Shimmy
1 November 2012
در جریان قرن اول در فلسطین یک یهودی دین دار از صدق دل برای خدا زندگی می کرد.
دو بار در روز او «شيمع» (shema) را تکرار میکرد که این خود یک نوع کلمه یهودی بود.
«ای اسرائیل، بشنو: خداوند، خدای ما خداوند یکتا و یگانه است. خداوند، خدای خود را با تمامی دل و تمامی جان و تمامی قوّت خود دوست بدار. این سخنانی را که امروز به تو ابلاغ می کنم، در دل خود نگهدار. به فرزندان خود تعلیم بده و خواه در خانه باشی خواه در بیرون، خواه در حال استراحت باشی خواه بیدار، همیشه دربارۀ آن ها صحبت کن. آن ها را مثل شعاری بر دست و پیشانی خود ببند و بر سر در و دروازۀ خانۀ خود بنویس (تثنیه ٦: ٤-٩)
این کلمه به آیین یهودی تبدیل شد و آنها را از بقیه انسانها جدا می ساخت. مردم اسرائیل باید خدا را از طريق پيروی تمام تورات، دوست میداشتند. آنها تورات را ميخواندند، حفظ میکردند، قرائت می نمودند، مينوشتند و به اطفال خود میآموختند.
ولی «شیمع» خلاصه تورات و اعتقاد توحیدی یهود بود.
یک روز یک قانون دان (اهل فقه، یکی از علمای دین) که در باره تورات معلومات مکمل داشت، می خواست نظر عیسی مسیح را در باره تورات بداند. او ازعیسی مسیح پرسید:« مهم ترین حکم در تورات کدام است؟» عیسی مسیح با قرائت « شيمع » جواب داد ( تثنیه ٤:٦-٥)حتما مسيح اين کلمه « شيمع » را خوب می دانست.« عیسی مسیح جواب داد:« اول این است: ای اسرائیل بشنو، خداوند، خدای ما، خداوند یکتا است و خداوند، خدای خود را با تمام دل و تمام جان و تمام ذهن و تمام قوّت خود دوست بدار. و دوم این است: همسایه ات را مانند خود محبت نما. هیچ حکمی بزرگتر ازاین دو وجود ندارد» (مرقس ١٢: ٢٩-٣١)
بعد، عیسی مسیح اضافه کرد:« همسایه ات را مانند خود محبت نما.» اگر چه این متن از تورات است ( لاویان ١٩: ۱۸) مگر بخشی از خود « شيمع » نمی باشد. ولی عیسی مسیح كه با صلاحيت الهی درس ميداد، ابعاد جدید به کلمه »شیمع« اضافه كرد هر چند که دیگران را دوست داشتن هم جز مهم در اصول اخلاقی یهودیان بود، مگر شامل کلمه «شیمع» نبود. عیسی مسیح حکم دیگری را عنوان می کند « همسایۀ خود را مثل خویشتن محبت نما»
در کلمه « شیمع » عیسی مسیح دو حکم را مشخص نمود.
– دوست داشتن خدا .
– دوست داشتن همسایه خود.
این دو حكم خلاصه اراده خدا است. این همان چیزی است که خدا از هر انسان انتظار دارد. اگر ما این دو حکم را اجرا نمایم این بدان معنی است که عیسی مسیح را پیروی می نماییم. این دو حکم باید »شیمع« و یا کلمه ما باشد. ما بايد آن را حفظ کنیم، آنرا قرائت نمایم و آنرا به فامیل خود آموزش دهیم. بیشتر از همه، ما باید به اساس این دو حکم زندگی خود را عیار نماییم.
از اين نوع محبت ما، جهانبان خواهند فهمید كه ما پیروان عیسی مسیح هستيم، وقتی كه ما خدای خود را دوست داشته باشیم، به خانواده خود محبت داشته باشیم، همسایه خود را دوست داشته باشیم و هم چنان به دشمنان خود محبت نماییم.
جوهر راه عیسی مسیح محبت به دیگران است. حقیر ترین زندگی را کسی دارد که تنها به فکر خود است، ولی غنا ترین زندگی را کسی دارد که نسبت به دیگران احساس محبت داشته باشد. این پیام در مثل گوسفند و بز به صورت واضح بیان شده است (متی ۲۵: ۳۱ – ۴۶). اين «گوسفندان» مراقب دیگران میباشند، بدون اینکه به خود توجه داشته باشند، محبت جوانمردانه آن است که به دیگران کمک نمایند بدون اینکه از دیگران توقع داشته باشید. برعكس » بزها » تنها در فكر خود هستند، و اگر آنها از دیگران مراقبت نمایند به خود افتخار می کند و می بالند.
اگر ما عیسی مسیح را پیروی می کنیم، باید در جای قدم های او پای بگذاریم، به اساس تعالیم او رشد کنیم و به او نزدیک شویم، به دیگران احساس محبت داشته باشیم. این محبت ما شامل فامیل، همسایه ها و حتی دشمنان ما میشود.
استنلی جونز(وفات ۱۹۷۳ م) ، معلم بزرگ در هند گفت:«نهايی ترين مراقبت مسیحی آن است که حتی از دشمنان خود و کسانی که به آنها بد رفتاری می نمایند ، مراقبت و کمک می نمایند.»
این است کلمه و یا «شیمع» ما پیروان مسیح، که خدا و همسایه خود را محبت نماییم.
