Christ or Messiah

عیسی مسیح از مریم باکره در شهر بیت الحم به دنیا آمد. مریم مادر عیسی مسیح از نسل داود، پادشاه بزرگ اسرائیل بود. حضرت داود تقریباً هزار سال پیش از تولد شدن عیسی مسیح در شهرک بیت الحم پادشاهی می کرد. به این خاطر است که شهرک بیت الحم بنام شهر داود هم یاد می شد. یکی از انبیایی خدا بنام میکا که صد ها سال پیش از عیسی مسیح زندگی می کرد او به رهنمایی خدا پیشگویی کرده بود که مسیحا و یا مسیح وعده شده دربیت الحم به دنیا میاید. این پیشگویی در صحیفۀ میکا نبی نوشته شده است. میکا نبی می نوسید: ای بیت الحم افراته، اگرچه تو یکی از کوچکترین شهر های یهودا هستی، با این هم از تو پیشوائی ظهور می کند که از ازل وجود داشته است و بر قوم اسرائیل سلطنت می کند. (میکا ۵: ۲)
طفل مریم باکره که به شکل معجزه به دنیا آمد هم بسیار عجیب بود. در شبی که این طفل عجیب به دنیا می آمد یک گروه از فرشتگان با ساز و سرود به چوپانانی ظاهر شدن که در تپه های نزدیک بیت الحم گوسفندان خود را می چراندن. فرشته ها به چوپانان گفتند: «امروز در شهر داود نجات دهنده ای برای شما به دنیا آمده است که مسیح و خداوند است. (لوقا ۲: ۱۱) بعد از این که فرشته ها این پیام را به چوپانان رساندن، بعد از آن با آهنگ شاد در آسمان شروع به خواندن سرودی کردن که می گفتند: «خدا را در برترین آسمان ها جلال و بر زمین در بین مردمی که مورد پسند او می باشند صلح و سلامتی باد.» (متی۲ – ۱۴)
مسیحا در زبان عبرانی به معنی کسی است که با مسح شدن انتخاب شده باشد. درزبان عربی این نام یعنی «مسیحا»، «مسیح» است. اما انجیل و تمام نوشته های دیگرکه به ارتباط عیسی مسیح در انجیل است به زبان یونانی نوشته شدن. در زبان یونانی برای کسیکه با مسح شدن انتخاب شده باشد کلمۀ «کرایست» است. پس گفته می توانیم که بگویم آن کلمۀ که در زبان عبرانی برای شخصی که با مسح شدن انتخاب شده باشد، «مسیحا» است، در زبان یونانی «کرایست» است.
نام عیسی مسیح را خدای قادر مطلق توسط فرشته های آسمانی خود انتخاب نموده است که نجات دهنده بشر است.
وقتیکه جبرئیل فرشته به مریم که باکره بود پیام داد که او پسری به دنیا خواهد آورد نام او عیسی است. مریم چون باکره نامزد بود، قبول کردن و آماده شدن به این مژده که او بدون رابطه با یک مرد پسری به دنیا خواهد آورد، کار آسان نبود. اما او قلب خود را برای عملی شدن ارادۀ خدا آماده ساخت.
فرشته هم به مریم ای پیغام را داده گفت: «ای مریم نترس، زیرا خداوند به تو لطف فرموده است. تو حامله خواهی شد و پسری خواهی زایید و نام او را عیسی (یشوعه) خواهی گذاشت. او بزرگ خواهد بود و به پسر خدای متعال ملقب خواهد شد، خداوند، خدا تخت پادشاهی جدش داود را به او عطا خواهد فرمود. او تا به ابد بر خاندان یعقوب فرمانروایی خواهد کرد و پادشاهی او هرگز پایانی نخواهد داشت.» (لوقا ۱: ۳۰ – ۳۴)
در زمان حضرت داود پادشاه یک نبی خدا به نام ساموئیل زندگی می کرد. خدای قادر مطلق به ساموئیل نبی هدایت داد که به خانۀ پدر داود که یسی نام داشت برود و از جملۀ هشت پسر او یکی از پسر او را به حیث پادشاه انتخاب نماید و مسح کند. خدای قادر مطلق به ساموئیل نبی نشان داد که او حضرت داود نبی را که خورد ترین پسر یسی بود به پادشاهی اسرائیل انتخاب کرده مسح نماید. ساموئیل نبی با مالیدن روغن به سر داود او را به پادشاهی مسح و انتخاب نمود . مسیح و عیسی هم به مانای مسح کردن و انتخاب کردن است. هم چنان به این معنی هم است که یک شخص برای انجام دادن یک کار خاص انتخاب و مامور می شود. روغن سمبول روح القدس خدا است که داود نبی را برای انجام دادن کار های پادشاهی قوت می بخشید.
چهار صد سال باد از پادشاهی داوود پادشاه، سلطنت اسرائیل به دست قوای خارجی اشغال شد و پادشاهانی که از نسل داود به تخت پادشاهی می شیشتن از بین رفتن. اما با وجود ای هم انبیای خدا با نبوت های شان به مردم اسرائیل همیشه یاد آوری کدن که خدا از نسل داود مسیحا ره خواهد فرستاد که تا ابد پادشاهی خواهد کرد.
از جملۀ انبیا یک نبوت اشعیایی نبی است که در کتاب مقدس چنین نوشته شده است: «شاخه ای از تنۀ درخت خانوادۀ یسی (یسی پدر حضرت داود است.) جوانه می زند و از ریشۀ آن نهال نمو می کند. روح خداوند که روح حکمت و دانش، روح مشورت و قدرت و روح معرفت و ترس از خداوند است، بر او قرار می گیرد. تمام خوشی او ترس و اطاعت از خداوند می باشد. او مطابق آنچه که چشمش می بیند و گوشش می شنود داوری نمی کند. بلکه بر اساس عدالت به داد مردمان فقیر و حلیم می ر سد و اشخاص شریر را که بر آن ها ظلم می کنند، جزا نمی دهد. . . . در کوه خدا به هیچ کس ضرر و صدمه نمی رسد، زیرا همان طوریکه بحر از آب پر است، روی زمین هم پر از معرفت خداند می شود.» (اشعیا ۱۱: ۳،۴،۹)
عیسی مسیح برای یک کار خاص نه توسط روغن بلکه توسط روح خدا مسح شده است. خدا برای نجات انسان پسر يگانه‌اش را به جهان فرستاد تا بر روی صليب بميرد، از مردگان قيام نمايد و نجات دهنده انسان باشد. مسيح بوسيله ريخته شدن خون و مرگ خود بر صليب، جريمه گناه جهانيان را پرداخت نمود و هر كس كه به او ايمان بياورد آمرزش گناهان و نجات و حيات جاويد يافته و فرزند روحانی خدا می‌شود.