The First Words of Jesus Christ on the Cross

عیسی مسیح در روی صلیب، به کسانی که او را به صلیب میخ کوب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردند به پدر خویش چنین دعا نمود:

عیسی گفت: «ای پدر، اینها را ببخش زیرا نمی دانند چه می کنند.» بالای لباس های او قرعه انداخته میان خود تقسیم کردند.
لوقا ۲۳: ۳۴

عیسی مسیح در سخت ترین شرایط، هنگامی که تحت شدیدترین آزار و شکنجه بود، به رنجهای خود فکر نمی کرد ، بلکه به فکر ما گناهکاران بود. او به درد خود توجه ای نمیکرد و به زخم‌های دردناک ناشی از شلاق در پشت خود توجه نمیکرد ، او به میخ هایی که دست‌ها و پاهایش را در صلیب سوراخ کرده بود ، به هیچ یک از ضربات و زخم‌ها ، و کبودی هایش توجه ای نداشت. او فقط به یک چیز فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کرد: عشق او به ما و نجات ما

نخستين انديشه او بر روی صليب نجات کسانی بود که به او آزار و اذیت رسانده بود . نخستین سخن که در صلیب، عیسی مسیح به زبان آورد چنین بود: « ای پدر، اینها را ببخش زیرا نمی دانند چه می کنند.» لوقا ۲۳: ۳۴

سرورما عیسی مسیح  پيش از آنكه به خود، شاگردانش و پیروانش بيانديشد، او خواستار بخشش برای آزاردهندگانش شد. سپس جنایتکار را بخشيد كه در آغاز به او ناسزا گفته بودُ اما بعدا به عیسی مسیح ايمان آوردند.

عیسی مسیح برای کسانی طلب بخشش کرد که برایش شدید ترین درد و آزار را رسانده بودند. آیا فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید که عیسی مسیح این جمله را همینطوری گفت؟ او این یادگار زندۀ بخشش دشمنان خود را در اوج درد و مرگ، چون مشعل فروزانی به دست پیروان خود داد تا آنان نیز امروز به دستان ما بدهند. ببینید شاگرد عیسی مسیح را:

وقتی استیفان را سنگسار می کردند او با فریاد گفت:

وقتی استیفان را سنگسار می کردند او با فریاد گفت: «ای عیسی، ای خداوند روح مرا بپذیر.» سپس به زانو افتاد و با صدای بلند گفت: «خداوندا، این گناه را به حساب ایشان نگذار.» این را گفت و جان سپرد.
اعمال رسولان ۷: ۵۹-۶۰

بخشیدن دشمنان ما، که در حق ما مرتکب بدی و شرارت شده اند زمانی آسان تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که آن را با می‌‌‌‌‌‌‌‌‌زان بخشیدن گناهان ما توسط خدا مقایسه کنیم. ما بیش از اندازه مورد لطف و بخشش قرار گرفته ایم، حق نداریم لطف و بخشش را از دیگران دریغ کنیم.