( نوشتۀ آ.ل)
دو بار در روز او «شيمع» (shema) را تکرار میکرد که این خود یک نوع کلمه یهودی بود.
«ای اسرائیل، بشنو: خداوند، خدای ما خداوند یکتا و یگانه است. خداوند، خدای خود را با تمامی دل و تمامی جان و تمامی قوّت خود دوست بدار. این سخنانی را که امروز به تو ابلاغ می کنم، در دل خود نگهدار. به فرزندان خود تعلیم بده و خواه در خانه باشی خواه در بیرون، خواه در حال استراحت باشی خواه بیدار، همیشه دربارۀ آن ها صحبت کن. آن ها را مثل شعاری بر دست و پیشانی خود ببند و بر سر در و دروازۀ خانۀ خود بنویس (تثنیه ٦: ٤-٩)
این کلمه به آیین یهودی تبدیل شد و آنها را از بقیه انسانها جدا می ساخت. مردم اسرائیل باید خدا را از طريق پيروی تمام تورات، دوست میداشتند. آنها تورات را ميخواندند، حفظ میکردند، قرائت می نمودند، مينوشتند و به اطفال خود میآموختند.
ولی «شیمع» خلاصه تورات و اعتقاد توحیدی یهود بود.
یک روز یک قانون دان (اهل فقه، یکی از علمای دین) که در باره تورات معلومات مکمل داشت، می خواست نظر عیسی مسیح را در باره تورات بداند. او ازعیسی مسیح پرسید:« مهم ترین حکم در تورات کدام است؟» عیسی مسیح با قرائت « شيمع » جواب داد ( تثنیه ٤:٦-٥)حتما مسيح اين کلمه « شيمع » را خوب می دانست.« عیسی مسیح جواب داد:« اول این است: ای اسرائیل بشنو، خداوند، خدای ما، خداوند یکتا است و خداوند، خدای خود را با تمام دل و تمام جان و تمام ذهن و تمام قوّت خود دوست بدار. و دوم این است: همسایه ات را مانند خود محبت نما. هیچ حکمی بزرگتر ازاین دو وجود ندارد» (مرقس ١٢: ٢٩-٣١)
بعد، عیسی مسیح اضافه کرد:« همسایه ات را مانند خود محبت نما.» اگر چه این متن از تورات است ( لاویان ١٩: ۱۸) مگر بخشی از خود « شيمع » نمی باشد. ولی عیسی مسیح كه با صلاحيت الهی درس ميداد، ابعاد جدید به کلمه »شیمع« اضافه كرد هر چند که دیگران را دوست داشتن هم جز مهم در اصول اخلاقی یهودیان بود، مگر شامل کلمه «شیمع» نبود. عیسی مسیح حکم دیگری را عنوان می کند « همسایۀ خود را مثل خویشتن محبت نما»
در کلمه « شیمع » عیسی مسیح دو حکم را مشخص نمود.
– دوست داشتن خدا .
– دوست داشتن همسایه خود.
این دو حكم خلاصه اراده خدا است. این همان چیزی است که خدا از هر انسان انتظار دارد. اگر ما این دو حکم را اجرا نمایم این بدان معنی است که عیسی مسیح را پیروی می نماییم. این دو حکم باید »شیمع« و یا کلمه ما باشد. ما بايد آن را حفظ کنیم، آنرا قرائت نمایم و آنرا به فامیل خود آموزش دهیم. بیشتر از همه، ما باید به اساس این دو حکم زندگی خود را عیار نماییم.
از اين نوع محبت ما، جهانبان خواهند فهمید كه ما پیروان عیسی مسیح هستيم، وقتی كه ما خدای خود را دوست داشته باشیم، به خانواده خود محبت داشته باشیم، همسایه خود را دوست داشته باشیم و هم چنان به دشمنان خود محبت نماییم.
جوهر راه عیسی مسیح محبت به دیگران است. حقیر ترین زندگی را کسی دارد که تنها به فکر خود است، ولی غنا ترین زندگی را کسی دارد که نسبت به دیگران احساس محبت داشته باشد. این پیام در مثل گوسفند و بز به صورت واضح بیان شده است (متی ۲۵: ۳۱ – ۴۶). اين «گوسفندان» مراقب دیگران میباشند، بدون اینکه به خود توجه داشته باشند، محبت جوانمردانه آن است که به دیگران کمک نمایند بدون اینکه از دیگران توقع داشته باشید. برعكس » بزها » تنها در فكر خود هستند، و اگر آنها از دیگران مراقبت نمایند به خود افتخار می کند و می بالند.
اگر ما عیسی مسیح را پیروی می کنیم، باید در جای قدم های او پای بگذاریم، به اساس تعالیم او رشد کنیم و به او نزدیک شویم، به دیگران احساس محبت داشته باشیم. این محبت ما شامل فامیل، همسایه ها و حتی دشمنان ما میشود.
استنلی جونز(وفات ۱۹۷۳ م) ، معلم بزرگ در هند گفت:«نهايی ترين مراقبت مسیحی آن است که حتی از دشمنان خود و کسانی که به آنها بد رفتاری می نمایند ، مراقبت و کمک می نمایند.»
این است کلمه و یا «شیمع» ما پیروان مسیح، که خدا و همسایه خود را محبت نماییم.
( نوشتۀ آ.ل)
