چشم اش طرف پدرش رفته“ و به همین شکل همه نظريات مختلف میدهند.
چه افتخارى كه پدر و مادر به طفل شان نگاه مي كنند و شباهات خويش را در وجود اين نوزاد ميبينند. براستى
والدین به موجودیت چنین طفل می بالند.
اما بیائید برای یک لحظه تصور نمایم که کودک به هیچ وجه شبیه پدرش نیست. اگر نوزاد هيخ شباهت به پدر نداشته باشد در خانه قیامت بر پا میشود و حتی سبب قتل و قتال خواهد شد. هیچ کس نمی تواند چنین شرم و خيانت را تحمل کند.
وقتیکه ما به عیسی مسیح ايمان میاوریم و پیرو عیسی مسیح می شویم، از گناه و نتايج شوم آن نجات يافته و تولد دوباره مییابیم، بعنوان فرزندان خدا، ما جزئی از خانوادة خدا میشویم، چون در خانواده خدا از نو تولد میشویم. چه عجب كه خدا ما را فرزندان خود ميداند، نه فقط بنده گان اش عيساى مسيح در یکی از دعاى خود ميگويد: ” جلال من بوسیلۀ آنها آشکار شده است“
پس ميتوان گفت كه مسيح به پيروان خود افتخار دارد و از ايشان جلال (عزت) ميابد. و ما همچنين به افتخار تمام، نام و نشان پدر روحانى خود را داريم که مسيح نام خود را به ما اعطا نموده است.
ولى اگر ما شبیه عیسی مسیح نباشیم، آيا اين يك شرم بزرگ نيست؟ اگر مردم دنیا تشخيص كرده نه توانند و يا كدام مدارك عملى در زندگى ما ديده نه توانند كه ما مسيحى هستيم، آيا آنها حق ندارند ما را زير سوال قرار بدهند؟ به گفته فردوسی نيكو سخن:
پسر كو ندارد نشان از پدر تو بيگانه خوانش مخوانش پسر.
اگر فرزندی به مانند پدرش عمل نکند يك شخص بيگانه است و نبايد او را پسر خواند.
بنابراین، اگر ما فرزندان خدا خواند ميشويم، باید مانند عیسی مسیح عمل نماییم، یعنی در اثر قدم‌های وی رفتار نمائیم. البته اين به معانى فزيكى نيست، بلكه به معنى رفتار، كردار و پندار و گفتار است.
ما باید همان نگرش و شخصیتی را که عیسی مسیح داشت، همان را در خود پرورش دهیم تا شبیه مسیح شویم.
چند سال پیش که من زبان انگلیسی را تدریس میکردم، یک محصل چینی سوالاتی را در مورد کریسمس از من پرسید. او ادامه داده، از من پرسيد: “پس شما مسیحى هستید؟ “من گفتم بلی من پیرو مسیح هستم. يك شخصی که مسيح زاده بود، به صحبت ما مداخله كرده گفت: “من هم یک مسیحى هستم“ دانش آموز چینی که بودایی بود، اعتراض کنان به او محصل گفت: ” تو، نه، تو یک مسیحی نیستی!“ واقعا این مرد مزاحم تمام در صنف بوده و شیوه زندگی و طرز بر خورد بسیار گستاخانه داشت.
کى راست گفت، همان خانم بوداى و يا آن شخصى مسيح زاده؟ یک ضرب المثل معرف است که میگویند: “ مشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید“.
پس پیرو مسیح بودن چیزی نیست که ما ادعا می کنیم، بلکه مهم عطری است که از ما منتشر می شود. آیا این عطر (بوی) مانند عیسی مسیح را میدهد؟ «كسى كه در مسيح است، خلقت نو است، هر آنچه كهنه بود درگذشت و اينكه همه چيز نو شده است» (۲ قرنتيان ۵: ۱۷)
«شما باید از آن زندگی ای که در گذشته داشتید، دست بکشید و آن سرشتی را که قبلاً داشتید از خود دور سازید» (افسسيان ۴: ۲۲) ( ترجمه از نوشتۀ ا.ل)
اما بعد از آن، معمولان يك سوال دیگر مطرح میشود:“ که کودک بیشتر شبیه به پدر است یا به مادر؟“ پس هرکس نظر شخصی خود را ارائه می نماید“ يكي می گوید که او مانند پدرش است؛ بینی اش طرف مادرش رفته ولى كس ديگر ميگويد اما دهان و چشم اش طرف پدرش رفته“ و به همین شکل همه نظريات مختلف میدهند.
چه افتخارى كه پدر و مادر به طفل شان نگاه مي كنند و شباهات خويش را در وجود اين نوزاد ميبينند. براستى
والدین به موجودیت چنین طفل می بالند.
اما بیائید برای یک لحظه تصور نمایم که کودک به هیچ وجه شبیه پدرش نیست. اگر نوزاد هيخ شباهت به پدر نداشته باشد در خانه قیامت بر پا میشود و حتی سبب قتل و قتال خواهد شد. هیچ کس نمی تواند چنین شرم و خيانت را تحمل کند.
وقتیکه ما به عیسی مسیح ايمان میاوریم و پیرو عیسی مسیح می شویم، از گناه و نتايج شوم آن نجات يافته و تولد دوباره مییابیم، بعنوان فرزندان خدا، ما جزئی از خانوادة خدا میشویم، چون در خانواده خدا از نو تولد میشویم. چه عجب كه خدا ما را فرزندان خود ميداند، نه فقط بنده گان اش عيساى مسيح در یکی از دعاى خود ميگويد: ” جلال من بوسیلۀ آنها آشکار شده است“
پس ميتوان گفت كه مسيح به پيروان خود افتخار دارد و از ايشان جلال (عزت) ميابد. و ما همچنين به افتخار تمام، نام و نشان پدر روحانى خود را داريم که مسيح نام خود را به ما اعطا نموده است.
ولى اگر ما شبیه عیسی مسیح نباشیم، آيا اين يك شرم بزرگ نيست؟ اگر مردم دنیا تشخيص كرده نه توانند و يا كدام مدارك عملى در زندگى ما ديده نه توانند كه ما مسيحى هستيم، آيا آنها حق ندارند ما را زير سوال قرار بدهند؟ به گفته فردوسی نيكو سخن:
پسر كو ندارد نشان از پدر تو بيگانه خوانش مخوانش پسر.
اگر فرزندی به مانند پدرش عمل نکند يك شخص بيگانه است و نبايد او را پسر خواند.
بنابراین، اگر ما فرزندان خدا خواند ميشويم، باید مانند عیسی مسیح عمل نماییم، یعنی در اثر قدم‌های وی رفتار نمائیم. البته اين به معانى فزيكى نيست، بلكه به معنى رفتار، كردار و پندار و گفتار است.
ما باید همان نگرش و شخصیتی را که عیسی مسیح داشت، همان را در خود پرورش دهیم تا شبیه مسیح شویم.
چند سال پیش که من زبان انگلیسی را تدریس میکردم، یک محصل چینی سوالاتی را در مورد کریسمس از من پرسید. او ادامه داده، از من پرسيد: “پس شما مسیحى هستید؟ “من گفتم بلی من پیرو مسیح هستم. يك شخصی که مسيح زاده بود، به صحبت ما مداخله كرده گفت: “من هم یک مسیحى هستم“ دانش آموز چینی که بودایی بود، اعتراض کنان به او محصل گفت: ” تو، نه، تو یک مسیحی نیستی!“ واقعا این مرد مزاحم تمام در صنف بوده و شیوه زندگی و طرز بر خورد بسیار گستاخانه داشت.
کى راست گفت، همان خانم بوداى و يا آن شخصى مسيح زاده؟ یک ضرب المثل معرف است که میگویند: “ مشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید“.
پس پیرو مسیح بودن چیزی نیست که ما ادعا می کنیم، بلکه مهم عطری است که از ما منتشر می شود. آیا این عطر (بوی) مانند عیسی مسیح را میدهد؟ «كسى كه در مسيح است، خلقت نو است، هر آنچه كهنه بود درگذشت و اينكه همه چيز نو شده است» (۲ قرنتيان ۵: ۱۷)
«شما باید از آن زندگی ای که در گذشته داشتید، دست بکشید و آن سرشتی را که قبلاً داشتید از خود دور سازید» (افسسيان ۴: ۲۲) ( ترجمه از نوشتۀ ا.ل)
